บทที่ 2 ยิ่งหนียิ่งอยากได้
1179 Words
บทที่ 2 ยิ่งหนียิ่งอยากได้
“กูกลับละ” พี่ลมลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเมื่อคุยรายละเอียดต่าง ๆ เสร็จแล้ว ส่วนฉันที่กำลังวางแผนที่จะจับพี่ลมก็รีบเก็บข้าวมาถือไว้ เงยหน้ามองอีกฝ่ายตาปริบ ๆ
“เอ่อ… ลี่ขอติดรถพี่ลมไปลงหน้ามอได้ไหมคะ พอดีวันนี้ลี่ไม่ได้เอารถมา”
“ไม่สะดวก” และเป็นเหมือนเคยที่คำร้องขอไม่ได้ผล แถมยังหันไปมองเพื่อนตัวเองไม่สนใจฉันอีกต่างหาก “มีไรไลน์มา”
“เดี๋ยวสิพี่ลม! ลี่ขอแค่ติดรถไปลงหน้ามอก็ไม่สะดวกเหรอคะ”
“ไม่สะดวก” คราวนี้ตาคมหันมามองฉันเต็ม ๆ ตาแล้ว “หวังว่าจะเข้าใจ”
พูดจบคุณพี่เขาก็เดินหน้าตายออกจากกลุ่มแก๊งไปเลยทันที ทิ้งให้ลิลลี่คนนี้นั่งหน้าชาที่โดนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย เกิดมาทั้งชีวิตเชื่อเถอะพี่ลมคือคนแรกเลยที่เมินฉันแบบนี้ เหอะ! คิดเหรอว่าคนอย่างลิลลี่จะยอมแพ้ ฝันไปเถอะ!
“ชอบมัน?” คำถามของพี่กิ๊ฟดังเข้ามาให้ได้ยิน ไม่ต่างจากสายตาของพี่กล้าและพี่ซีที่มองฉันเหมือนกำลังสนุกสนานต่อเรื่องนี้
“ชอบค่ะ”
“ชอบเพราะ?”
“ลี่ชอบคนหล่อ”
แน่นอนว่าคำตอบของฉันทำให้พี่กิ๊ฟถอนหายใจออกมาทันที มือบางจับไหล่ฉันไว้แผ่วเบา ใบหน้าจริงจังต่างจากฉันที่เริ่มมองญาติผู้พี่ตาปริบ ๆ
“ฟังพี่นะลี่ ไอ้ลมมันขี้รำคาญและโลกส่วนตัวสูงมาก พี่ว่าลี่ไปชอบคนอื่นเถอะ”
“…”
“เข้าหามันมีแต่จะเสียใจ มันไม่ใช่ผู้ชายที่จะมาคอยรักษาความรู้สึกใคร ถ้าทำให้มันไม่พอใจมันจะปล่อยหมาออกจากปากทันที”
“ของแบบนี้มันต้องลองเสี่ยงไม่ใช่เหรอคะ” ตอบกลับในแบบที่คิด “พี่ลมรำคาญทุกคน แต่อาจจะไม่รำคาญลี่ก็ได้”
“สรุปคือจะเอาให้ได้?”
“ค่ะ” พยักหน้าหงึกหงัก “อีกอย่างลี่โสดแล้ว ถ้าได้พี่ลมนี่เลิศเลอเพอร์เฟ็คที่สุดเลยค่ะ”
“…”
“ลี่จะเอาไปเย้ยไอ้พี่เคนให้รู้ว่าลี่สามารถหาใหม่ได้ดีกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า!”
“ลี่เอ๊ย!” เสียงถอนหายใจดังมาอีกครั้ง มากกว่านั้นมือบางยังยกขึ้นกุมขมับตัวเองอีกต่างหาก “หนักเลยทีนี้ ถ้าไอ้ลมรู้ว่าลี่เข้าหามันเพราะอยากเอาไปเย้ยแฟนเก่า มันฉุนขาดแน่”
“เอาน่า… ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก” พี่ซีพูดแทรกขึ้นท่ามกลางความตึงเครียดของเพื่อนสาวตัวเอง “ลองดูไม่เสียหาย มึงไม่อยากเห็นไอ้ลมมีแฟนหรือไง”
“กูบวกกับไอ้ซี กูอยากเห็นไอ้ลมมีแฟนแม่งจะเป็นยังไงวะ” พี่กล้าเสริมต่อ “อีกอย่างลี่คงไม่คิดจะหลอกมันหรอกใช่ไหม?”
“หลอกอะไรเหรอคะ” ทำหน้างงส่งไปให้พี่ ๆ เพราะไม่รู้จริง ๆ “ลี่แค่จะควงพี่ลมไปเย้ยไอ้พี่เคน ตอนควงลี่อาจจะรักพี่ลมมาก ๆ แล้วก็ได้”
“…”
“ลี่พร้อมเป็นโลกทั้งใบของพี่ลมสุด ๆ ไม่มีหลอกลวงแน่นอนค่ะ” พูดด้วยความจริงจัง ไม่ต่างจากมือยกขึ้นสามนิ้วเพื่อเป็นการให้คำมั่นสัญญาว่าลิลลี่คนนี้ไม่ได้หวังสิ่งใดจากพี่ลม นอกจากเอาความหล่อ เท่ เพอร์เฟ็คไปเย้ยอีพี่เคนก็เท่านั้น
“ห้ามก็คงไม่ทันแล้วเนอะ”
“พี่กิ๊ฟไม่ต้องห่วงน้า ลี่ไม่ทำให้พี่ ๆ มีปัญหากับพี่ลมแน่นอน ถ้าเกิดพี่ลมรู้เรื่องนี้เดี๋ยวลี่รับผิดชอบเองค่ะ”
“งั้นก็ตามใจ” ดวงตาสวยเฉี่ยวหันมามองด้วยความจริงจังอีกครั้ง “ไอ้ลมมันไม่ได้เย็นเหมือนลมตอนเย็นหรอกนะ”
“…”
“มันเหมือนลมร้อนในนรกถ้าไปทำให้มันโมโห”
คอนโดฯ ห้องลิลลี่
ฉันทิ้งตัวนั่งลงหน้ากระจกเมื่ออาบน้ำทาครีมเสร็จแล้ว หยิบแผ่นมาส์กหน้าขึ้นมาแกะแล้วแปะลงบนหน้าของตัวเองเพื่อเพิ่มความชุ่มชื่นพร้อมความกระจ่างใสให้แก่ผิว อ่านเจอมาว่าหากมาส์กทุกวันมันจะทำให้ผิวหน้าเรากระจ่างใสดูมีสุขภาพดี ฉันก็เลยทำมันแม้ว่าจะเปลืองเงินมากก็ตาม
ต่อมาตามด้วยการบำรุงริมฝีปากจะได้ชมพูน่าจุ๊บน่าจิ๊บ หลังจากทำเสร็จแล้วก็เดินไปทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน มือไม่วายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเข้าไลน์ดูรูปพี่ลม แต่เชื่อไหมว่ารูปโปรไฟล์ของเขาเป็นอะไรที่ว่างเปล่ามาก ไม่มีสีอะไรเลยนอกจากสีขาวราวกับไม่มีคนเล่น
“งั้นเราต้องส่องไอจีแทน” คิดได้เช่นนั้นก็กดเข้าไปยังแอคเคาท์ของพี่กิ๊ฟ ไล่หาคนที่พี่กิ๊ฟติดตามและพยายามเดาว่าแอคเคาท์ไหนเป็นของพี่ลม แล้วมันก็โป๊ะเชะเมื่อเจอชื่อหนึ่งปรากฏต่อสายตา Lom.xx คิดว่านี่คือแอคเคาท์ของพี่ลมไม่ผิดแน่
ไหนขอส่องหน่อยซิ… คนหล่อซึนอัปเดตอะไรบ้างนะ
“ให้ตาย… พี่ลมใช้หน้าตาไม่เป็นจริง ๆ ไม่มีอะไรเลย!”
ทั้งไอจีมีแต่รูปถ่ายอะไรไม่รู้ คิดว่าเป็นงานของเขานั่นแหละ ไม่มีอะไรให้ชมแบบนี้งั้นลิลลี่บุกเลยก็แล้วกัน
“ความจริงใจเป็นสิ่งสำคัญ ฉะนั้นเราต้องสื่อความจริงใจไปให้พี่ลมได้รู้”
Messeage Instagram
Lilly_ly: สวัสดีค่ะพี่ลม หนูลิลลี่ปีหนึ่งนะคะ เป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าสัวบุญเต็ม ที่บ้านมีรถแปดคัน มีหมาสี่ตัว แต่ตอนนี้ลี่อยู่ที่คอนโดฯ ที่แพงที่สุดในกรุงเทพฯ มาแนะนำตัวกับพี่ลม ลี่ชอบพี่ค่ะ
ส่งแล้ว!
เรียบร้อย… อันดับแรกเราก็ต้องแนะนำตัวก่อนใช่ไหมล่ะ พี่ลมจะได้รู้ว่าเราเป็นใครมาจากไหน อย่างน้อย ๆ ลิลลี่คนนี้ก็มีดีพอให้พี่ลมได้คิดวิเคราะห์และตัดสินใจ
“อะ…อ่านแล้ว! กรี๊ด!!!!! พี่ลมอ่านแชทเร็วมาก! สงสัยเห็นว่าเป็นแชทของลิลลี่คนสวยคนนี้แน่ ๆ ถึงได้กดอ่านเร็วแบบนี้” ร้องกรี๊ดออกมาด้วยความดีใจพร้อมละทิ้งทุกความคิดเมื่อครู่ มือสั่นระริก ตาจ้องมองว่าอีกฝ่ายจะตอบอะไรกลับมา แต่เชื่อไหมว่ารอแล้วรอเล่าไม่มีอะไรตอบกลับมาเลย เหมือนอ่านแค่รับรู้แล้วก็หายไป
“เดี๋ยวนะ ทำไมพี่ลมเงียบหายไปล่ะ” ว่าแล้วกดเข้าไปที่โปรไฟล์ของพี่ลมอีกครั้ง ซึ่งสิ่งที่เห็นคือไม่สามารถเข้าชมอะไรได้ และที่มันเป็นอย่างนั้นก็เพราะฉันโดนพี่ลมบล็อก!
ใช่แล้ว!Lom.xx block Lilly_ly คนนี้!
- Writer
