His Deadly Bullet

KABANATA 4

KABANATA 4

"I want to see the details."

Umupo siya sa katapat naming sofa. Kaagad rin namang tumabi si Arci sa kanya. Napatikhim ang dalawang intsik at may inilapag sa lamesang nasa pagitan. Bumundol ng malakas ang aking dibdib, nanindig ang mga balahibo sa batok at nakaramdam ng biglaang ginaw.

"This is the contract. Mr. Lim is waiting for your approval." saad ng katabi ko gamit ang matigas at paputol putol na ingles. 

Napatingin si sir Anton sa kanya. Wala akong nakuha ni sulyap man mula sa kanya. Dapat ko iyong ikatuwa ngunit parang may mali. Sinasadya niyang iwasang maghinang ang linya ng aming paningin. 

"This will be sealed base on how and what can you offer us. I want to have the list of benefits. The rules and the sealed documents." 

Napatuwid ng upo ang dalawang intsik at tumango-tango.

May mga dokumento silang inilahad kay Sir Anton. Kung hindi tango ay pagkunot ng noo ang nakukuha nilang reakyon mula rito. Nanatili kaming nakatingin sa kanya na matamang binabasa ang nakasulat sa hawak nitong dokumento.

"Where is the original copy of this? The measurement is not indicated. How can I be sure that the island is worthy of my wasted millions?" 

Ramdam ko ang awtoridad sa tinig niya. 

Napadako ang tingin ko kay Arci na pasimpleng humihilig kay sir Anton. Nasa hita nito ang kamay niya at hindi ko makitaan ng pagtutol sa mukha. Nga naman, sino ba naman ang aayaw kay Arci? Bukod sa maganda at sexy ay sadyang magaling ito pagdating sa pagpapaligaya.

"We'll send you the original copy once the documents are sealed." 

Padarag na itiniklop ni sir Anton ang hawak na mga papel at itinapon sa mesa. Ramdam ko ang panlalamig ng aking katabi. Who wouldn't? Hangal lamang ang magtatangkang galitin ito.

"Then consider this meeting adjourned. I don't want a photocopy. That's an insult to my capability. Ring my secretary if ever you have the documents in hand." 

Tumayo siya at inayos ang cuffs ng suot. Sabay ring napatayo ang dalawang intsik. Nasa mukha ng mga ito ang pangungumbinsi ngunit  hindi natinag si sir Anton. Halos mapalundag ako sa kaba ng bigla ako nitong tingnan.

"Follow me miss Cortes. I want to have a word with you." Aniya bago naglakad palabas.

Nanginig ang aking mga binti. Tinugon ko ang utos niya't sumunod. Hindi pa kami tuluyang nakakalayo nang isinandal niya ako sa pader. Kaagad nag-iwas ng tingin ang mga tauhan niyang nakasunod samin. Rumagasa ang pagputok ng kaba sa aking dibdib. Tilay libo-libong kabayo ang nanggugulo roon. Mabigat at masikip sa dibdib. 

Nagtagpo ang aming mga mata. Hindi ko napaghandaan ang pagsakal niya sakin sa leeg. Wala iyong pwersa ngunit nakakatakot parin. Nagbaba ako ng tingin sa mga ugat sa braso niya. Hindi ko kaya ang intensidad ng kanyang mga mata.

"Careful Aminica. Stay pure at the end of the month. Never do anything that will make me go beyond my plans. I am watching you." saad niyang puno ng pagbabanta. Wala sa sarili akong napatango, dala narin sa takot.

"Anton!" 

Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses. Apat na pulgada mula sa kinatatayuan namin ay naroron ang isa sa mga magkakapatid na Montelibano. Mag-isa lamang ito at kapwa nasa bulsa ang mga kamay. Bahagyang yumukod ang tatlong lalaking kasama namin. Nagbibigay pugay sa presensya ng isang Montelibano.

"Ano ang ginagawa mo rito Arturo?" saad ni sir Antoniong hindi parin gumagalaw mula sa pagkukulong sakin sa pader. Ni hindi nito nilingon ang kapatid.

"Ikaw na lamang ang hinihintay sa itaas."

"You can start without me."

"Alam mong hindi pupwede iyon, Anton." 

Ramdam ko ang tensyon sa pagitan ng dalawa. Mariing pumikit si sir Antonio bago umayos ng tayo. Nagpakawala ako ng isang buntong hininga. Hinarap nito ang kapatid. Hinila naman ako ni Andrea ay inilayo ng bahagya sa dalawa. Napakapit ako sa braso nito upang mapanatili ang sariling nakatayo. Halos hindi ko maramdaman ang aking mga binti sa pamamanhid nito. Iba parin pala talaga ang epekto ng isang Montelibano sa malapitan. Tila may enerhiya itong humihigop ng lakas. 

"What's so important that you cant start without me, Arturo?" 

Tuwid  itong tumayo at niluwagan ang suot na kurbata.

"You personally requested this meeting Anton. Nararapat lang na ikaw ang magsimula nito. I fly all the way here from Italy beacause you said it is important." binigyang diin nito ang huling salita. Nahigit ko ang aking hininga ng lumagpas ang tingin nito papunta sakin. Muli, naroon ang intensidad ng kanyang tingin.

"You should go back to the first floor miss Cortes. Take your friend with you." 

"No one is leaving!" Agarang pagtutol nito. Humigpit ang pagkakahawak ni Andrea sa aking balikat. Alam kong maging ito ay nababahala narin. 

"Anton!" sigaw nitong may halong pagbabanta.

"Stop meddling Arturo! Hindi na ako magtataka kung bakit alam mo ang pangalan niya. Simula sa simula ay hilig mo na talaga ang makialam." 

Nakatalikod sakin si sir Anton kaya't hindi ko kita ang reaksyon nito. Si sir Arthur naman ay madilim na ang mukha at may nanunuyang ngiti.

"Dont worry, Anton. Hindi ako makikialam sa larong gusto mong simulan. Huwag mo lang kakalimutan na may tungkulin karin bilang isang Montelibano. Business is business and games are games. Pagtuunan mo ng pansin ang kaibahan ng dalawa." 

"Look who's talking. The great and almighty Arthuro Montelibano na walang ibang ginawa kundi ang lumabas ng bansa at maghabol sa babaeng hindi napapagod na magpahabol." 

Isang malutong na tawa ang nagpagaan sa tensyong namumuo sa dalawa. Ngunit saglit lamang iyon dahil kaagad rin namang nagseryuso si sir Arthuro.

"I don't do chasing brother. Hinuhuli ko ang mga babaeng natitipuhan ko at dinadala sa kama. May pagkakatulad tayo...ang kaibahan nga lang ay hindi ako nananakit ng babae para sa sariling kahibangan"

"Talk to the bvll Arthuro."

"That's what I'm doing. Talking to the bvll"

"This bvll can get your woman easily in just a snap. I hope you still remember brother." 

Nagdilim ang mga mata ni sir Arthuro. Madiin ring nakakuyom ang mga kamay. Mariin itong pumikit. Ilang segundo itong ganoon bago unti-unting sumilay ang ngiti sa mga labi at nagbukas ng mata. Nawala rito ang kanina'y kinikimkim na matinding galit. Hindi ko alam kung dapat ba kaming mapanatag roon. 

"Umalis na tayo rito, Aminica." bulong ni Andrea na kaagad kong siniko upang tumahimik.

"I can wait another thirty minutes, Anton. Madaliin mo ang kung ano mang larong gusto mong gawin sa ngayon."

"I'll be there in an hour."

"Thirty minutes is enough."

"Fvck off!" Saad nito at hinarap kami. "—you can go back to work." saad nito kay Andrea na kaagad umayos ng tayo. Tumango ito at akmang aakayin ako palayo ng pigilan kami ni sir Antonio. Hinawakan nito ang aking braso. Isang matinding boltahe ng kuryente ang nanulay sa aking kamay mula sa aking braso. Gamit ang mga mata ay nagpaalam na si Andrea. "Please don't go" piping usal ko. 

Nahagip rin ng aking paningin ang bahagyang pag-iling ni sir Arthuro bago kami nito tinalikuran at umalis.

"Hindi pa tayo tapos mag-usap. Sumunod ka sakin." Saad nito at nagpatiuna sa paglalakad. 

Lakad takbo ang ginawa ko upang pantayan ang malalaking hakbang niya. Nakasunod rin samin ang dalawang tauhan. Umakyat kami sa hagdan papunta sa ikaapat na palapag, ang palapag kung saan naroroon ang mga silid ng magkakapatid. Doble-doble ang aking kaba. Tama nga ang sinabi ni miss V. Ipapahamak ako ng katigasan ng aking ulo. Sa bawat pasilyong nadaraanan ay nakikita ko ang pangalang nakaukit sa bawat pinto. Pangalan ng magkakapatid. Ang kanilang personal na mga silid sa gusaling ito. Hindi nagtagal ay tumigil kami sa isang malaking silid na pamilyar sakin. Ang silid na may nakaukit na Antonio Montelibano sa mismong pinto. 

Pinihit nito ang siradura at binigyan ako ng daan para maunang pumasok. Naiwan ang dalawang tauhan sa labas. Sinalubong kami ng isang malawak na sala. Iginiya ko ang sarili sa pang-isahang bangko at tuwid na umupo. Umikot siya at pumasok sa isa pang silid. Hindi kalaunan ay lumabas itong may dalang dalawang wine glass at isang bote ng alak. Inukupa nito ang upuan sa aking harapan at inilapag ang dala sa maliit na mesa. Nagsalin ito at iniabot sakin ang isa. Sa nanginginig na kamay at tinanggap ko ito at dinala sa aking bibig. 

"Ano ang ginagawa mo sa silid na iyon kanina? " seryosong tanong nito habang pinaglalaruan ang basong hawak. Pinagdikit ko ang aking mga palad at nag-isip ng pupwedeng idahilan. Hindi nakaligtas sakin ang pagkahulog ng tingin nito sa aking hita na bahagyang nakaparte. Kaagad ko itong pinagdikit dahilan para muling magtama ang aming mga mata.

"Did Venus send you to escort Mr. Wang and Ho?" dugtong nito. Bahagya akong napailing. Wala akong maisip na pupwedeng idahilan.

"W-wala po kasing available na tagaaliw kaya ako napo ang nagkusang sumama sa kaibigan ko sa baba kanina."  Mabilis nitong nilagok ang inumin at muling nagsalin. 

"Twenty eight servers, fifteen dancers and thirty nine entertainers. Do I need to add more girls?" Napayuko ako at madiing ikinuyom ang kamao. Bahagya akong umiling ng walang maisip na pupwedeng idahilan. Inisang lagok nito ang laman ng hawak na baso at pabagsak na inilapag sa mesa. Halos mapalundag ako sa gulat at kaagad na nag angat ng tingin. Taglay ng mga mata nito ang bagsik na tulad ng isang leon na kaharap ang magiging biktima. Isang maling hakbang lang at susunggab gamit ang matatalim na mga pangil. 

Tumayo siya't umikot papunta sa aking likuran. Maigi kong pinakiramdaman ang tunog ng kanyang bawat hakbang. Hawak nito ang kanyang walang lamang baso. Napapikit ako ng maramdaman siya sa aking likuran. Mula sa kinatatayuan ay bahagya itong yumukod at ipinakita ang hawak na baso sakin.

"I bought this glass in six digits from italy. A beautiful masterpiece. A monterasa's collection." Bulong nito sa aking tengang nagpatindig sa aking mga balahibo. Napatingin ako sa basong sinasabi nito. It's a white plain glass with a brown wavy linings on it's rim. "A poor man once ask me bakit bibili ka ng isang baso sa napakalaking halaga kung meron namang mas mura ?" Umayos ito ng tayo at umikot papunta sa maliit na mesang nasa gitna. Umupo ito roon at nakaparte ng bahagya ang mga binti. Hawak padin nito ang baso.

"Alam mo ba kung ano ang isinagot ko?" Pagpapatuloy nito. Napako ang tingin ko sa mga mata nito. "Because of its quality and use. Ang isang mamahaling obra kapag tumatagal ay mas nagkakahalaga." Bahagya itong yumukod upang pantayan ang aking mga mata. Ipinakita nito ang basong hawak sa aking harapan at laking gulat ko ng kanyang bitiwan. Umalingaw ngaw ang tunog ng pagkabasag nito. Sa aking paanan ay nagkalat ang bahagi ng basong nabasag. 

"Pero ang isang mamahaling obra kapag nabasag ay wala ng halaga." Napalunok ako ng sariling laway sa nasaksihan. Hinawakan niya ang aking panga at iniangat ang aking paningin.

"Ingatan mo ang sarili mo miss Cortes. Huwag mong hahayaang mabasag ka at mawalan ng halaga. Believe me. Hindi mo magugustuhan ang magyayari sayo kapag nagkaganoon." Umayos ito nang tayo at bumalik sa pwesto nito kanina. Sa aking harapan ay pinindot nito ang intercom na kung hindi ako nagkakamali ay nakakonekta sa receiving area.

"Send someone who will do the cleaning and make it fast." Buong buo ang tono ng boses nito. Kahit sino ay makakaramdam ng takot kapag kausap ito. His presence is screaming of power and danger. Iyon nga siguro ang common denominator nilang magkakapatid. May kanya-kanyan silang pangalan sa larangan ng pangnenegosyo, pero ibang-iba si sir Antonio. Tila ba'y meron itong sekretong itinatago. I don't know!

"I wont ask questions miss Cortes. I know what you are trying to do. Maliit lamang ang litid ng pasensya ko so don't try your luck. I can be anyone's nightmare. Always remember that." Kasabay ng pagkakasabi niya nun ay siya ring pagbukas ng pinto. Naroon ang tatlong tagalinis na itinawag nito. With a broom and a dustpan, they quickly remove all the broken glass. Meron din itong inayos na mga kagamitan.  Hinitay nitong matapos ang mga tagalinis bago ako nito muling nilapitan hawak ang hindi kakapalang papel.

"Read and analyze each line." Utos nito. Ganon nga ang ginawa ko. Tatlong papel ang malinis na naka staple. Hindi pa ako nakakalahati sa binabasa ay kaagad na kumunot ang aking noo at nag-angat ng tingin rito.

"160,000 us dollars?"

"Equivalent to 8 million plus in Philippine peso." Halos lumuwa ang mata ko sa laki ng halagang nakasaad.

"And you're giving me that much? P-para saan?" I have a hint pero gusto kong sa kanya mismo marinig ang dahilan. Hindi bihira ang halagang inaalok nito. Imbes na sumagot ay iminuwestra nitong basahin ko ang mga sumusunod na nakasulat. Ganoon nga ang ginawa ko. Panay ang iling ko ng maunawaan ng husto ang gusto nito. 

Nang matapos ay inilapag ko ang papel sa lamesa at humugot ng isang malalim na buntong hininga.

"Pwede ko po ba munang pag-isipan ito?" Saglit itong natigilan bago unti-unting tumango.

"You can bring that with you miss Cortes. Just don't let anybody reads it." Pagkasabi nun ay agad itong tumalikod at may kinalikot sa kanyang cellphone. Mabilis kong nilisan ang silid. Wala ako sa sariling pag-iisip habang tinatahak ang daan pababa. Sinalubong ako ng nakakabinging tugtugin pagdating ko sa unang palapag. Nakikita ko si Andrea na medto lasing na habang kausap ang isang parokyano. Nakakandong ito sa lalaki at maharot na tumatawa. Umiling ako at umirap sa kawalan bago nagtungo sa counter. 

"Aminica! Pinapasabi ni miss V na kapag bumaba ka na raw rito ay kaagad na magtungo sa kanyang silid." Bungad sakin ni Joey. Natampal ko ang aking noo nang may maalala. Si miss V! Tiyak na kurot at palo ang aabutin ko don! Gamit ang mabibigat na mga binti ay tinungo ko ang kinaroroonan nito. Kumatok ako ng tatlong beses ngunit wala akong nakuhang sagot kaya't pinihit ko na ang siradura at pumasok. Isang galit na galit na mukha ni miss V ang sumalubong sakin. Maarte itong nakahawak sa sentido na wari'y sumasakit ang ulo.

"Now explain Aminica! Hindi kita sinag ayunan na gawin mo iyon!" Tila'y bulkan itong sumabog.

"Sorry na po miss."

"At anong magagawa ng sorry mo? Sir Antonio called me asking for some explanation! My ghad Aminica! I tried to rescue you from possible danger and yet ikaw iyong sumusulong sa gyera ng hindi nag-iisip!" Malakas na sigaw nito.

"I know! Mali ako. Akala ko lang kasi makakatulong iyon sa sitwasyon ko. I am desperate miss! You wont believe me na minsan ay naisip kong sabuyan ng asido ang mukha ko to make myself less attractive. At least sa mata ni sir Antonio. A man like him probably wants a beautiful woman to get laid!"

"And where that stupidness bring you huh? I am in this business for thirty years now and I know more about your situation! I've already warn you about the Montelibano particulary sir Antonio Aminica! And yet hindi ka nakinig!"

"Im sorry! If I know na ganito ang mangyayari ay sana hindi nalang ako nakinig kay Andrea." Nanggilid ang mga luha sa aking mata. Halos mapunit ko na ang hawak na papel dahil sa mahigpit na pagkakahawak. Napatingin doon ang tingin ni miss V.

"Ano yan?" Mabilis ko itong itinago sa aking likuran.

"As much as I want to tell you miss, pero hindi pwede." 

"Oh God!" Napahagulgol si miss V na ikinagulat ko. Kaagad ko itong dinaluhan at sabay kaming naupo sa couch. Maarte ang naging pagpunas nito sa kanyang mga luha't panay ang pag-iling.

"He already gave you the contract." It wasn't a question but rather a statement. Napatango ako dahilan nang mas lalo nitong pagkalumo.

"He's going to get you anytime now."

"But I didn't sign yet."

"Signed or not. He is still going to get you. Im sorry Aminica, I cant help you from now." Ramdam ko ang labis na lungkot nito. Tumango ako at tipid nga ngumiti. Isang nakakabinging katahimikan ang pumailanlang sa apat na sulok ng silid.

"Maari ko bang malaman ang mga nangyari noon? Ang ibig kong sabihin ang ang sinundan kong tagapagsayaw na n-natipuhan rin ni sir Antonio." Tumikhim ito at tumingin sa kawalan.

"Three years ago ay may tagapagsayaw rito na tulad mo ay natipuhan rin ni sir Antonio. She was a very sweet little girl. Ilang buwan lang ang itinagal niya rito bago siya kunin ni sir. God knows where he brings her. He made her sign a contract. Gives her parents a huge sum of money. And she vanished like a dust being blown by the winds. Walang nakakaalam kung nasaan na ito ngayon o kung buhay o patay na ba." Nanalantay ang takot sa bawat himaymay ng aking katawan. 

"Nasundan pa nang nasundan ang pangyayaring iyon. Taon-taon ay may mga tagapagsayaw na biglang naglalaho. Pare pareho nang katangiang tulad ng sayo. Beautiful, slender at mga walang karanasan sa seks!" Pagpapatuloy nito. Hinawakan ko ang kanyang kamay.

"A girl named Briana,  nine years ahead of you also suffers cruelty from the Montelibanos. Isa iyon sa naging dahilan ng matinding alitan ng magkakapatid. Si Briana ay malapit sa kanila. Anak ng kaibigan ng namayapa nilang ina. They treats her like a little sister they never had. Masaya naman sila nung una until Sir Antonio handed Briana the contract. Nakarating ang balitang iyon sa magkakapatid. They knew how Antonio handle things on his own kung kaya't nakialam sila. They bedded Briana. Take away her precious virginity and saves her from sir Antonio. Pero hindi nila inasahan ang nadatnan kinabukasan. Briana was found hanging on the fourth floor, sir Antonios room. Lifeless and cold." Malakas akong napasinghap. 

"Iyon ang iniiwasan kong mangyari sayo Aminica. I dont know! I just feel like protecting you!" Napahilamos ito sa mukha. "How much?" 

"How much what?"

"How much did he offers you?"

"A hundred sixty thousands us dollars." Sa narinig ay kaagad itong napatayo at nanlalaki ang matang tumingin sakin.

"That's too much!"

"I know. Iyan rin ang naging reaksyon ko kanina miss, but who cares about milllions? Walang halaga ang makakapantay sa buhay ko kahit pa tagapagsayaw lamang ako."

"I know. Magpahinga ka nalang muna ngayon." Tatayo na sana ito ng pigilan ko. Muli itong napatingin sakin.

"Gusto ko pong magperform ngayong gabi." Panay ang iling nito.

"Mas makakabuti kung dumito ka muna—"I cut her off.

"Hindi ko po alam kung hanggang kailan nalang ako rito. I maybe gone later, tomorrow or maybe the next day. Hayaan niyo na po akong mag perform ngayong gabi." Kita ko ang pagtanggi nito sa kanyang mga mata pero iba ang lumabas sa kanyang bibig.

"Sige magbihis kana. You're doing solo." Tipid itong ngumiti at naunang lumbas. Tumayo ako at tinahak ang daan papasok sa dressing room. Arci was there. Kita ko mula sa gilid ng aking mga mata ang pagpasada nito ng tingin sakin.

"Arci! Cancel ang performance mo this night. Aminica will do solo."

"Pero nakabihis nako!" Bahagyang tumaas ang tinig nito. I can feel her burning stares at me. Dalawang staff ang umasikaso sakin. Naghubad ako sa kanilang harapan, leaving only my undergarments. Ipinulupot sakin ang isang roba. Someone is doing my make up while the other is busy styling my hair. 

"Inutusan lang din ako. Iyon ang sabi ni miss V!" Imporma nito at kaagad na umalis. Rinig ko ang pagkahulog ng kung ano sa sahig. Hindi ko na ito nagawa pang lingunin dahil nakapikit ako habang nilalagyan ng pimer sa mukha.

"Sipsip!" Rinig kong saad nito bago nagmartsa palabas. May mga tumatawag sa pangalan nito. I didn't mind them. Few minutes and its done. I am now wearing a see through silver lingerie na pinatungan ko ng oversized shirt to add more spice. Nilagyan ko nang oil ang aking katawan. I also put on my big round earrings and a bangle on my wrist. With my four inches black heels, I ready myself behind a red big curtain. Any minute now ay magsisimula na ang aking pagtatanghal. The Montelibano's are probably on a meeting kaya't buo ang kompyansa ko sa sarili. 

Drum rolls followed by a loud chant and music. 

Kasabay ng pagtaas ng telon ay ang pagtama sakin ng spotlight. The song seniorita is playing    as a background. 

Nagsimula akong gumiling. Teasing the viewers by slightly liftting the hem of my shirt.

"Whoooo!" They shout in unison. Malagkit ang tinging ibinibigay ko sa kanila. Nawala ang spotlight at napalitan ng mga dancing lights. Nagtungo ako sa gitna kung nasaan ang isang pole. Sinasabayan ko ng indak ang tugtog. Nagiging wild narin ang mga manonood. Waving thousand bills! Hinawakan ko ang pole at sumayaw rito. Gumiling ako mula itaas pababa. Bahagya ko ring ibinuka ang aking hita na nagpasigaw sa kanila. 

"Take your damn shirt off baby!" Magkasabay na sigaw ng isang grupo ng kalalakihan. I hushed them with a lip bite. Bumuhos ang kakaunting tubig mula sa itaas dahilan para mabasa ng aking damit. Bakat na bakat ang suot kong lingerie. I immediately takes it off.

"Damn baby! You're giving me a painful boner!" Hiyaw ng isang nasa paanan ko. Kinindatan ko ito at nagpatuloy. Hinawakan ko ang pole at lumiyad, giving them a sight of my proud breast. May ibang naag-aabang na sa may hagdanan, naghihintay sa go signal ni miss V para makaakyat. 

"Bend for me baby! Let me see that beautiful round ass!" Sinunod ko ang narinig. Gumiling ako ng gumiling sabay himas sa aking katawan mula sa leeg padausdos sa gitna ng aking dibdib pababa sa pribadong parte ng aking katawan. Mas lalong naghiyawan ang lahat. All of them were waiving there money. 

Miss V gives the signal kaya't may mga umaakyat na sa intablado. A bald hairy man with his five thousand bills caress the peak of my boobs before putting the money on it. The other kiss my earlobe and insert the money on my strap. May iba namang humihirit pa ng haplos sa aking pang-upo. Only those who are VIP's can touch the dancers. Isa iyon sa batas na sinusunod rito. Unti-unti kong hinuhubad ang aking pang-itaas. Kasabay ng aking top ang mga pera sa pagkahulog. Hindi na halos marinig ang musika sa lakas ng hiyawan. The boys are getting wild. 

Tumingala ako at dinama ang bawat buhos ng mumunting tubig. My breast is standing proudly in front of those hungry eyes. I bang my head ang play with the hem of my panties. Isang batang lalaki ang lumapit sakin. With his peso bills in hand, he pulls my panties down exposing my fully shaved pvssy. I can see his boner while giving me the money. I whisper my thanks to him and continue with my business. I am completely naked. 

Ganon natapos ang palabas. Sinalubong ako ni Andrea ng roba sa backstage. Kanina pa ako giniginaw kaya't bahagya akong nanginginig. 

"You'd really give a lot of fortune Aminica! We've earn a lot from your performance." Saad nito at ipinakita ang makapal at basang tig iisang libong piso. Tipid akong ngumiti at tinuyo ang aking katawan gamit ang tuwalya.

"May utang ka pang chika sakin mamaya Aminica!" Saad naman ni Andrea na tinutuyo ang aking buhok.

"I don't want to say this but...sir Antonio saw you there Aminica. He's on the bar end with his brothers." Imporma nito. Mas lalo akong nanlamig sa narinig. I though they are on their meeting! Nagbihis ako at inayos ang sarili. I am now wearing my comfortable long sleeve black top and a tight  white leggings. I am so done for today. I need to rest. 

Sabay kami ni Andrea na pumanhik sa silid tulugan. Kaagad akong nagpatihaya sa kama at pumikit.

"Andrea?" Tawag ko dito habang nakapikit.

"Hmm?"

"Ilang taon ka na ba rito?"

"Naitanong mo na iyan sakin dati at nasagot ko na rin. Twelve years." Nagbukas ako ng mga mata.

"Have you heard the name Briana?" Mula sa gilid ay kitang kita ko ang marahas nitong pagtingin sakin.

"B-bakit mo naitanong?"

"I just wanna ask."  Tumikhim ito at ilang segundo pa bago nagsalita.

"I've heard that name before. Briana Graciano. Mabait iyon at maganda pa. Ilang beses lang kaming nagkita nun. Iyon yung una kong performance bilang tagapagsayaw. Naroon siya sa dagat ng mga tao kasama ang mga Montelibano." Napatango-tango ako at muling pumikit.

"Ayon sa mga sabi-sabi ay nilapastangan raw yun nang magkakapatid. I don't know the deeper story behind that pero natagpuan nalang siyang nakabitay sa kisame ng kwarto ni sir Antonio. Kaagad rin namang namatay ang skandalong iyon."  

"Sa tingin mo ba si sir Antonio ang may kagagawan nun?" 

Nagkibit ito ng balikat.

"H-hindi ako sigurado pero nang matuklasan ang bangkay niya ay si sir Antonio iyong galit na galit."

"Baka magkasintahan ang dalawa."

"Hindi rin Aminica, kakamatay lang ng asawa ni sir Antonio nun kaya hindi siguro." Bigla akong napatingin sa kanya. 

"Asawa? May-asawa si sir Antonio?" Tumango-tango ito at dumapa para harapin ako.

"Malaking usap-usapan ang kasal ng isa sa magkakapatid dito sa atin. Napaka engrande sobra! Pero namatay raw agad sa hindi malamang dahilan pagkatapos ng kanilang kasal. Nawala raw sa katinuan si sir. Hindi ko alam kung gaano ka totoo. Dun rin nagsimula ang pagbili nito ng babae taon-taon. Marahil ay nangungulila ito sa asawa." Hindi ko alam pero may kung anong humaplos sa aking dibdib sa narinig. Ang tanong ay bakit naglalaho na lamang bigla ang mga kababaihan na binibili nito. Saan niya ito dinadala at ano ang kanyang ginagawa sa mga ito.

"Hay naku! Ang mabuti pa ay magpahinga na tayo. Mauna kanang matulog at maglilinis muna ako ng katawan. Nanlalagkit ako sa kakahalik noong parokyano kanina." Iritang saad nito.

"And what did you get in return this time?" Taas ang kilay na tanong ko. Unti-unting sumilay ang kanyang ngiti sabay dukot ng kung ano sa kanyang dibdib.

"A pair of pearl earrings! Sinisid niya pa raw ito sa kailaliman ng dagat."

"At naniwala ka naman?"

"Hindi narin naman masama diba! Look at it! It's beautiful!! Atsaka may kasama pa itong XXL rubber!" Ipinakita nito sakin ang hawak na condom. Napangiwi ako dito.

"At ano naman ang gagawin mo diyan? Maisasangla mo ba iyan kapag nagkataon?" Biro ko dito. Humalakhak ito at napapailing.

"Actually I dont know. I just feel like keeping it. Baka magagamit ko ito in the future!" Saad nito at daling nagpunta sa banyo. Tipid akong ngumiti at muling tumihaya. I am used to this kind of life. Napahawak ako sa aking dibdib. Nakaramdam ako ng kaba. Hinilot ko ang tungki ng aking ilong at pumikit. Ramdam ko ang lamig ng aircon. Nakakarelax!

Hindi kalaunan ay narinig ko ang pagbukas ng pinto. Hindi na ako nag atubili pang magmulat ng mata sa pag-aakalang ito'y si Andrea lamang. Papalapit sakin ang mga yabag ng paa. Nasamyo ko ang isang pamilyar na pabango. No! Kaagad akong nagmulat ng mata at gulat na tiningnan ang nasa aking harapan. Bago makakilos ay naramdaman ko ang kakarampot na sakit sa aking tagiliran. Tuluyang nanlabo ang aking paningin. A warm hand snake in my waist and then everything turns black.