Ardil, karısının ağzından çıkan her kelimeyi sessizlik içinde dinledi.
Etrafındaki kalabalığın farkında değildi belli ki, biricik karısı…
Ne demekti adam değilsin?
Bu kadın onunla böyle konuşmaya nasıl cüret ediyordu?
Ne zaman öğrenecekti düzgün konuşmayı?
Onun iki yüzüne gülüp, güzel konuştu dieye bu havalarına katlanacağını mı sanıyordu?
Bu kadın hâlâ kiminle evli olduğunun farkında değil miydi?
İlla canına okumak mı gerekiyordu, akıllansın diye?
Daha az önce geçirdikleri vakitten memnun, gevşemiş bir haldeyken; şimdi yine bir rezillik çıkarmanın yolunu bulmuştu. Eğer karısına söz geçiremezse, onca adama nasıl söz geçirirdi?
Ardil, yanına yeri döven ağır adımlarla yürüdü. Öfkesini herkes fark ediyordu. Avludaki kalabalık, adamın ne yapacağını nefesini tutarak bekliyordu.
Ama bu
