The Haciendera lovely

Chapter 15 Katutuhanan

Some pov"

Pagkahatid sa kanilang bahay agad na silang pumasok, mas ginusto ni Aryana na ipaalam ng kasamahan niya malaman ang katutuhanan sa kanyang pag katao,.. matapos nitong mabasa ang sulat, agad inabot kay Anton,. sinasabi doon na banta palang siya ay gusto na nila itong mawala, dahil siya lamang ang tagapagmana ng buong akan ng kanyang tunay na magulang, sa Hacienda Lucas, pamana ng kanyang ama na si Lucas Hamon, sa Hacienda Corazon, pamana ng kanyang ina na si Amilia Corazon, parehong tagapagmana ang kanyang tunay na magulang, at dahil sa kanilang pagsisikap ay mas lumaki ang kanilang angkan, nakapag patayo sila sa ibat ibang lugar ng sarili nilang pabrika na naaayon sa kanilang pamumuhay,. pati ang pinag tratrabahuan niya, na ang akala niya ay kay Don Nicolas, pero pagmamay ari din ito ng kanyang tunay na magulang,. pagkat matalik na magkaibigan ang dalawang Don, naging kanang kamay nito si Don Nicolas, siya ang ginawa nitong mamahala sa pabrika, hindi alam ng mga nakatira sa hacienda lucas na pagmamay ari din nila ang pabrika ni Don Nicolas,.

Matapos mabasa ng kasamahan niya ang sulat, laking pagtataka ng mag asawa ang tungkol sa kanyang pagkatao, hindi lubos maisip na isa pala siyang heredera,. matagal na panahon na nakasama nila ito pero wala man nasasabi ang nakilala niyang magulang,.

Aryana"

Bakit nangyari sa akin ito, bakit kailangan nila itago ang pagkatao ko, bakit kung kailan wala na sila ay saka ko pa ito malalaman,,bakit sa sulat na yan hindi binanggit kung sino ang maygalit sa pamilya ko at kailangan nila itong patayin, pati ako gusto nilang idamay,, bakit nuong nabubuhay si Don Lucas, hindi ba niya ako hinanap, bakit siya lang ang tinira nilang mabuhay,, hindi ba niya alam na buhay pa ako at isa sa mga tauhan nila ang kumopkop sa akin,, mahabang tanong ko sa kanila,. paano ko malalaman ang katutuhanan, kung ang nagligtas sa akin ay wala ng kakayahang ipaliwanag sa akin, dahil bawat pananalita niya, ay ramdam ko ang kanyang paghihirap,. ayaw ko namang ako ang dahilan ng kanyang paghihirap, baka may mangyari pa sa kanyang kalagayan... saan ako mag uumpisa, paano ko malalaman ang tunay na ako, ang nangyari sa ina ko at kapatid ko,.

Kahit ako nabigla sa nalaman ko anak, sabi sa akin ni aling Isme,. hindi namin alam na ampon ka nila Pablo at Mendez, ng makilala namin kayo ay kasama kana nila, wala naman silang nababanggit sa amin, ang alam namin sila ang magulang mo,. hindi sila tagarito, kinukkop kayo ng isang matanda nuon na nagmamay ari sa bahay nyo,. sanggol ka palang ng mapadpad kayo rito,. hindi namin alam ang pagkatao nyo nuon, at hindi na namin inalam pa,. sa paliwanag ni Aling Isme na yon, nawala na rin ako ng pag asa,, kung babalik naman ako kay Donia Carmila ay paano ko gagawin yon, ni hindi ko nga matandaan o saang daan papunta sa kanila,. pati ang lalaki na yon, hindi ko nga nalaman ang pangalan niya,. Saan ako magsisimula, o gusto ko pa bang alamin ang katutuhanan, paano kung sa paghahanap ko ay siya pala ang aking ikapapahamak,.

Third person pov"

mom, where are you going, don't leave me, i said to my mom as she handed me the baby, you're here with nanny Mendez first, I'll get back to you son, i promise to you son, I'll be back,. pagkasabi ni mama yon ay umalis na rin siya, nagsabi muna siya kay yaya Mendez bago tuluyang umalis,. Nanny Mendez took the baby from me and let us enter their house while i was still crying, it wasn't long before mom came,. Yaya, kunin mo ang bata, at magpakalayo layo na kayo, isama mo na ang asawa mo, at kung pwede, alagaan mo siya ng mabuti, ituring mo siya na parang tunay niyong anak, nasa panganib ang kanyang buhay, namatay ang kanyang ina at kapatid, pati siya ay gusto ring patayin, ilayo niyo na siya dito habang maaga pa, sa muli nating pagkikita, ipapaliwanag ko sayo ang lahat,. mom said to nanny Mendez,. after mom said that, we left immediately,, because i was still young then, i didn't know what happened,. and that day, my mother sent me to another country so that i could continue my studies there, maybe to forget, but, a few years passed, i still couldn't forget that baby and her family, until i returned home from the Philippines , i asked to find her,.hindi nagtagal sinabi ein sa akin ni mama ang totoong nangyari sa bata at sa ina at kapatid nito,.pinahanap ko ang kinaroroonan nila yaya mendez ng walang nakakaalam, pati kay mama, dahil sinabihan na niya ako na hayaan ko na lang siya para hindi ito mapahamak, pero nuong malaman ko ang sarili kong ama ang dahilan ng pagkamatay ng mag ina, mas nagporsige ako para hanapin ang bata,. mabigyan lang ang hustisiya ng pagkamatay nila, kahit ama ko parin ang dahilan ay hindi ko ito kinukunsinte sa kanyang ginawa,. Hindi rin nagtagal ang paghahanap sa kanila, napag alaman kung sa Hacienda Lucas sila nakatira ngayon, sa sarili nitong lupain, hindi niya alam, na pagmamay ari niya ang lupang kinaroroonan niya,. hindi rin alam ng Matandang Don Lucas na nasa malapit lang niya ang kanyang anak, hindi niya alam na nabubuhay pa ito,. sa pag iimbistiga ng inutusan ko ay tama lang na pinalayo siya ni mama, kung nagkataon si papa at ang kinakapatid niyang si Donia Amara ang makikinabang sa lahat ng ari arian ng Matandang Don Lucas.. Doon ko lang nalaman na ganid pala si papa sa kayamanan, kahit gaano kasakit para kay mama ang ginawa ni papa ay tiniis parin niya ito, dahil sa pagmamahal niya kay papa,.

Hindi tumagal ay nalaman ni papa na buhay ang tagapagmana, nalaman niya ito ng minsan marinig niya si mama na nagtatalo kami, nalaman niya ang tungkol sa pagpapahanap ko sa sanggol na ngayon ay dalaga na ito,. .

The first day i saw her, it was the day of her graduation, i just watched her from a distance, i saw sadness in her eyes, for te second time she lost her parents again because of the actions of old Donia Amara, pinatay nila ang kinikilala niyang magulang dahil sa pag aakalang nasa kanya ang mga titulo ng mga lupang pamana sa kanya,. hindi alam ng Donia Amara na buhay parin ang tagapagmana, at pinapangako ko na walang makakaalam ang apagkatao niya hanggat nasa paligid parin niya ang taong gustong mawala siya,.

flashback "

why are you stubborn, didn't i tell you to stop going to her, her life is quite, she is far from harm, you are only harming him more with what you are going, mom don't you feel guilty for what you're doing , youre hiding her true personality, sapat na ang ilang taong lumipas, and know that she is in her right mind, she need to know the truth, how long will you hide it and tell ,, when you know shes suffering

that. sasagot pa sana si mama ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si papa, anong kalukuhang ito, how many years have you been fooling me, you say you had nothing to do with the loss of the youngest child of Lucas and Carmila, who is the baby who was buried with the mother, sinabi ni papa kay mama ng puno ng galit sa katutuhanang buhay pa ang tunay na tagapagmana,. kung kailan pa unti unti ko ng nakukuha ang kayamanan nila, saka ko malalaman na buhay pa ang bunso nilang anak,.. biglang nilapitan ni papa si mama at maliksi nitong sinakal, hindi namin napaghandaan ang kilos na yon ni papa, kaya mabilis ko itong hinablot si papa palayo kay mama, agad kung inalalayan si mama at ng makita kung lalapit ulit si papa ay inunahan kuna ito,. hindi ko napigilan ang sarili ko na suntukin ko siya,.. stop it dad, stop this foolishness of yours, there is enough time to return what she has, don't you condone it, your own sister ang nephews were killed just to get their wealth, isn't the wealth you got enough to your parents,, mahaba kung paliwanag sa kanya,, ng bigla itong lumapit sa akin, agad humarang si mama sa harapan ko at hawak hawak niya ang baril na nakatutok kay papa,. tama ang iyong anak, masakit man sa akin ngunit kailangan mo ng pagbayaran lahat ng kasalanan niyo ni Amara, naka kulong na siya, at panahon narin para magsama kayo at makamit narin ni Aryana ang hustisya,. ano, papatayin mo ako, ipapakulong mo ako, diyan ka na mang magaling, wala kang kwentang asawa, kung nabigyan mo lang ako ng sarili kong anak, hindi sana mapupunta ang ibang yaman sa babaing iyon, hindi sana sa magiging anak natin,. sa sinabi ni papa iyon, bigla akong pumagitna kay mama at kinuha ang baril sa kanya, tinanong ko ito kung totoo ba ang mga sinabi ni papa, sariling anak,. umeko pa sa aking utak ang katagang iyon,. kung ganon hindi siya ang ama ko, pero sino,. tumango lang si mama sa akin,.

"end of flashback "

hindi lang pala si Aryana ang pinagkaitan ng katotohanan, pati rin pala ako,. anong klaseng pamilyang ito ang kinagisnan namin,.. bunga ako ng isang pagkakamali at inako lang ito ng kinilala kong ama, ngunit limang taon ang lumipas pero nalaman nila lolo at lola ang katutuhanan,.dahil sa kanyang pagkadis maya, ginawa niya ang lahat para sakanya ito mapunta ang lahat ng yaman nila, kahit ang kapalit ay ang patayin ang sarili niyang kadugo...

Matapos kong malaman ang katotohanan ay umalis si papa para ipahanap ang mag asawang Pablo at Mendez, pero hindi pa siya nakakalayo sa paghahanap ng mabalitaan naming sumabog ang kanyang sinasakyan, kung aksedente man ito o sinadya ay hindi narin namin inalam,.

gaano man kasama ang ginawa ng kinilala kung ama, lubos parin ang pangungulila ni mama sa kanya,. dahilan para bumigay ito,. naataki si mama sa puso dahil hindi niya matanggap ang biglaang pag panaw ni papa..