Killing Me Slowly

Chapter 4

Napahimas ako sa aking sintido, I was thinking on what should be the next move is. Ano? Should we go a little bid bolder? What if I'll let them meet each other somewhere private? Kanina pa ako nakaharap sa aking laptop. Alas dos na ng madaling araw pero heto't gising pa rin ang diwa ko. I tried to sleep but I can't. I can't stop thinking for the next chapter!

Dalawang paragraph palang ang nasa ikalawang kabanata ng nobela ko. I sighed. I decided to text Sir Santi. Hindi naman na iyon gising pero at least he reads it when he wakes up.

To: Sir Santi

Hello Sir, let's meet tom @carter's same time.

Lumabas agad ako ng kwarto para kumuha ng gatas. Paniguradong malilate ako mamaya. Text ko kaya siyang wag akong markahan sa attendance? A little favor won't hurt I guess? Ngayon lang naman eh!

Kaso baka isipin niyang ito ang gusto kong makuha sa pagtulong. Pwede na rin. He can think of that, I don't care. It's much better than telling the truth. Tama, I'll let him believe I am doing this for the sake of connection? Something like that. Daig ko pa ang sipsip na estudyante eh.

Sinuway pa ako ni Mama nang marinig ang kalabog sa kusina habang nagtitimpla ako ng gatas. Akala siguro niya ay pusa iyon. Parang tanga tuloy akong naglakad takbo papasok sa kwarto. I placed my cup above my bread coaster that I bought online. Nakita kong nakailaw ang aking cellphone kaya kinuha ko iyon.

Oh, wow. He's still awake.

From: Sir Santi

not available tomorrow. maybe we can ditch on lunch time @ my car.

and why r u still awake?

Ngumiwi ako. Ang malisyoso kong mag-isip! What the hell? Bakit ba ganito si Sir! Kung sinong makakabasa nito ay aakalaing may relasyon kami. Shuta. Ditch? At his car? Sounds like where freaking doing something.. nasty. Pinag-iisip mo, Willow?!

Pinilig ko ang aking ulo.

To: Sir Santi

0908123456

Can't sleep po. we can be seen inside your car, sir. kailangan outside from school.

He immediately replied, telling me to sleep and meet him first thing in the morning. Before I decided to tuck myself in my bed, buong loob ko siya tinawagan. Shuta. Mabilis kong pinaandar ang ceiling fan dahil pinagpapawisan ako. I don't even know why I called him! Huminga ako ng malalim, tama, hihingi ako ng pabor sakanya.

It took three rings when he picked it up. "Yes?" He uttered under his breath.

Shit! That was prolly the hottest 'Yes' I've ever heard my entire life. Oh my god! Ramdam ko ang pag-iinit ng aking mga pisngi.

I cleared my throat. Kalma, Willow. Kalma!

"S-sorry po, uhh, malilate po ako bukas.. baka naman po." I stammered. Lumiit ang mga boses ko dahil sa hiya. Tangina! Napapikit ako ng mariin. Sana pala nagtext nalang ako! Pero baka kasi tulog na siya.

I heard the sound of his sheets screeching, gumalaw siguro siya. Kinagat ko ang aking hinlalaki. Kinakabahan. Ang kapal ba ng mukha ko? Baka kasi pwede eh, tutal siya naman first subject namin.

"I told you to sleep, didn't I?" He replied, almost a whisper.

Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi at pinigilang tumili. Shet na malagket! My heart pounded so fast, first time ko atang makarinig ng ganito. Pero hindi niya ata nakuha ang gusto kong iparating.

"Baka naman pong pwedeng pakiexcuse ako.." I screamed without a sound after I said those. Grabe, nakakahiya ka Winona Louise!

"Hmm? Why?" There was a hint of softness in his voice. Mas lalong nagwala ang puso ko doon. Napahawak ako sa aking dibdib.

Ang swerte mo, Hestia! Ito ang makukuha niya palagi kapag naging sila at may midnight talks. Tangina. Iba talaga kapag maganda, first day palang, nakadawit na agad.

"Malilate nga po ako. Just a small favor, Sir. Please?" I pleaded. Sinubukan ko pang liitan ang boses ko para makumbinse siya.

May binulong siya pero hindi ko na narinig. May katabi ba siya? Does he.. screw women in his age? Kasi ganun yung nababasa ko eh, you know, the typical boys from books. Iyong naguuwi ng babae. Considering his age and status? Definitely, possible.

My face distorted at the thought.

"Fine.. fine. Go to sleep, Willow. Good night." He mumbled, mukhang inaantok na siya.

Napahinga ako nang maluwag. I don't have to worry about being late tomorrow, yey! Sabi nang may advantage rin itong ginagawa ko eh. Kagat labing napangiti ako.

"Thank you, Sir! Good night!" Ang saya ko pa pakinggan. Napakagat ako ng labi para pigilan ang mga ngiti nang marinig ang mahina niyang tawa bago niya pinatay ang tawag.

Napamura ako nang mailapag ang cellphone. Damn, Hestia. You're one lucky girl.

✎ . . .

Tumatakbo ako papuntang classroom. Alas siyete ng umaga na ako nagising dahil sa tagal kong nakatulog kagabi. And guess what, I freakin dreamed about Sir Santi. Bloody hell. We were inside his car doing.. nasty things.

"Ang laswa mo, Willow!" Bulong ko habang tumatakbo.

Ang laswa talaga. s**t. I guess talking to him before going to sleep was a bad idea. Lalo na ang boses niyang nakakaakit! I won't be doing that again, swear. Nakita ko pa siyang nakatayo sa harap ng blackboard, nagtuturo. Mabilis akong nagtago sa gilid.

Hindi ko siya matingnan nang hindi naaalala iyong panaginip ko! What the heck!

Okay, kalma. Kalma, Willow. I took deep breaths before I showed up. Saktong hindi siya nakatingin nang pumasok ako kaya tahimik akong naglakad papunta sa aking upuan. Lahat ay napatingin pa sa'kin, mukhang hindi inaasahang malilate ako. I mentally cursed when Hestia's things were on the floor, hindi ako makadaan puta! I have no choice but to jump above it, buti at hindi siya nagalit.

"You're very early, Willow." Sir Santi uttered still facing the board.

My butt froze on the air when he spoke. Hindi pa nga ako nakakaupo ay inatake na niya agad ako. Great. Argh!

"Sorry po, Sir.." Ngumiti ako ng hilaw kahit hindi naman siya nakatingin sa akin.

Nang makaupo ay narinig ko ang tawag ni Sirius sa akin sa likuran, he was waving his phone kaya kinuha ko yung sakin. May message pala siya sa messenger.

Sirius Angelo Rossi:

Ang aga mo grabe! Grabe lodi KILLING ME SLOWLY