Between Two Billionaires (SPG)

Pag-aalboroto

CHAPTER 7

Antonio Lim POV

Habang nasa opisina ako, abala sa pagpirma ng mga dokumentong kailangang tapusin, bigla na lang nag-ring ang telepono ko. Sinagot ko ito, at narinig ko ang boses ng matalik kong kaibigan, si Jake.

"Hey, Tony. May balita ako sa'yo," bungad niya, halatang excited.

"Ano na naman 'yan, Jake?" tanong ko, pilit na tinatapos ang pagpirma sa mga papeles.

"Alam mo ba na pumunta raw doon si Rafael kay Abegail?" sabi niya, halata ang sorpresa sa kanyang boses.

"What? Si Rafael? Pumunta siya kay Abegail?" nagulat kong tanong, hindi makapaniwala sa narinig.

"Oo, bro. At guess what, mukhang naging maganda ang usapan nila. Mukhang nagsosorry pa yata si Rafael," dagdag ni Jake, tila nanunukso.

"Seriously?!" sagot ko, ramdam ang pagtaas ng galit sa akin.

"Oo nga. Kaya nga tinatawagan kita para sabihin. Mahina ka talaga, Tony. Naunahan ka tuloy," sabay tawa ni Jake.

"Nakakainis naman 'yan!" sabi ko, sabay bato ng ballpen sa lamesa.

"Bro, huwag ka nang magalit. Next time, be more proactive. Alam mo naman, sa love and war, mabilis dapat," sabi ni Jake, tila nag-aalaska.

"Yeah, yeah. I get it," sabi ko, pero ramdam ko pa rin ang inis.

Nang matapos ang tawag, hindi ko maiwasang mag-init ang ulo ko. Bakit ba kasi nauna pa si Rafael? Hindi ko talaga matanggap na naunahan ako. Dala ng inis, napalakas ang boses ko nang tawagin ko ang secretary ko.

"Anne! Paki-check nga itong mga papeles!" sabi ko nang pasigaw, halatang inis.

Nagulat si Anne at dali-daling pumasok sa opisina ko. "Yes, sir. Sorry po," sabi niya, halata ang kaba sa kanyang boses.

"Sorry, Anne. Hindi ikaw ang pinapagalitan ko. Bad day lang talaga," sabi ko, pilit na pinapakalma ang sarili.

"Okay lang po, sir. Naiintindihan ko," sagot niya, subalit ramdam ko ang awkwardness sa kanyang tono.

Pagkatapos ay umupo ako at pilit na binabasa ang mga dokumento, pero hindi talaga mawala sa isip ko si Abegail at si Rafael. Bakit ba kasi nauna pa siya? Naiinis ako sa sarili ko dahil parang wala akong ginawa para maunahan ako.

"Ang tanga-tanga mo, Tony," bulong ko sa sarili ko habang iniisip ang nangyari.

Kinuha ko ang cellphone ko at nag-dial ulit kay Jake. "Bro, kailangan ko ng tulong mo," sabi ko.

"Sure, Tony. Ano na naman 'yan?" tanong niya, halata pa rin ang pag-aalaska sa boses niya.

"Gusto kong ipa-track down si Rafael. Gusto kong malaman lahat ng kilos niya," sabi ko, puno ng determinasyon.

"Wow, bro. You're really serious about this, huh?" tanong ni Jake.

"Yes, I am. I can't let this slide," sabi ko, ramdam ang seriousness sa boses ko.

"Alright. I'll set it up. Just be careful, okay? Baka ma-obsess ka na niyan," sabi ni Jake, tila nag-aalala.

"I know what I'm doing. Thanks, bro," sabi ko bago ako nagpaalam.

Pagkatapos ng tawag, bumalik ako sa trabaho ko, pero hindi talaga mawala sa isip ko ang nangyari. Alam kong kailangan kong mag-focus, pero hindi ko talaga maiwasang isipin si Abegail at si Rafael.

Kinabukasan, nagkaroon ako ng meeting sa mga kliyente ko. Habang naghahanda, pilit kong iniisip ang mga plano ko para malaman ang kilos ni Rafael.

"Focus, Tony. You have a meeting to attend," sabi ko sa sarili ko habang tumitingin sa salamin.

Pagdating ko sa meeting room, sinalubong ako ng mga kliyente ko. Nagpakilala kami at nagsimula na ang pag-uusap.

"Good morning, everyone. Let's get started," bati ko sa kanila.

Habang nag-uusap kami tungkol sa mga business proposals, pilit kong iniisip ang mga plano ko para matulungan si Abegail at malaman ang mga kilos ni Rafael. Alam kong hindi magiging madali ang lahat, pero handa akong harapin ang lahat ng pagsubok.

Matapos ang meeting, bumalik ako sa opisina ko at tinawagan ulit si Jake.

"Jake, any updates?" tanong ko, halata ang excitement sa boses ko.

"Well, Tony. I have some good news and some bad news," sabi ni Jake, tila nagpipigil ng tawa.

"What's the good news?" tanong ko, curious.

"The good news is, na-track na namin si Rafael. Alam na namin kung saan siya pumupunta at ano ang mga ginagawa niya," sabi ni Jake.

"That's great! What's the bad news?" tanong ko, nagtataka.

"The bad news is, mukhang seryoso talaga siya kay Abegail. He's been meeting her parents and helping them out," sagot ni Jake.

"What?! That can't be!" sabi ko, ramdam ang pagtaas ng galit sa akin.

"Sorry, bro. But that's the truth. You need to step up your game," payo ni Jake.

"Thanks, Jake. I'll figure this out," sabi ko, puno ng determination.

Habang nag-iisip ako tungkol sa mga susunod na hakbang, naramdaman kong may bigat ang mga desisyon ko. Pero alam kong kailangan kong gawin ito para kay Abegail. Gusto kong ipakita sa kanya na seryoso ako at handa akong magbago.

"One step at a time, Tony. You'll get there," sabi ko sa sarili ko habang tinitingnan ang mga papeles sa harapan ko.

Patuloy akong nagtrabaho, pero sa likod ng isip ko, si Abegail pa rin ang laman ng aking isipan. Alam kong marami pa akong kailangang gawin, pero handa akong harapin ang lahat ng iyon.

Abala pa rin ako sa trabaho, sinusubukang i-focus ang sarili sa mga papeles sa harap ko, nang biglang tumunog ang cellphone ko. Nakita ko sa screen ang caller ID: "Mommy."

"Hello, Mommy," bati ko nang sagutin ang tawag.

"Hello, anak! Kamusta ka na diyan? Papunta na kami sa kumpanya mo kasama si Daddy at ang makulit mong kapatid na babae," sabi ni Mommy, halatang excited.

"Really? Bakit biglaan, Mommy?" tanong ko, nagtataka.

"Eh kasi, anak, miss ka na namin. Saka gusto ka raw makita ni Daddy para sa ilang business matters," paliwanag ni Mommy.

"Okay po, I'll prepare for your visit," sabi ko.

"At si Ate Belle mo, gusto ka raw abutan ng chocolates," sabi ni Mommy, na nagpatawa sa akin.

"Si Belle talaga, mahilig sa chocolates," sabi ko, ngumingiti.

"Yes, and she also loves annoying you," sabi ni Mommy, halatang natatawa rin.

"Ano pa bang bago diyan, Mommy? Palagi naman niya akong inaasar," sabi ko, pilit na hindi matawa.

"See you soon, anak," paalam ni Mommy bago ibaba ang tawag.

Pagkatapos ng tawag, iniayos ko ang mga papeles sa lamesa ko at nag-ready para sa pagdating nila Mommy, Daddy, at Belle. Hindi nagtagal, dumating na sila. Sinalubong ko sila sa lobby ng building.

"Hi, anak!" bati ni Mommy habang niyakap ako ng mahigpit.

"Hello, Mommy. Hi, Daddy," bati ko rin habang niyayakap si Daddy.

"Hello, son. Kamusta ang kumpanya?" tanong ni Daddy, diretsahan.

"Okay naman po, Dad. Everything is under control," sabi ko, naglalagay ng professional tone.

"Kuya!" sigaw ni Belle, sabay yakap sa akin.

"Hi, Belle. Miss na kita," sabi ko, sabay kurot sa ilong niya.

"Kuya, may dala akong chocolates para sa 'yo," sabi niya, halatang excited.

"Talaga? Thanks, Belle. You always know how to make me smile," sabi ko, ngumingiti.

"Paano ba yan, anak? Tara na sa office mo para makapag-usap tayo," sabi ni Daddy, halatang business mode na agad.

Pumunta kami sa opisina ko at umupo sa conference table. Habang nag-uusap kami tungkol sa business matters, napapansin kong tinutukso-tukso ako ni Belle.

"Kuya, bakit parang lagi kang stressed? May problema ba sa love life mo?" tanong ni Belle, nakangiti ng pilyo.

"Belle, stop it. I'm fine. Just busy with work," sagot ko, pilit na ngumingiti.

"Hay naku, anak. Huwag ka nang magalit sa kapatid mo. She's just being playful," sabi ni Mommy.

"I know, Mommy. I'm just really busy these days," sagot ko.

"Don't worry, son. Your mom and I are here to support you. If you need anything, just let us know," sabi ni Daddy, halatang concerned.

"Thanks, Dad. I appreciate it," sabi ko, ramdam ang bigat ng mga responsibilidad.

Pagkatapos ng aming pag-uusap, nag-decide kaming lumabas ng opisina para kumain ng lunch. Habang kumakain kami, nagkuwentuhan kami tungkol sa iba't ibang bagay. Si Belle, tuloy-tuloy pa rin sa pag-aasar sa akin.

"Kuya, bakit parang ang seryoso-seryoso mo ngayon? Nami-miss ko na yung masayahing Kuya ko," sabi ni Belle, halatang nag-aalala.

"I'm fine, Belle. Just a lot on my mind," sabi ko.

"Anak, baka kailangan mo lang ng break. Masyado kang nagsusumikap," sabi ni Mommy, halatang nag-aalala rin.

"I'll be okay, Mommy. Just need to finish some important things," sagot ko.

"Well, remember, we're here for you," sabi ni Daddy.

Pagkatapos ng lunch, bumalik kami sa opisina. Habang nagpapatuloy ang araw, hindi ko maiwasang mag-isip tungkol kay Abegail at si Rafael. Naisip ko na dapat siguro akong mag-move on, pero hindi ko talaga magawa.

Nang matapos ang araw, umuwi na sina Mommy, Daddy, at Belle. Naiwan akong mag-isa sa opisina, nag-iisip pa rin.

"Why can't I just forget about her?" bulong ko sa sarili ko.

Bigla ulit tumunog ang cellphone ko. Si Jake ang tumatawag.

"Hey, Jake. Any updates?" tanong ko.

"Tony, you won't believe this. Si Rafael, nagplano na makipagkita ulit kay Abegail," sabi ni Jake.

"What? Seriously? This guy just won't quit, huh?" sabi ko, ramdam ang pagtaas ng galit.

"Yeah. You need to do something, man. Otherwise, you'll lose her for good," sabi ni Jake.

"I know, Jake. Thanks for the heads up," sagot ko.

Pagkatapos ng tawag, naupo ako at pinag-isipan ang mga susunod kong hakbang. Alam kong kailangan kong gumawa ng paraan para maipakita kay Abegail na seryoso ako.

Kinabukasan, dumating ako sa opisina ng maaga at nagplano ng mga susunod na gagawin. Tinawagan ko ulit si Jake.

"Jake, I need your help again. Can you set up a meeting with Abegail for me?" tanong ko.

"Sure, Tony. I'll see what I can do," sagot ni Jake.

Habang naghihintay sa updates ni Jake, sinubukan kong mag-focus sa trabaho. Pero hindi talaga mawala sa isip ko si Abegail.

"Antonio, you need to pull yourself together. You can't let this affect your work," sabi ko sa sarili ko.

Pero kahit anong gawin ko, si Abegail pa rin ang laman ng isip ko. Alam kong kailangan kong gumawa ng hakbang, pero hindi ko alam kung paano magsisimula.

"One step at a time, Tony. You'll figure this out," bulong ko sa sarili ko, pilit na binibigyan ng lakas ang sarili ko.

Habang abala ako sa trabaho, bigla na namang tumunog ang cellphone ko. Si Jake ulit.

"Tony, I have good news. May meeting ka na kay Abegail," sabi ni Jake.

"Thanks, Jake. I owe you one," sabi ko, ramdam ang excitement at kaba sa dibdib ko.

Habang papalapit ang oras ng meeting namin ni Abegail, hindi ko maiwasang mag-isip kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Alam kong ito na ang pagkakataon ko para maipakita sa kanya na seryoso ako.

"Antonio, this is your chance. Don't mess it up," sabi ko sa sarili ko habang naghahanda para sa meeting.