กฎหมายรักสามีร้าย

บทนำ ใบหน้าอมทุกข์ของเด็กสาวเจ้าของร่างบางอรชรในชุดมัธยมปลายของเอมกมล เผยออกมาอย่างเศร้าสร้อยที่ต้องมารู้ว่าตัวเองนั้นต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่เคยรู้จัก เพียงเพราะคำสั่งของผู้เป็นพ่ออย่างท่านมานพ ถึงแม้ว่าเด็กสาวจะพยายามปฏิเสธการแต่งงานครั้งนี้กับผู้เป็นพ่อแต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อท่านมานพลั่นวาจาว่าเธอต้องทำตามที่เขาสั่งทุกอย่าง รวมถึงการแต่งงานในครั้งนี้ด้วย เอมกมลไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่เด็กอายุสิบเจ็ดปีไม่ควรทำนั้นด้วย ถึงแม้กฎหมายประเทศไทยเด็กอายุสิบเจ็ดปีจะสามารถจดทะเบียนสมรสได้ก็ตาม แต่สำหรับเธอมันเร็วไป เธอไม่เคยนึกถึงการแต่งงานนี้เลยในชีวิต "เอมไม่อยากแต่งงานกับเขา คุณพ่อเข้าใจเอมไหมคะ เอมไม่ต้องการ" เด็กสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำตา "พ่อรู้ว่าสิ่งที่พ่อกำลังทำมันทำให้เอมเสียใจ แต่นี่เป็นทางเดียวที่ครอบครัวเราจะมีที่ยืนในสังคมนี้ เอมเข้าใจพ่อนะลูก" ชายวัยสี่สิบกว่าปีถอนหายใจออกมา เขาเองก็รู้สึกละอายใจเช่นกันที่ต้องให้ลูกสาวแต่งงานในวัยนี้ มันเร็วเกินไปสำหรับเขาด้วยซ้ำ แต่นี่มันไม่มีทางเลือกอื่นเลย มีเพียงทางนี้ทางเดียวที่จะทำให้ครอบครัวเขามีที่ยืนต่อไปในสังคมนี้ ทำให้บริษัทของเขาไม่ล้มละลายลง "ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย เอมยังเด็ก เอมไม่พร้อมแต่งงานกับใคร" "ทางนั้นแค่ต้องการให้ลูกจดทะเบียนสมรสกับลูกชายของเขาเพียงเท่านั้น พ่อสัญญาว่าจะไม่ให้เขารังแกลูกได้เด็ดขาด" “แค่จดทะเบียนสมรสเท่านั้นใช่ไหมคะ เอมไม่ต้องไปจากบ้านหลังนี้ เอมยังได้อยู่ที่นี่กับคุณพ่อได้ใช่ไหม" "แค่จดทะเบียนสมรสเท่านั้นลูก พอพ่อหาเงินมาชดใช้เขาได้หมดทุกบาท วันนั้นพ่อสาบานพ่อจะทำทุกวิถีทางให้ลูกสาวพ่อเป็นอิสระ" เอมกมลมองหน้าบิดาที่ในยามนี้ดูวิตกกังวลไม่ต่างจากเธอเลย เธอรู้ว่าพ่อของเธอรักเธอมากขนาดไหน แต่นี่คงเป็นทางเลือกสุดท้ายจริงๆ ชายวัยกลางคนถึงเลือกวิธีนี้ ผ่านไปไม่กี่วัน ครอบครัวอีกฝ่ายก็มารวมตัวกันที่บ้านของเธอสายตาของคุณหญิงเนตรนภาจับจ้องมาที่เธออย่างพิจารณา หญิงวัยกลางคนอดชมในความน่ารักของเอมกมลไม่ได้ ที่เด็กสาวหน้าตาน่ารักปากนิดจมูกหน่อย มารยาทท่าทางเรียบร้อยอ่อนหวาน สมกับคนเป็นผู้ดีเก่า แต่อีกใจก็คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเร็วเกินไปสำหรับหล่อนไม่น้อย เมื่อคุณหญิงเนตรนภาเองก็เพิ่งมารู้เรื่องที่ลูกชายคนเดียวของเธอต้องจดทะเบียนสมรสแต่งงานกับเด็กผู้หญิงที่ยังเรียนไม่จบม.ปลายด้วยซ้ำ “ผมขอบคุณคุณมานพมากนะครับ ที่ยอมรับข้อเสนอที่ผมให้ไป" เสียงเข้มของท่านเกษม ประธานบริษัทอัครโกมลกรุ๊ป ผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งในเมืองนี้ เขาพูดออกมาพร้อมมองไปที่เด็กสาวอย่างพอใจ หน้าตาของเอมกมลคล้ายกับแม่ของเธอไม่มีผิด หฤทัยผู้เป็นแม่ของเธอเคยเป็นรักเก่าของท่านเกษมมาก่อน ก่อนที่ทั้งคู่จะเลิกรากันไป ต่างคนต่างมีครอบครัวของกันและกัน แต่กระนั้นเลยเขาก็ยังไม่เคยลืมหฤทัยแม้แต่น้อย มันน่าเศร้าที่เขาได้มารู้ว่า ผู้หญิงคนนั้นได้เสียชีวิตไปแล้วหลังจากคลอดบุตรสาวอย่างเอมกมลออกมา "ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณเกษมที่ช่วยครอบครัวผมไว้" "เอาเถอะๆ ที่ผ่านมาก็ช่างมัน ครอบครัวเราตอนนี้ก็กำลังเป็นปึกแผ่นเดียวกันแล้ว" “ว่าแต่ไหนล่ะครับลูกชายของคุณเกษม ผมยังไม่เห็นหน้าเขาเลย" ท่านมานพพูดพร้อมมองหาชายหนุ่มคนที่จะมาแต่งงานกับลูกสาวตน เขาอยากรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนนิสัยใจคอยังไง "ศรุต ลูกชายผมกำลังมา เห็นว่าเพิ่งสอบเสร็จ" ไม่นานนัก ชายหนุ่มในชุดนักศึกษาชั้นปีสุดท้ายก็ขับรถเก๋งเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านของท่านมานพด้วยสีหน้าไม่พอใจสักเท่าไร เขาเองก็ถูกพ่อของตนบังคับให้ต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงที่ยังเรียนมัธยมปลายเช่นกัน เขาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมยกมือไหว้ชายวัยกลางคนอีกคนที่นั่งอยู่ พร้อมเบี่ยงสายตาหันไปมองเด็กผู้หญิงคนนั้นอย่างพิจารณา เธอเด็กเกินไปสำหรับเขา อายุเขาและเธอถึงแม้จะห่างกันแค่ ห้าปีก็ตาม