GÖKYÜZÜ ÜZERİMİZE DÜŞERKEN +18

🕯HATIRATLAR

HATIRATLAR

“Bilinmeyen doğduğunda kıyametin başlangıcında.

Bir oğlan doğdu alacakaranlıkta.

Bir kız doğdu şafakta.

Bir kız daha doğdu gecenin zifiri karanlığında.

İki oğlanın ağlayış sesleri çınladı kulaklarda,

İkiz oğullar biri şafağın doğuşunda, diğeri şafağın batışında.

Son doğan ise barışın bittiği anda savaşta.”

“Yeni İmparator öldü, tahtı devrildi.

Kırık tahtın halefi, düşmüş tacın sahibi.

İmparatorluğun ikinci güneşi.

Fedakarlığın bedeli, ikinci kızın hainliği.

İkiz alevlerin karındaş nefesleri,

Bir soluğun tükenişi, bir soluğun lanetlenişi.

Son doğan savaşın varisi.

İlelebet savaş sancağının efendisi.”

Logos sordu kudretli sesiyle; “Bu sözler geleceği anlatan bir kehanet mi? Yoksa senin öngörün mü Mia?”

“Kehanet mi bilmem ama,” diye fısıldadığında Beatrice ikişer çift mavi göz ona döndü. “, bir şeyin yaklaştığı çok açık.”

Mia mavi gözlerini nizam şeklinde dönen İmperium Taşlarının üzerinde gezdirdi. “Bu sözlerin sahibi Sûr idi. O rüyama girdi.”

Logos’un gözü dehşetle açıldı ve Beatrice tüm tüyleri diken diken olurken donakaldı.

“Neden şimdi olduğunu biliyorum.” dedi İmparatoriçe. Şişmiş karnına dokundu ve masadan destek alarak doğruldu. Karnı burnundaydı. Adım sesleri Sulei’nin kalbi, merkez odanın duvarların da yankılanırken, yüzüğünde ki sivri çıkıntıyı parmağına sürttü ve bir damla kanını taşların sunağına damlattı. “Ömrüm doluyor. Yakında öleceğim. Son dizeleri mırıldandı; Son doğan ise barış bittiği anda savaşta. Son doğan savaşın varisi. Bu dizelere göre Aris savaşta doğacak. Ama yaşayacak.”

Beatrice duygusuz bir sesle, “Ama sen öleceksin torunum.” diye fısıldadı.. Hala bir şok yaşadığı apaçık yüzünde ki ifadeyle somut bir gerçekti. “Daha fazlası da ölecek değil mi?”

“Evet.” Kısa bir duraksamadan sonra ekledi. “Kimlerin öleceğini duymak ister misiniz?”

“Yeter!” diye haykırdı Logos. “Savaş kapıdaysa savaşırız. Gücümüz, kudretimiz yeter de artar.”

“Yetip de artacağı kesin ama.” İmparatoriçe Logos’a bakarak sözlerini sürdürdü. “Sonsuza dek sürmeyeceği de kesin. Gelen savaş değil kıyametin ta kendisi.” Ellerini karnına koyarak varlığın çekirdeği olan taşlara kadim bir dost ve eski bir düşman gibi baktı. “İmperium ikinci kez sona yaklaşıyor. Logos senin İmparatorluğun düştüğün de nasıl hissettiğini şimdi daha iyi anlıyorum. Sevdiklerini kaybettin ama sevdiğin her şeyini de kaybettin.”

Logos tüylü göğsünü kabarttı. “Yasım biteli asırlar oldu İmparatoriçe. Şimdi ise buradayım senin yanında.”

“Senden bir şey isteyebilir miyim?” diye sordu Mia. “Ve Beatrice senden de.”

Beatrice sessizce başını salladı. Logos ise sadece kederli gözlerle baktı.

“Logos; senden sonra tahta geçecek halefim Eva’nın rehberi ol.”

Ama Ryan... Sırada o var. İmparator olacak kişi. diye düşündü Logos. Aklına bir soru peydah oldu. Yoksa o da mı öleceklerden biri ya da ihanet edeceklerden mi olacak?

Logos bu soruyu asla dillendiremedi. Çünkü Mia her ne biliyorsa olacak şey kesindi önüne geçilemeyecekti. Sadece kurtarabildiklerini koruyacaktı.

Mia önce karnına sonra büyükannesine baktı ve belki de ölmeden önce ki son istediğini söyledi.

“Ve Beatrice doğacak olan son varisin yanında kal ve onu koru. Ne olursa olsun. Kızımı sana emanet ediyorum büyükanne.”