Kader demişti, kaderini değiştireceğim demişti.
Derin bir nefes aldım, onun ela gözlerine baktım.
Ela gözleri parlak bir şekilde beni süzüyordu, bakışları karşısında titredim.
Evet demiştim fakat sadece o kelimeyi kullanmakla yetinmemiştim.
Bilmediğim şartları kabul etmiştim ve bunun ne gibi sonuçlar doğuracağını da bilmiyordum.
Ben kimseden nefret etmiyordum, sadece o çocukların benden ayrılmasına göz yummak istemiyordum.
O çocuklar bensiz yapamazdı, ha belki beyinleri yıkanırsa evet, yapabilirlerdi fakat ben asla yapamazdım.
Diyorum ya, ben anne olmayı doğurmadan öğrendim. Onlarla aramdaki bağ artık teyze yeğenden ibaret değildi.
Anne ve evlat bağından ibaretti.
Onları bu yaşa getirene dek, elimden gelen her şeyi yapmıştım.
Karşımdaki adam gülümseyerek bana baktı, bir anda
