Rebirth Of Gifflet

Chapter 10

"Ihahatid kita bukas," bulalas ko habang kumakain kami. She told me she's going to apply work tomorrow.

Kailangan ko ring kumuha ng impormasyon kung saang ospital nagtatrabaho ang lalaking 'yon. Tumitig siya sa'kin. Naging madalas na ang pagtitig niya sa'kin, a.

Marahas niyang binaba ang kutsarang hawak sa lamesa. "What is really going on with you, F? Are you planning something? May kailangan ka ba sa'kin?"

"Of course not. Can't a person change? Look, I'm trying to be a better person."

Pinakatitigan niya ako na para bang binabasa kung seryoso ba ako. "A person can't change in just a day unless pretending."

Alam ko. Alam na alam ko. Hindi kayang magbago ng isang tao sa isang araw lamang. Pero anong magagawa ko? I'm not that man. Magkaiba kami ng ugali at hindi ko kayang tularan ang ugali niya. He's an evil b***h. Sure I can pretend as him pero hindi ang ugali niya.

Alangan namang saktan ko rin ang asawa? Maghanap ng kabit habang siya nasa loob lang ng bahay? Ni hindi niya nga pinapalabas ang asawa niya.

Fuck. What now? Basta gagawin ko pa rin kahit ano pang isipin niya. I won't imitate that asshole's personality.

"Basta ihahatid kita."

"You have a work. For sure they are looking for you. You're the chief after all."

I'm what? The chief? Is that what she's saying I already have the position I desperately wanted? I mean that man? What the hell? I'm not planning to work when I'm in this body. I just have to do it for the sake of it. Tapos mas malaking trabaho pa pala ang hawak niya.

Malaking trabaho na ang pagdodoktor tapos siya pa pala ang chief ng ospital? Ang taas niyang posisyon. Can I lower my position? Pwede naman siguro. I don't want responsibilities anymore. Maybe I'm in this body for a chance to take my revenge.

"You already told me, I'm the chief and they can wait if I'm late," instead I said. I still have to pretend, yeah?

Ano namang makukuha ko kapag nalaman niyang hindi ako ang asawa niya? I don't know. Baka magalit siya? Kasalanan ko ba kung bakit ako nasa katawang ito kung sakali? What the f**k?

"You're such a bastard," she whispered but enough for me to hear it. Wala akong sinabi tungkol doon. It's true anyways. I mean the body owner.

I have my own nickname in my real body. They are always calling me pathetic. I know.

Kumuyom ang kamao sa isiping iyon. I never really thought they betrayed me. I don't care about my family. But that two person. Paano na kaya ang buhay nilang dalawa? They are happy I'm dead?

Fuck them. Everyone knows karma is a b***h. And I'm their f*****g karma. I was taken aback when I felt a soft hand held my hand. I looked down and saw Adrienne's hand. Kumalma ako.

Her hand was so small. Siguradong sakop na sakop 'yan ng palad ko. I removed her hand on mine and I locked hers on mine. See, sakop na sakop ng palad ko.

I looked up to see her and saw her shocked. What? Pinisil ko ang kamay niya sa'kin. It's so soft. Para nang mababali kapag hinigpitan ko pa ang hawak sa kamay niya.

I looked straight her eyes but she averted hers. Tumingin siya sa kamay naming magkahawak. I mean sa kamay kong nakahawak sa kanya. Sinubukan niya iyong hilahin sa'kin pero hinila ko lang pabalik. Mas malakas ako sa kanya at hindi niya kakayaning bawiin ang kamay niya.

"Gifflet, my hand..." mahina niyang sambit. Ngumisi ako sa kanya. Pinilit niyang bawiin ang kamay niya pero hindi ko hinayaan.

I admit, she's really a goddes. Those eyes and lips. And those boobs. I shook my head thinking about it. I never complimented a girl's boobs. Even Shaniah.

Tumayo ako habang hawak ang kamay niya at hinila siya sa'kin. Naramdaman kong napasinghap siya sa ginawa ko at napahawak sa dibdib ko. Ang liit niya. Hanggang balikat ko nga lang siya.

Nakatingala siya sa'kin para matignan ako. Mas nilapit ko ang mukha ko sa kanya pero lumayo lang siya. But of course me being me, hinila ko siya sa baywang na ikinagulat niya.

Ngumisi ako habang sobrang lapit ng mukha ko sa kanya. Hindi siya nakagalaw at parang napapaso sa tuwing gagalaw. Nilapit ko ang mga labi ko sa tainga niya na ikinalunok niya.

"Go to sleep. I'll take care of the dishes." I felt her slightly nodded. Lumayo na ako at binitawan ang kamay at baywang niya. I gave her enough space.

Bago ako tuluyang makalayo ay inipit ko ang buhok niyang humaharang sa mukha niya sa likod ng mga tainga niya. "It's blocking your beautiful face."

Nang tumingin ako sa kanya ay nakita kong naging pula ang mga pisngi niya. Napangisi na lang ako doon. Umiwas agad siya ng tingin nang mapansin iyon.

"Hin-Hindi ko naman kailangang lumapit para sabihin iyon, a!" iwas tingin niyang giit. I chuckled.

"Sige na. Umakyat ka—" hindi ko pa natatapos ay kumaripas na siya ng takbo. Napahalakhak ako ng malakas. What's with her?

"f**k you!" pahabol pa niya. Mas lalo akong tumawa. Iba rin siya. Kahit takot sa asawa nakaya pa ring murahin. Buti ako na ang nasa katawang ito. Baka sampalin pa siya ng asawa niya.

Tinapos ko muna ang mga hugasin bago umakyat. I assumed they are sleeping in the same bed. They are married after all.

Mabagal akong umakyat. I'm still looking at the pictures. Kahit nakita ko naman na lahat ng iyon ay parang gusto ko pang itatak iyon sa utak ko.

Nilagpasan ko na rin naman ang mga iyon pagkatapos. Dumiretso na ako sa kwarto namin ng asawa ko. What? She's my wife now and I will claim her mine.

Nang pumasok ako naabutan ko pa siyang dali-daling humiga at nagpanggap na tulog. I smirked. What is she doing? Sinilip ko siya ng bahagya at tinitigan ang mukha niya. Nakapikit siya at galaw nang galaw ang mata niya. Halata talagang gising.

Tumagal ang titig ko sa kanya ng ilang segundo nang unti-unting minulat niya ang mata para tignan kung anong ginagawa ko. Mabilis niya ulit pinikit ang isang matang ginamit niya. Natawa na lang ako sa asta niya.

"What are you doing? You're obviously awake." I chuckled. Inis siyang umupo sa kama at sinamaan ako ng tingin. "What?"

Napasimangot siya at humiga ulit ng kama. Tumagilid siya patalikod sa'kin at halos angkinin ang buong comforter.

"Sa kabilang kwarto ka matulog."

"Paano ba 'yan, alam mo 'yon, may gusto akong gawin..." I teased. Mabilis siyang lumingon sa'kin at hindi ako makapaniwalang tinignan.

"What? Kulang pa iyong hanggang madaling araw mo akong pinagsawaan kagabi?"

I raised my eyebrows. Hanggang madaling araw? Ang libog naman niya. Naparolyo ako ng mga mata. Syempre, mag-asawa sila. That's when I woke up naked. Katatapos lang pala nila. Whatever.

"Kagabi 'yon."

"Ayoko. Matutulog na ako." She covered her body with the comforter. Nasa gilid siya at binigyan talaga ako ng malawak na espasya. Nagkibit balikat na lang ako at tumabi sa kanya.

I pulled the comforter pero malakas ang kapit niya. "You can share the comforter with me you know."

Binitawan niya rin at hinayaan akong makagamit. I covered my body with it. Nabangga pa ng paa ko ang likod niya na mabilis niyang ikinalayo sa akin. Napataas ako ng kilay sa ginawa niya. What the hell? What's wrong with her?

Sinubukan kong lumapit sa kanya pero lumayo lang siya. Kapag lalapit pa ako ay siguradong mahuhulog na siya rito sa kama. Hinayaan ko na lang siya. I closed my eyes and finally sleep.

Nagising ako sa malakas na ring. Tangina. Ano ba 'yon? Unti-unti akong nagmulat at uupo na sana ng kama nang maramdaman ko ang mahigpit na yakap. Nang tumingin ako sa tabi ko ay mahimbing pa ring nakatulog si Adrienne at mahigpit ang yakap sa akin.

Akala ko ayaw ako nitong katabi? Ang layo niya sa'kin kung matulog kagabi tapos kung makayap ang higpit-higpit. Dahan-dahan akong umupo dahil hindi pa rin tumitigil sa kariring ang cellphone ko. Sino bang tumatawag?

Maingat ko iyong inabot sa table na malapit sa'kin para hindi magising si Adrienne. Pati paa niya nakalingkis sa akin. Nakangisi na lang akong napailing-iling.