Hindi ako masyadong familiar do’n sa tatlong babae pero alam ko na madalas silang kasama ni Avani kapag mayroong mga ganitong party o gathering.
Madalas ko rin kasi silang makita na magkakasama kapag may event sa London, and well, kitang-kita rin naman sa social media.
Agad naman silang binati ni Mindy no’ng tuluyan silang makalapit sa pwesto namin.
Wala pa sana akong balak na batiin sila dahil hindi ko naman sila kakilala pero naalala ko kung bakit nga ba ako nandito kaya naman tumayo na rin ako at binati sila.
Ganito talaga siguro kapag mayayaman, titignan ka muna mula ulo hanggang paa. Buti na lang din pala at nakapag-ayos muna ako bago bumalik dito.
Hindi naman nasira ni Bryan ‘yong makeup ko dahil sa halikan namin kanina pero nakapag-retouch na rin naman na ako.
“You’re the one who sang earlier, right?” tanong no’ng pinakaleader ata nila.
“Yes,” nakangiting sagot ko sa kanya.
Naupo na rin naman na sila kaya naupo na rin kami ni Mindy. Kaya naman pala kilala sila ni Mindy ay dahil naging client din sila ni Miss Garcia.
Good thing dahil bago pa man ako pumunta rito ay nakapag-search na rin ako sa mga taong nakapaligid sa kanila. Hindi naman kasi ako sumusugod sa isang laban ng hindi ako handa.
Sana lang ay hindi muna bumalik agad si Bryan para magawa ko pa ‘yong mga kailangan kong gawin.
“Are you acquainted with Miss Garcia?” muling tanong niya kaya naman tumango ako bilang sagot. “Why, then, haven't I run into you before? Have you participated in any of her fashion shows before?”
“I believe we haven’t met before. But I have work with Miss Garcia when she was in London. I participated in some of her projects there,” I said.
“Weird. I’m always present during her shows, why I haven’t seen you before?” takang tanong niya pa.
“I'm the type who rarely stand out. Unlike the dazzling beauty of yours, it’s hard not to notice you,” pampalubag loob na sabi ko.
Halata naman na nagustuhan niya ang sinabi ko dahil umarte pa siya na inaayos ang buhok niya kahit na maayos naman na ‘to. Mukhang madali lang pala makuha ang kiliti nilang tatlo.
Paniguradong kaunting bola lang sa kanila ay makukuha ko rin agad ang loob nila.
“In fact, I was gazing in astonishment at you earlier,” I added.
Lalo pa tuloy siyang umarte dahil sa sinabi ko. sa kanilang tatlo ay siya ang una kong kailangan na kunin ang loob.
This is the first time that I saw her in person, but I already heard a lot about her. She’s the wife of Mayor Arturo Morla, Cynthia Morla.
Alam ko na madalas silang magkasama ni Avani sa mga party pero alam din naman ng lahat na hindi talaga sila okay na dalawa.
Matagal na kasing usap-usapan na may kompitensyang nagaganap sa kanilang dalawa. Though, it’s a petty competition but they really take it seriously.
Kagaya na lang kapag may mga bagong release na designer bag or shoes ay paunahan silang dalawa sa pagkuha. At kapag nakita nila na mayro’n ka rin no’n ay paniguradong masisira ang buhay mo.
One time nga may nakita si Avani na employee sa company nila na kaparehas niya ng sapatos, ayon pinatanggal niya agad kahit na ilang beses nag-explain ‘yong employee na fake lang ‘yong sapatos niya at sa wet market niya lang nabili.
Pero dahil kilala siyang spoiled brat ay wala ring nagawa ang iba kung hindi sundin ang gusto niya. Sa kanila rin naman kasi ‘yong company na ‘yon kaya nagagawa niya ang gusto niya.
Saglit lang din naman naging maingay sa media ‘yon dahil ilang oras lang din ay pinatanggal na nila ang tungkol sa nangyari.
Matapos ‘yon ay nakalimutan na rin ng lahat ‘yong tungkol sa empleyado na nawalan ng trabaho dahil lang sa kaparehas niya ng sapatos ang boss niya.
Wala rin namang nagtangka tumulong do’n sa empleyado dahil lahat sila ay takot na kalabanin ang mga Inez at Georgi.
“Are you married? You look really young,” tanong naman ng kasama ni Cynthia.
As far as I know, she’s Cindy Coronejo, the wife of Benito Coronejo, the current director of CJ Group. And the other one is Cassy Montez, she’s the wife of the owner of CM Hotel.
It’s funny how all their names start with letter C.
“No, I’m not married yet, but I do have a boyfriend,” I answered.
“Wow, that man is so lucky to have a talented woman like you. Anyway, is he here?” tanong naman ni Cassy.
“Yes, he is. Nasa meeting lang siya, but he will be here in a while,” nakangiting sagot ko.
Hindi ako aware na medyo tsismosa pala sila. Ngayon lang din naman kasi kami nagkita-kita pero grabe na agad sila makatanong.
Pasalamat na lang sila at kasama sila sa plano ko kaya naman kailangan kong maging mabait sa kanila kahit na nakakairita na sila.
“Anyway, are you a professional singer? I really liked your voice and you sound so good,” Cynthia said.
“Wow! I appreciate that. But I don't sing for a living. I simply had some vocal training when I was younger.”
“That's lovely. Even if it's simply a hobby, you excel at it,” Cindy said.
Ngumiti na lang ako sa kanila at saka ininom ang wine na nasa harapan ko. Saglit naman na nagpaalam sa amin si Mindy dahil may kakausapin lang siya, naiwan tuloy ako mag-isa kasama silang tatlo.
Buti na lang din at may alak sa harapan ko kaya naman hindi masyadong awkward.
Hindi sinasadya na napatingin ako sa pwesto nila Avani na abalang makipag-usap kay Miss Garcia at sa iba pang businessman.
Ngayon ay iba na naman ang kausap nila.
“Do you know her? Avani Inez?” Cassy asked.
“Does she not like interacting with people?” maang-maangan ko na tanong.
Alam ko naman na kung anong ugali mayroon si Avani. Sa sobrang daming tsismis tungkol sa kanya, imposibleng wala kang marinig na hindi maganda tungkol sa kanya.
“Her reputation as a spoiled brat is well-known. She feels superior to everyone else. So I doubt that she will gladly join us here,” maarteng sagot naman ni Cindy.
Matapos ‘yon ay hindi na ako nagsalita pa at nakinig na lang sa kanila.
Ang pinag-uusapan lang naman nila ay tungkol sa mga bagong release na bag at kung paano sila bibili no’n.
Nanatili naman akong nakatingin sa gawi nina Avani. Sa sobrang tagal kong nakatingin sa kanila ay mukhang nakaramdam na si Haruko dahil bigla siyang tumingin direkta sa akin.
Imbes na mag-iwas ay nanatili lang ang mga tingin ko sa kanya.
Ngunit hindi rin nagtagal ang tingin ko sa kanya dahil biglang dumating si Bryan. Bahagya pa nga akong nagulat ng hawakan niya ako sa braso, hindi ko kasi napansin ang paglapit niya.
“Akala ko matatagalan ka pa sa meeting mo,” malambing na sabi ko sa kanya.
“Nope, tinapos ko rin agad para makauwi na tayo,” halos pabulong na sabi niya.
Napangiti na lang din ako dahil nakuha ko kaagad kung ano ang ibig niyang sabihin. ‘Yon din naman ang plano dahil parehas kaming nabitin kanina.
Kung hindi lang siguro kami nakita ni Haruko ay baka parehas kaming nakaraos kanina.
“Ladies, thank you for spending your precious time with me, but I’m afraid I have to go,” paalam ko.
“Is he your boyfriend?” takang tanong ni Cindy kaya naman tumango ako.
“Yes. Please meet Bryan Alejo, my boyfriend,” pakilala ko kay Bryan.
“Wait, you are Bryan Alejo? The unico hijo of Romano Alejo?” gulat na tanong ni Cynthia kaya naman napangiti si Bryan. “Wow, what a small world, your dad and my husband are great friends,” she added.
“Yeah, Tito Arturo, I know him, Ma’am,” magalang na sagot naman niya.
Actually hindi naman gano’n katanda si Cynthia, palagay ko nga ay hindi lalagpas ng 10 to 15 years ang pagitan ng age namin. Habang si Cindy at Cassy naman ay mukhang nasa early 30s na. Maaga lang talaga silang nag-asawa kaya gano’n.
Nagpaalam na rin kami sa kanila at saka kami dumiretso kay Miss Garcia para magpaalam.
Muli naman akong napatingin kay Haruko dahil magkakasama lang naman sila sa iisang table.
“Oh, hija,” bati sa akin ni Miss Garcia nang mapansin niya na papalapit kami.
“Mr. Inez, I didn’t know I would see you here.”
Nabigla naman ako ng biglang batiin ni Bryan si Haruko. Hindi ko alam na magkakilala pala silang dalawa.
Wala namang nabanggit sa akin si Bryan, pero sabagay, wala rin naman kasi siyang alam sa plano ko.
“Mr. Alejo, it’s been a while,” bati naman nito pabalik sa kanya. “I have worked with him before for our US branch,” sabi naman nito sa asawa niya.
Kung gano’n ay nagkakilala pala silang dalawa dahil sa trabaho. Napakaliit nga ng mundo dahil hindi ko akalain na may iba pa akong koneksyon sa kanila.
“Anyway, here’s my girlfriend, Chantria Millan,” pakilala ni Bryan sa akin.
“Yeah, we met her earlier,” maikling sagot naman ni Haruko.
Hindi naman na ako nagsalita at ngumiti na lang sa kanila. May dumaan sa waiter sa gilid namin kaya naman kukuha sana ako ng inumin ng biglang magkapatong ang kamay namin ni Haruko.
Saglit akong napatingin sa kanya bago ako nag-iwas at hinayaan siyang kunin ‘yong wine.
Wala namang nakapansin sa nangyari dahil abala sila sa pakikipag-usap sa isa’t isa.
Kilala rin naman kasi ni Miss Garcia si Bryan dahil ang tagal na rin naming magkarelasyon.
Hinintay ko lang na matapos silang dalawa na magkamustahan bago ko banggitin na kailangan na rin naming umalis.
“Sure, no worries. Thank you for coming to my party, I really appreciate it,” she said.
“It’s my pleasure, Miss Garcia. Thank you, too, for having us here,” I said at tuluyan nang nagpaalam.
Umalis na rin kami matapos ‘yon. Wala na rin naman na kaming ibang gagawin sa party dahil wala naman kaming agenda sa mga taong nando’n. Isa pa ay tapos ko naman na gawin ‘yong kailangan ko kaya ayos na ako ro’n.
Ito pa lang naman ang simula at marami pang araw na susunod kaya hindi ko kailangan magmadali.
Medyo may kalayuan ‘yong venue no’ng party sa unit ni Bryan pero nakauwi rin kami kaagad dahil ang bilis lang niyang magmaneho.
Akala ko pa nga ay ihahatid niya ako sa unit ko na mismo pero ni-suggest niya na bukas na lang ako umuwi. Wala namang problema sa akin kaya pumayag na rin ako.
Pagpasok namin ay hindi na siya nagsayang pa ng oras at mabilis na sinakop ang labi ko. Hindi na rin ako nanlaban pa at sumabay na lang sa kanya.
Hindi ko alam kung saan na kami papunta ngayon dahil abante siya nang abante habang paatras naman ako kaya naman kumarga na ako sa kanya para hindi ako mahirapan.
Patuloy lang kami sa paghahalikan ng maramdaman ko ang malambot na kama niya sa likuran ko.
Sa sobrang bilis ng kamay niya ay nahubad niya rin agad ang dress na suot ko kaya naman halos wala nang saplot ang buong katawan ko bukod sa panty na suot ko.
Kitang-kita ko naman ang hubog ng katawan niya habang naghuhubad siya sa harapan ko.
Dahil hindi na ako makapaghintay kaya naman tinulungan ko na siyang alisin ang sinturon at pantalon niya.
Agad naman niya akong pinaulanan ng halik mula sa labi ko hanggang pababa sa dibdib. Ang isang kamay naman niya ay naglalakbay pababa sa p********e ko.
Napaungol na lang din ako sa sarap ng ginagawa niya.
Mas lalong napalakas lang ang pag-ungol ko ng alisin na niya ang panty ko at ipasok ang daliri niya sa p********e ko.
“B-bryan,” banggit ko sa pangalan niya.
Napasabunot na lang ako sa kanya ng biglang bumaba ang halik niya sa bewang ko.
Para na akong nawawala sa sarili ko dahil sa kung anong ginagawa niya sa katawan ko.
Dahan-dahan naman niyang binuka ang hita ko at saka inilapit ang mukha niya, dahil do’n ay tuluyan na akong nawala sa ulirat.
“Uhmm...” ungol ko pa habang patuloy pa rin siya sa ginagawa niya.
Ilang minuto pa siyang nagtagal sa gano’ng posisyon hanggang sa bumalik siya paitaas sa akin. Muli ko naman siyang hinalikan, dahil do’n ay nalasahan ko rin ang sarili ko mula sa labi niya.
Patuloy lang kaming dalawa sa paghahalikan hanggang sa unti-unti na siyang gumalaw sa ibabaw ko.
Kung kanina ay pigil na pigil pa akong gumawa ng ingay pero ngayon ay hindi ko na napigilan ang sarili ko.
Kaming dalawa lang din naman ang nandito kaya paniguradong walang makakarinig sa amin. Isa pa ay wala nang makapuputol pa ng ginagawa namin.