Şahin
Sabri çıkar çıkmaz, elimdeki dosyayı masaya fırlattım. Kalbim deli gibi atıyordu. Sarışın bir kız… Olay yerinden kaçarken görülmüş. Sanki beynimin içi uğuldamaya başladı. Güneş’in o altın rengi saçları gözümün önüne geldi. Gözlerimi yumdum ama o görüntüden kaçamadım. Her şey üstüme üstüme geliyordu.
“Hayır…” dedim kendi kendime, “Bu sadece bir tesadüf olabilir. Güneş yapmaz. Yapmaz…” Ama kalbimdeki sızı büyüyordu. Bir şey vardı. Bunu hissetmiştim günlerdir ama bastırmıştım. Bastırmak istemiştim. Çünkü… Çünkü onu sevmiştim. İlk kez biriyle gerçek bir bağ kurmuştum.
Ama şimdi… Bu şüpheyle yaşayamam.
Hemen Sabri’yi aradım, “O görgü tanığını getir. Hemen. Şimdi. Nereye olursa olsun onu bul.”
Yaklaşık bir saat sonra yaşlı bir kadınla küçük bir kahvehaneye geldik. Kadının yüzü kırış k
