เธอจำใจเข้าวิวาห์แทนพี่สาว เดิมทีคิดว่าพอเล่นละครฉากนี้จบทุกอย่างก็คงจบ แต่ทว่าชายหนุ่มที่เข้าวิวาห์กับเธอในวันนี้กลับมัดมือชกให้เธอจดทะเบียนสมรส หนำซ้ำคืนเข้าหอเขาก็ยัดเยียดสถานะเมียให้เธออีกด้วย #ฝากติดตามด้วยค่า

เรื่องย่อ เอมกมลเธอจดทะเบียนสมรสกับผู้ชายที่รู้จักกันเพียงแค่วันเดียวด้วยคำขอของบิดา เธอรู้ว่าการจดทะเบียนสมรสในครั้งนี้จะเป็นเพียงเพราะธุรกิจ ซึ่งมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอเสียหน่อย แต่เธอก็ต้องทำในสิ่งที่ฝืนใจ หลังจากวันที่จดทะเบียนสมรส เธอก็ไม่เคยได้เห็นหน้าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีตามกฎหมายของเธอเลย จนกระทั่งสามปีผ่านไป จากเด็กน้อยอายุสิบเจ็ดในวันนั้น ตอนนี้กลายเป็นสาวสวยที่ใครๆ ต่างก็หลงใหลในตัวเธอ แต่เพราะสถานะที่ไม่ได้เป็นอิสระเสียที ทำให้หญิงสาวต้องตามหาเขาเพื่อขอหย่าให้ได้ แต่ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ

ดาวประกาย เธอเป็นลูกสาวคนโตของบ้านที่ไม่ได้เกิดมาจากภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของพ่อเธอ หรือเรียกง่ายๆ เธอเป็นลูกของเมียน้อย คำนี้ที่หญิงสาวไม่เคยนึกชอบที่ได้ยินใครต่อใครเรียกเธออย่างนี้ นับแต่เธอเกิดมามารดาของเธอก็เสียชีวิตจำให้เธอต้องถูกคุณย่าอย่างคุณหญิงมณีวรรณเลี้ยงดูมา คุณปู่ของเธอไม่เคยนึกชอบขี้หน้าเธอ ไม่ว่าเธอจะทำตัวดีขนาดไหนคุณปู่ก็มักจะหาเรื่องมาต่อว่าเธอ แต่ทว่ากับน้องสาวเธออย่าง แพรวพรรณ ต่อให้หล่อนทำตัวไม่ดีก็เป็นที่เอาอกเอาใจของคนในบ้าน จุดเปลี่ยนของชีวิตดาวประกายคือการถูกตราหน้าว่าให้ท่าคู่หมั้นของน้องสาว นับแต่วันนั้นชีวิตของเธอก็ไม่ต่างจากดาวอับแสง ไม่มีแม้ใครจะมองเห็นเธอ หนำซ้ำเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้เธอท้องไม่มีพ่อ

สำหรับปลายดาวเพราะคำว่ารักจึงยอมตกลงปลงใจกับผู้ชายอย่างธีรุตม์แต่ทว่าสำหรับธีรุตม์การที่เขาเข้าหาเธอก็เพราะต้องการเห็นม่านมุกอดีตคนรักเก่าเจ็บปวด แต่ทว่าท้ายที่สุดเกมส์แค้นในครั้งนี้คนที่เจ็บปวดคือเขา

"สำหรับฉันเธอมันเป็นผู้หญิงที่ฉันเกลียดที่สุดในชีวิตปลายตะวัน เมื่อไหร่จะออกไปจากชีวิตของฉันสักทีว่ะ!" แนะนำตัวละคร (หลัก)  ปลายตะวัน / ตะวัน หญิงสาววัย22ปี เธอเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกทอดทิ้งตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งถูกครอบครัวอรุณนุรักษ์รับเลี้ยง เพราะคำว่าบุญคุณเธอจึงต้องทำตัวแสนน่าเกลียดชังอย่างนี้  "ฮึก ตะวันขอโทษฮึกฮืออย่าทำแบบนี้กับตะวันได้ไหมคะคุณธิน ตะวันกลัวแล้ว" ธานินทร์ แสนวิสุทธิ์ /ธิน ชายหนุ่มวัย30ปี เพราะถูกจับแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักทำให้ชายหนุ่มเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาไม่เคยใจร้ายขนาดนี้มาก่อนจนกระทั่งเจอผู้หญิงที่ชื่อปลายตะวัน  "ไสหัวไปไกลๆ ฉันไม่อยากเห็นหน้าผู้หญิงเลวๆ อย่างเธอปลายตะวัน จะไปตายที่ไหนก็ไป!" พิมพ์มาดา ปราณีรัตน์ / พิมพ์ เพื่อนสนิทที่แอบรักธานินทร์มานานหลายปี เพราะต้องการที่จะได้ครอบครองมันเลยทำให้เธอยอมถูกใครด่าว่าหน้าด้าน  "พิมพ์รักคุณ รักคุณมากกว่ามันเสียอีกทำไมกันคะทำไมธินไม่ให้โอกาสพิมพ์บ้าง!" ธนกฤต วาณิชชญากูร /ต้น เจ้านายและรุ่นพี่ที่แอบรักปลายตะวันมาโดยตลอด แต่ด้วยความที่หญิงสาวเห็นเขาเป็นเพียงพี่ชายที่เคารพมันเลยทำให้เขาไม่กล้าสารภาพความในใจออกไป  "หนีไปกับพี่ดีไหม พี่ทนไม่ไหวแล้วที่เห็นตะวันเจ็บปวดเพราะมัน"

ฟ้าน้ำค้าง ตกลงทำหน้าที่แม่อุ้มบุญทายาทของผู้มีพระคุณ เดิมทีเธอคิดว่าทุกอย่างเป็นขั้นตอนทางการแพทย์แต่ที่ไหนได้ เธอดันพลาดหลับนอนกับผู้ชายที่เธอไม่กล้าแม้แต่มองหน้าเขาอย่างพัฒน์พงษ์ สิ่งที่เกิดขึ้นเธอไม่ได้เต็มใจเลยสักนิดแต่ทว่าโชคชะตาก็นึกตลกทำให้เหตุการณ์ในคืนนั้นก่อเกิดสายเลือดระหว่างเธอและเขาขึ้นมาจนได้

เพราะอกหักจากผู้หญิงอีกคนทำให้ชัชวาลย์ดื่มจนเมามาย เหตุการณ์นั้นทำให้เขามีสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเธอ ผู้หญิงที่เขาไม่เคยคิดที่จะรักไม่เคยต้องการแต่งงานด้วยแต่เพราะความผิดพลาดมันทำให้เขาต้องรับผิดชอบเธอ

เรื่องของมาติน "รักอันตรายจากนายมาเฟีย"เรื่องของโคลด์ “กับดักรักนายแสนร้าย”เรื่องของเฟรม “สวาทร้ายนายเพื่อนรัก”เรื่องของคิรัน “โซ่ตรวนรักสวาทเถื่อน”

เพราะต้องการทำประชดครอบครัวลันตาจึงพาตัวเองไปยุ่งเกี่ยวกับเขาคนที่ไม่มีใครกล้ามายุ่งด้วยอย่างไอศูรย์ นับแต่นั้นชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป เธอพยายามจะหนีเขาก็ยิ่งตามติดทำทุกทางเพื่อให้เธอมาอยู่ข้างกาย

เพราะเธอเขาจึงสูญเสียทุกอย่างไป ในเมื่อสวรรค์ทำให้เธอมีชีวิตรอดเขาก็จะกลายเป็นมัจจุราชพรากความสุขไปจากเธอเอง แต่ทว่าเขากลับกำลังแพ้ให้แก่เมียแสนชังคนนี้เสียแล้วเมื่อเธอกำลังจะโบยบินหนีไปจากชีวิตเขา  แนะนำตัวละคร(หลัก) กิตติภพ กุลจันดา/ภพ ชายหนุ่มวัยสามสิบปี เป็นลูกชายคนโตของบ้าน ปัจจุบันเป็นรองประธานบริษัทจันดากรุ๊ป บริษัทอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ  "ฉันเกลียดเธอ ตัวซวยอย่างเธอไม่มีใครอยากจะอยู่ด้วยหรอก!" หฤทัย วรรณรัตน์ /ขวัญ  เธอเป็นเด็กกำพร้าที่คุณปู่ของกิตติภพรับมาเลี้ยงดูนับตั้งแต่ที่พ่อแม่ของหญิงสาวเสียไปเพราะอุบัติเหตุ  "ในสายตาคุณภพ ขวัญไม่เคยมีค่าเลยใช่ไหมคะ?"  ปัทมา จันคูณ /ปัท คู่ควงของกิตติภพ เธอเป็นดารานักแสดงหน้าใหม่ที่กำลังเป็นกระแส  "ฉันไม่มีทางเสียภพไปแน่นอน เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่ภพไม่ได้รักก็เท่านั้น!" ชินภัทร ไพศาลกุล /ชิน ชายหนุ่มเจ้าของฟาร์มโคนมที่ตกหลุมรักหฤทัยตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบหน้า การรู้ว่าหญิงสาวมีเจ้าของมันทำให้ชายหนุ่มเสียใจไม่น้อย  "ความกตัญญูมันสำคัญก็จริงแต่ความสุขในชีวิตของน้องขวัญเองก็สำคัญเหมือนกัน พี่ไม่เห็นว่าผู้ชายคนนั้นจะรักและให้เกียรติน้องขวัญเลย ในเมื่อมันเจ็บน้องขวัญออกมาจากตรงนั้นไม่ดีกว่าหรือครับ?" 

'ความรักที่ไม่อาจเป็นไปได้ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองจบลงอย่างเจ็บปวด'ไตรภพพี่ชายคนโตของบ้านเขารักและคบหากับพลอยไพลินต่างคนต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกันทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดี จนกระทั่งพวกเขาได้มารู้ว่าครอบครัวของพวกเขาไม่ถูกกัน ในตอนแรกหญิงสาวไม่สนในคำคัดค้านการคบหากับชายหนุ่ม จนต้องหนีออกมาอยู่กับชายอันเป็นที่รักฝ่าฟันอุปสรรคทุกอย่างไปด้วยกัน ถึงแม้จะลำบากเธอก็ไม่คิดปล่อยมือ แต่ทว่ากลับกลายเป็นไตรภพเองที่ปล่อยมือเธอและทิ้งเธอไป ความเจ็บปวดนี้ยังคงอยู่ในใจของพลอยไพลินไม่เคยจางหายจนกระทั่งทั้งสองได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเรื่องราวทุกอย่างจึงได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

เมื่อรรรรณาตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่กับผู้ชายแปลกหน้าหญิงสาวจำได้เป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝันแต่มันคือเรื่องจริง เธอมีอะไรกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จัก เธอรีบพยุงร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยรักที่ชายหนุ่มทำไว้พร้อมสวมใส่ชุดเก่าหนีเขาออกมาจากโรงแรมแห่งนั้นทุกอย่างเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นจนกระทั้ง 9 เดือนผ่านไป ลูกสาวสุดแสนจะน่ารักก็ได้ลืมตาขึ้นมาบนโลกใบนี้ แนะนำตัวละคร เพลิง -อัคคี โชคทวีพรหมรัตน์ อายุ32ปีทายาทอันดับหนึ่งของท่านวายุภัค ผู้ก่อตั้ง โชคทวีกรุ๊ป เขาทั้งเย็นชา ไร้ความรู้สึก แต่รักเดียวใจเดียว "ยังไงผมก็จะเอาลูกของผมคืน รวมถึงตัวคุณด้วยรรรรณา! " น้ำฟ้า -รรรรณา พงค์วิบูลย์ (ระ-รัน-นา) อายุ27ปี เธอเป็นลูกคนเล็กของคุณเกษม นิสัยใจเย็น เด็ดเดี่ยว "ที่ผ่านมาฉันอยู่ของฉันมาได้โดยที่ไม่มีคุณ ตอนนี้ก็เช่นกัน" หมอนนท์ -นนนท์ บุญญฤทธิ์ หมอหนุ่มสุดหล่อที่แอบชอบฟ้ามานานหลายปี "พี่ขอดูแลฟ้ากับลูกได้ไหมครับ ให้โอกาสพี่ได้ไหม? " หนูน้ำริน -รรรรญา พงศ์วิบูลย์ 3ขวบ ลูกแม่ฟ้ากับพ่อเพลิง

ใยรักที่เกิดจากความเสน่หาในค่ำคืนนั้น ส่งผลให้ชีวิตของพรพรรณเปลี่ยนไปตลอดกาล หญิงสาวอุ้มท้องลูกของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนเพื่อน ความผิดพลาดนั้นทำให้เธอต้องหนีความผิดแต่ทว่าโชคชะตาก็ยังเล่นตลกอยู่ดี

เรื่องราวของนินรยาสาวน้อยวัย20ปีที่เกิดและโตในสถานที่บันเทิงที่ใครๆ ต่างก็เรียกว่า ซ่อง เธออาศัยอยู่กับพี่สาวอย่างนิรมลพนักงานขายบริการที่แห่งนั้นด้วยความจำเป็นและความยากจนทำให้นิรมลยอมทำอาชีพที่ใครๆ ต่างก็รังเกียจแต่เพื่อส่งเสียเลี้ยงดูน้องสาวเธอไม่คิดเสียใจเลยเพียงขอแค่นินรยามีชีวิตที่ดีขึ้นเท่านั้นพอ แต่ทว่าอนาคตของนินรยากลับไม่ได้เป็นอย่างที่พี่สาวคาดหวังไว้เมื่อจู่ๆ แขกที่มาใช้บริการที่แห่งนั้นเข้าใจผิดคิดว่าหญิงสาวเป็นผู้หญิงที่จะมาปรนเปรอเขาเรื่องทุกอย่างจึงได้เริ่มต้นขึ้น นินรยามีความสัมพันธ์ชั่วคืนกับผู้ชายแปลกหน้าที่ข่มขืนเธอโดยที่เธอไม่เต็มใจ เหตุในคืนนั้นทำให้หญิงสาวมีเลือดเนื้อของเขาติดมาด้วยเรื่องราวจะเป็นยังไงฝากติดตามเรื่อง โสเภณีชั่วคราว ด้วยนะคะ

ตัวอย่าง “สำหรับคุณเคยเห็นม่านอยู่ในสายตาไหมคะ? ที่ผ่านมาคุณก้องภพเคยรักม่านบ้างรึเปล่า?”คำถามของหญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวยที่จ้องมองมาทางชายหนุ่มร่างสูงโปร่งด้วยน้ำตา ตลอดเวลาที่ผ่านมาการที่อยู่กับเขา เธอต้องอดทนมาตลอด จนวันนี้วันที่เธอทนไม่ไหวจนต้องเอ่ยถามคำถามที่เธออยากรู้มากที่สุดในชีวิตออกไป “ผู้หญิงอย่างเธอกล้าเอ่ยคำว่ารักจากฉันด้วยหรอม่านไหม ที่ผ่านมาไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้ว่าฉันรังเกียจเธอมากแค่ไหน” “เพราะอะไรคะ ม่านทำอะไรผิด ทำไมคุณก้องภพต้องรังเกียจม่านด้วย หรือเพราะเรื่องนั้นงั้นเหรอคะ?” “หึ! ก็หน้าจะรู้อยู่แล้วนี่ว่าเพราะอะไรฉันไม่มีวันรักผู้หญิงเลวทรามอย่างเธอ เพราะอยากได้ฉันจนตัวสั่นถึงต้องวางแผนเลวๆ แบบนี้งั้นเหรอ วิธีการของเธอฉันรังเกียจที่สุด!”ก้องภพพูดตะคอกใส่หน้าหญิงสาวตรงหน้าด้วยท่าทางดุดัน “ม่านอธิบายไปหมดแล้วทำไมคุณถึงไม่คิดจะรับฟังม่าน เพราะเรื่องนี้คุณถึงจงเกลียดจงชังม่านกับลูกงั้นเหรอคุณก้องภพ?”รังเกียจเธอไม่ว่าแต่สำหรับลูกน้อยทำไมชายหนุ่มตรงหน้าถึงได้ทำเช่นนี้ ลูกของเธอไม่รู้เรื่องอะไรด้วยสักหน่อยทำไมเขาถึงได้ใจร้ายใจดำมากขนาดนี้ “แค่ให้เธอกับเด็กนั่นอยู่ในบ้านของฉันก็ควรจะพอใจแล้วนะ หลีกไปฉันไม่อยากจะเสวนากับผู้หญิงอย่างเธออีก!”

เรื่องราวของปานแก้วที่อดีตของเธอไม่เคยคิดรักผู้ชาย แถมยิ่งเจอกับไตรภพชายหนุ่มสุดแสนจะเลวทรามยิ่งทำให้เธอรังเกียจเพศผู้ก็ว่าได้ แต่ทว่าเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ชีวิตหญิงสาวแปลเปลี่ยนไป เธอกำลังตั้งท้องลูกของผู้ชายที่สุดแสนจะเกลียดชัง

คณากรถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงที่แม่ของเขาอย่างคุณหญิงผกาแก้วหามาให้ ถ้าเขาไม่ยอมทำตามมรดกทุกอย่างจะถูกยกให้กับมูลนิธิและดูเหมือนว่าครั้งนี้มารดาของเขาจะเอาจริงเสียด้วย เขาจึงยอมตกลงแต่งงาน แต่ทว่าจากที่ไม่เคยรักไม่เคยสนใจแต่พอจะเสียผู้หญิงคนนี้ออกไปจากชีวิตเขากลับทนไม่ได้

\'เพราะเขาทำให้เธอมีราคีที่ไม่ว่าจะลบยังไงก็ไม่มีทางลบออกจากชีวิตของเธอ\' ตัวอย่าง "คะ คุณปล่อยนะคะ!"เสียงสั่นเครือพูดออกมาด้วยความไม่พอใจที่จู่ๆ เขาก็มาจับประตูเธอไว้ ชายหนุ่มไม่พูดอะไรออกมาเขาแทรกตัวเข้าไปในห้องนอนของคนตัวเล็กทันที เมธาวีจะกรีดร้องออกมาแต่ทว่ามือหนาของนทีกรณ์ก็รับปิดปากขอองหญิงสาวเอาไว้ทันที "เงียบ!"ทุกอย่างเหมือนเป็นไปตามที่เขาสั่งทันที คนตัวเล็กสะอื้นไห้ออกมาทันทีเธอกลัวไปหมด ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างหอบกระหายฤทธิ์ยามันออกฤทธิ์จนเขาทรมานในเมื่อผู้หญิงคนนั้นกล้าทำกับเขาแบบนี้ เขาก็จะสั่งสอนเธอกลับเหมือนกันว่าไม่ควรมาเล่นสกปรกกับเขา พรึ่บ! ร่างบางอรชรของเมธาวีถูกโยนลงบนเตียงของเธอก่อนชายหนุ่มร่างสูงโปร่งจะขึ้นมาทาบทับทันที "อย่านะคะ อย่าทำแบบนี้กับน้องมีนนะ!"หญิงสาวร้องห้ามทันที สายตาจาบจ้วงสำรวจใบหน้าหญิงสาวเล็กน้อย เขาต้านทานความต้องการนี้ไม่ได้เสียแล้ว นทีกรณ์ไม่พูดอะไรออกมาเขาโน้มใบหน้าเข้าหาก่อนจะซุกไซร้ตามซอกคอคนตัวเล็กทันที คนที่ไม่เคยผ่านมือชายใดพอเจอการกระทำหยาบคายแบบนี้ก็ดิ้นพล่านไปทั่ว เธอพยายามผลักไสเขาให้ออกห่างแต่ก็ไม่เป็นผล เธอสู้แรงมหาศาลนี้ไม่ได้จริงๆ

ปานดาวรักและยอมทำทุกอย่างเพื่อเขาผู้ชายที่เป็นรักแรกของเธอแต่ทว่าความรักของเธอกลับไร้ค่าในสายตาของสุริยะ ชายหนุ่มที่แสนจะใจร้ายบ้าอำนาจ ในหัวใจของชายหนุ่มมีเพียงศิรินทราเท่านั้น คนอื่นก็แค่ของเล่น! แต่ทว่าของเล่นของเขาคนนี้ทำไมมีผลต่อหัวใจเขาได้ซะงั้น

"อะไรนะคะ! นี่พ่อจะให้หนูแต่งงานกับผู้ชายสองคนนั้นหรอค่ะ ไม่มีทางหนูไม่ยอมจริงๆ ด้วย"น้ำเสียงตกใจร้องดังออกมาเมื่อมิเชลหรือณัฐณิชาช์ได้ยินคำสั่งจากผู้เป็นพ่อ  "ใช่ ลูกได้ยินไม่ผิดหรอก เพราะนี่คือทางเดียวที่ผู้ใหญ่สามตระกูลได้ปรึกษาหารือกัน" "ไม่ ยังไงก็ไม่ทำไมค่ะ ทำไมต้องทำแบบนี้กับหนูด้วย หนูยังเรียนอยู่นะอีกอย่างหนูไม่อยากมีสามีสองคนด้วย หนูไม่ต้องการ!"ใครจะบ้าอยากมีผัวสองคนกัน มีหวังคนได้นินทาเธอทั่วมหาลัยแน่ "แต่นี่คือคำสั่ง พ่อตามใจเชลทุกอย่างอย่างเรียนอยากทำอะไรพ่อก็ยอม แต่มีเรื่องนี้ที่พ่อต้องการให้ลูกทำตามที่พ่อสั่ง แต่งงานชะ!"เจ้าสัวนันท์พูดจบก็เดินไปที่ห้องทำงาน ปล่อยให้มิเชลนั่งตกใจอยู่คนเดียวกับสิ่งที่ได้ยิน เธอไม่เคยเห็นพ่อเธอจริงจังเท่านี้มาก่อน มือบางกำปั้นแน่นก่อนจะนึกถึงใบหน้าผู้ชายสองคนนั้นที่เธอต้องแต่งงานด้วยแค่คิดก็ขนลุก เธอรู้จักพวกเขาดี คนหนึ่งปากร้ายเคยต่อว่าเธอสารพัด อีกคนก็ไม่ต่างกันเคยผลักเธอตกต้นไม้มาแล้ว นี่ชีวิตเธอต้องมาอยู่ในกำมือไอ้บ้าสองตัวนี้จริงหรือ มิเชลถอนหายใจออกมาหลายต่อหลายครั้งเมื่อคำสั่งของชายชรายังคงวนเวียนอยู่ในหัวสมอง เธอรู้มาว่าอีธานกับเตโชเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่ยังเด็ก เหมือนฝาแฝดกันไม่มีผิดไม่ว่าจะเล่นอะไรทำอะไรสองคนนี้มักจะร่วมมือกันเสมอ แต่ไม่กี่วันที่ผ่านเธอได้ยินข่าวว่าพวกเขาทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้หญิงเรื่องใหญ่ขึ้นจนผู้ใหญ่ไม่พอใจ แต่ทำไมจุดจบของเรื่องนี้ต้องเป็นเธอด้วย

เมื่อเจ้าสาวตัวจริงหายตัวไป พี่สาวฝาแฝดต้องมาแต่งงานแทนน้องสาวหน้าตาที่เหมือนกันแต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนกันคือนิสัย คนพี่หยิ่งไม่สนใจใครเป็นคนแข็งกระด้างใครๆ ก็ไม่ชอบหน้าต่างกับคนน้องที่เรียบร้อยอ่อนหวานแต่ทว่าลึกๆ แล้วนิสัยไม่ได้เป็นอย่างนั้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรไปติดตามอ่านได้ค่า

"อะไรนะ! นี่นาจะแต่งงานกับพี่กายหรอ?"เสียงตกใจของปานแก้วดังออกมาเมื่อได้ยินสิ่งที่เพื่อนสนิทบอก "ใช่ ฉันไม่คิดไม่ฝันเลยว่าวันนี้จะมาถึงเร็วขนาดนี้ ตอนได้ยินครั้งแรกฉันคิดว่าฉันต้องฝันไปแน่ๆ มันดีใจจนบอกไม่ถูกเลยปาน"สีหน้าดีใจจนแทบปิดไม่มิดของนารีรัตน์ทำเอาคนตรงหน้านิ่งไป ก่อนจะยิ้มให้เพื่อนสาว  "ฉันแอบรักพี่กายมานานในที่สุดสวรรค์ก็เห็นควารักของฉันสักที" "แล้วทางนั้นเขาตกลงแล้วงั้นเหรอ?"ปานแก้วถามอย่างสงสัยเพราะจากที่ฟังเพื่อนสาวเล่ามันเหมือนการแต่งงานเพื่อธุรกิจจริงๆ  "ไม่รู้สิ แต่ถ้าผู้ใหญ่คุยตกลงกันขนาดนี้ก็คงตกลงแล้วมั้ง อีกอย่างตอนนี้คุณพ่อก็จัดเตรียมทุกอย่างแล้วอีกไม่นานก็จะถึงวันแต่งงานมันเร็วจนฉันเองก็ตั้งตัวแทบไม่ทัน" "ฉันดีใจด้วยนะนา ที่ในที่สุดวันที่เธอใฝ่ฝันก็มาถึงสักที"นารีรัตน์ยิ้มให้เพื่อนสนิทก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกอดปานแก้วแน่น  "วันนั้นเธอต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้ฉันนะ เพราะชีวิตฉันรักเธอมากที่สุดเลย" "จ้า เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากจริงๆ ที่ได้คนอย่างพี่กายเป็นสามี"  ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ครอบครัวทั้งสองมาพร้อมหน้าพร้อมตาใครบ้างที่จะไม่รู้จักตระกูลวัฒนไพกุลกับตระกูลโชคทวีทรัพย์ยิ่งมีข่าวการแต่งงานของสองครอบครัวนี้ที่กำลังจะดองกันยิ่งทำให้ชื่อเสียงครอบครัวทั้งสองโด่งดังมากขึ้น  "ผมดีใจนะครับที่เราสองครอบครัวมีวันนี้"ท่านนิรุตติ์บอกชายตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม เฉกเช่นเดียวกันกับท่านอภิสิทธิ์ที่ทำหน้าพอใจไม่น้อย  "เช่นกันครับต่อไปนี้หนูนาก็เป็นคนในครอบครัวผม ผมจะดูแลลูกสะใภ้คนนี้ให้ดีที่สุด"ผู้ใหญ่ต่างพูดคุยกันไปมา มีเพียงนารีรัตน์ที่เอาแต่แอบมองใบหน้าของบุรุษเพศตรงหน้าอย่างเขินอาย ยิ่งคิดว่าจะต้องเป็นภรรยาของชายหนุ่มใบหน้านวลก็เห่อแดงขึ้นมา แต่ทว่าผิดกับชายหนุ่มใบหน้าคมสันที่ไม่พูดไม่จาอะไรออกมาสักคำผิดจากเมื่อก่อนที่เวลาเห็นเธอก็ต้องทักทายคุยเล่นบ้างแต่วันนี้มีเพียงความเงียบสนิทเท่านั้น  "กายพาน้องไปเดินเล่นสักหน่อยสิ พ่อมีธุระจะคุยกับคุณนิรุตติ์สักหน่อย" "ครับ"เขารับคำสั้นๆ ก่อนจะลุกพรวดขึ้นสายตามองผู้หญิงตรงหน้าก่อนจะเดินออกไปนอกร้านอาหาร 

"ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย"เสียงหญิงสาวร้องให้คนช่วย เธอสั่นขึ้นมาทันทีที่เห็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน แต่เธอมองไม่เห็นหน้าตาของเขาเลยสักนิดเพราะในห้องนอนแห่งนี้ถูกปิดมิดทุกซอกไฟสักดวงก็ไม่เปิดมีเพียงแสงสลัวๆ เท่านั้น หญิงสาวเห็นเพียงร่างใหญ่ของใครอีกคนที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอ "ช่วยฉันด้วย ได้โปรดช่วยฉันที"เสียงสะอื้นร้องขอให้ชายหนุ่มช่วยเธอ "หึ ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกนะ ศิรินทรา! " เขาเอ่ยชื่อเธอออกมายิ่งทำให้หญิงสาวกลัว "คุณเป็นใคร ทำแบบนี้กับฉันทำไมฉันไม่เคยทำอะไรให้ใคร"หญิงสาวถามอย่างสติแตกเธอไม่เคยมีศัตรูที่ไหน แล้วทำไมถึงต้องโดนจับตัวมาแบบนี้ "หึ ใช่เธอไม่ได้ทำ แต่พี่สาวชั้นต่ำของเธอต่างหากที่เป็นคนทำ"เขาหัวเราะในลำคอพร้อมขึ้นนั่งทับตัวของคนใต้ร่าง เธอตกใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเขาหญิงสาวรีบดิ้นไปมาอย่างหวาดกลัว "ไม่ต้องดิ้น เพราะยังไงเธอก็ได้ตายแน่! "เขาตะคอกใส่หน้าหญิงสาวที่ตอนนี้ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครทำไมต้องทำแบบนี้กับเธอด้วย เธอไม่รู้ว่าพี่สาวของเธอไปทำอะไรให้เขาแต่ถึงจะอย่างไรเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเธอสักหน่อยทำไมเรื่องบ้าๆ แบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเธอด้วย "พี่สาวเธออยู่ที่ไหน! " "ฉันไม่รู้"เธอตอบเขาพร้อมเสียงสะอื้น เเต่คนอย่างกวินฑากลับไม่มีทางเชื่อว่าน้องสาวอย่างเธอจะไม่รู้จริงๆ ว่า ปาริณีหายหัวไปไหน เขากัดกรามแน่นพร้อมจ่อปืนขึ้นมา "ฉันถามว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหนห๊ะ! " น้ำเสียงของชายหนุ่มตะคอกถามหญิงสาวใต้ร่างแทบจะกินเลือดกินเนื้อ พร้อมมือที่จับปืนจ่อมาที่หัวของเธอ "ต่อให้คุณถามฉันอีกกี่ร้อย กี่พันครั้งฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ปาริณีอยู่ที่ไหน" เธอกลัวจนสั่นไปหมด แต่จะให้เธอตอบไปว่าอะไรในเมื่อเธอไม่รู้จริงๆ ว่าพี่สาวของเธออยู่ที่ไหน "คิดว่าฉันไม่กล้าจะยิงเธอทิ้งงั้นหรอ หึ! แต่จะให้ฆ่าเธอมันก็ง่ายเกินไป ผู้หญิงสารเลวอย่างพวกเธอต้องชดใช้ในสิ่งที่น้องสาวฉันเจอ รู้รึเปล่าคนที่โดนข่มขืนมันเป็นยังไง"เสียงดุพูดเสียงดังใส่หน้าของหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง ศิรินทราได้แต่ส่ายหัวอ้อนวอนขอความเมตตาจากซาตานตรงหน้าหวังให้เขาเมตตาเธอบ้าง

ตัวอย่าง “เอย? ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ บอกมาว่าวันนี้นอกจากไปซื้อของได้ไปไหนมาอีกรึเปล่า?” มือหนาจับกระชากเรียวแขนของคนตัวเล็ก ด้วยแรงของณพวัฒน์ที่กระชากเธอขึ้นมาทำให้ณัชชารู้สึกเจ็บไม่น้อย “นี่เอยเจ็บนะ” “ไปทำอะไรมาถึงเหนื่อย บอกมานะเอย!” “เอยไม่ได้ไปทำอะไรมาเสียหน่อย” “ไม่เชื่อ กลับมาก็เอาแต่นอน ทำหน้าเหนื่อยเหมือนไปทำอะไรกับใครมา!” เมื่อได้ยินอย่างนั้นณัชชาก็ถึงกลับไม่พอใจขึ้นมา เขาเห็นเธอเป็นอะไรกันทำไมถึงได้ถามอะไรออกมาอย่างนั้น “ถ้าไม่เชื่อก็ไม่จำเป็นต้องถามเอยเลยนะคะ เพราะไม่ว่าเอยจะพูดอะไรออกไปคุณณพก็ไม่เชื่อเอยอยู่ดี เอยเบื่อและเหนื่อยที่ต้องมาทนเป็นที่รองรับอารมณ์ของใครๆ” “ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิดก็ไม่เห็นต้องใส่อารมณ์แบบนี้เลยนิ นอกจากมีอะไรปิดบังอยู่” “ก็แล้วแต่คุณณพเลยว่าจะคิดยังไง โอเคค่ะเอยเหนื่อยที่ไปนอนกับผู้ชายอื่นมา เอานานไปหน่อยก็เลยเหนื่อยแบบนี้ใช่ไหมที่คุณณพต้องการได้ยิน!” “ณัชชา!” สีหน้าดุดันของชายหนุ่มเผยออกมาพร้อมง้างมือขึ้นมากลางอากาศ หญิงสาวเห็นอย่างนั้นก็ตกใจไม่น้อยที่ชายหนุ่มถึงขั้นคิดจะลงไม้ลงมือกับเธอเลยงั้นเหรอ

'เมื่อความรักปรับเปลี่ยนมาเป็นความแค้น อีกคนยังรักกับอีกคนยังแค้น เรื่องราวทุกอย่างจึงได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง' เรือ่งราวของซีต้าหนุ่มหล่อพ่อรวยลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นอดีตรักทำให้เขาเจ็บปวดเจียนตายเมื่อได้เจอพลอยชมพูอีกครั้งการแก้แค้นจึงได้เริ่มต้นขึ้น

แนะนำตัวละคร "เจ้าสาวชั่วคราว" ณวัฒน์ กุลรัตนรักษ์/ วัฒน์ อายุ28ปี ทายาทคนเดียวของเจ้าสัวอาคม เอาแต่ใจใช้เงินแก้ปัญหาชอบเที่ยวสังสรรค์แต่เก่งเรื่องธุรกิจทำให้ท่านเจ้าสัวอาคมภูมิใจในตัวลูกชายไม่น้อย  "ช่วยแต่งงานกับฉันได้ไหม? นิชา" เพ็ญนิชา ปาลวัฒน์ /นิชา อายุ28ปี เจ้าของร้านเบเกอรี่เล็กๆ เธอเป็นคนรักสันโดษ ไม่ชอบเข้าสังคม เป็นลูกคนเล็กของบ้าน(ลูกเมียน้อย) บ้านใหญ่ไม่มีใครต้อนรับเธอนอกจากผู้เป็นบิดา พอหลังสิ้นอายุขัยแม่ใหญ่ก็กลั่นแกล้งเธอต่างๆ นาๆ  "ความรักสำหรับนายคืออะไรกัน?" นาถสุดา ปาลวัฒน์ /ดา พี่สาวต่างมารดาของนิชา เธอชิงดีชิงเด่นกับนิชามาตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เธอต้องได้ดีกว่า "ผู้ชายคนนี้ฉันขอได้ไหม?" เอกชัย ไชยนุวัติ/เอก รุ่นพี่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนเขาก็ยังรอแต่เธอ เอกชัยแอบชอบนิชามาตั้งแต่เรียนจนทำงานผ่านมาหลายปีแล้ว เขาได้พบเธออีกครั้งความรู้สึกในอดีตจึงเผยออกมาอีกครั้ง "ถึงแม้ว่าสุดท้ายคนที่เธอเลือกจะไม่ใช่พี่ แต่พี่ก็จะรักและเฝ้ามองดูเธอตลอดไป"

"จะไปไหน เถียงไม่ได้ก็คิดจะเดินหนีสินะ" เขาคว้าแขนพร้อมบีบแน่นแรงบีบของเขาทำให้น้ำข้าวเจ็บไม่น้อย "โอ๊ย ฉันเจ็บนะคุณชิน ปล่อย" "อย่าสำออย เธอมันด้านขนาดนี้ยังกลัวเจ็บอยู่เหรอ" น้ำข้าวหน้าชากับคำพูดของเขาที่สาดเข้ามาใส่เธอ "ฉันก็คนนะคะมีเจ็บมีความสุขมีทุกข์หมดนั้นล่ะคะ คุณชินปล่อย โอ๊ย" หญิงสาวร้องออกมาอีกครั้งที่มือเข้าบีบที่เดียวกับพิมพ์ประพายทำให้ชายหนุ่มรีบปล่อยมือที่เห็นสีหน้าเจ็บปวดของเธอ เขาจับแขนเสื้อขึ้นอย่างสงสัยรอยแดงคลายรอยเล็บ4 นิ้วตรงบริเวณต้นแขนหญิงสาวปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน "ไปโดนอะไรมา" เขาเปลี่ยนโทนเสียงเบาลงเมื่อเห็นร่องรอยตามตัวของภรรยาตน "เรื่องของฉัน" น้ำข้าวกระชากแขนออก ด้วยความน้อยใจต่างๆนาๆ ทำให้เธอไม่อยากจะพูดคุยกับเขาอีก "ฉันมีสิทธิรู้เพราะเธอเป็นของฉัน" "ฉันไม่ใช่ของใครทั้งนั้นล่ะ เลิกพูดว่าฉันคือของคุณสักที ฉันมีชีวิตไม่ใช่สิ่งของ" "ปากเก่งขึ้นเยอะดีหนิ พอเห็นว่าฉันดีด้วย เอาใหญ่เลยนะ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกอดอกมองสำรวจร่างกายของหญิงสาว จนทำให้น้ำข้าวทำหน้าไม่พอใจหันหน้าหนีเขา เธอเหนื่อยที่ต้องทะเลาะด้วย "ถอดชุดออก" "ห๊ะ" "ฉันบอกให้ถอดออกไง หรือให้ฉันถอดให้" น้ำข้าวทำหน้าตกใจที่เห็นว่ามือเขามากระชากเสื้อเธอออกอย่างถือวิสาสะเธอรีบผลักเขาออกทันที สีหน้าตื่นกลัวสุดขีดกับการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้าที่ไม่รู้ในตอนนี้เขาเป็นบ้าอะไรอีกกันแน่

"ไง! ทำไมไม่ตายไปเลยล่ะ! "ประโยคแรกที่เธอได้ยินกับคนแปลกหน้าทำเอาสั่นกลัวขึ้นมา น้ำเสียงเหมือนเกลียดชังเธอมานานเป็นร้อยๆ ปี "ฉะ ฉันหิวน้ำ"เธอพูดออกมาด้วยเสียงแหบซ่านตอนนี้รู้สึกคอแห้งเหมือนไม่ได้มีอะไรลงคอมานาน แต่ชายตรงหน้ายังคงยืนจ้องมาไม่กระดิกไปไหน น้ำเสียงหัวเราะในลำคอดังออกมาก่อนจะก้าวเท้าเข้ามาหาร่างบางอ้อนแอ้นของหญิงสาว "พอใกล้ตายถึงกลับมาหาฉันหรอห๊ะ! ปลายฝน! " น้ำเสียงทรงพลังพูดออกมาพร้อมสายตาดุดันจ้องมองผู้หญิงที่เพิ่งได้สติฟื้นขึ้นมา หญิงสาวมองผู้ชายตรงหน้าอย่างแปลกใจเธอไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงพูดจาแบบนี้กับเธอ "คุ คุณเป็นใครหรอค่ะทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี้ แล้วฉันเป็นใครหรอค่ะ" หญิงสาวร่างบางอรชรถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอจู่ๆ ก็ปวดหัวขึ้นมา "ไม่ต้องมาตอแหล เลิกเสแสร้งสักทีผู้หญิงอย่างเธอคิดหรอว่าฉันจะเชื่อ! " ครั้งนี้คนที่ถูกเรียกว่า 'ปลายฝน' เริ่มหวาดกลัวชายตรงหน้าเธอพยายามยันกายขยับตัวหนี แต่ทว่ามือหนาของ 'เหมันต์'กลับกระชากขาเธอพร้อมดึงอย่างแรงจนเธอสะดุ้งตกใจ "ออกไปนะ คุณเป็นใครทำไมทำกับฉันแบบนี้! "เธอพูดออกมาอย่างไม่พอใจ ชายหนุ่มกัดฟันเมื่อได้ยินที่เธอเอ่ยปากไล่เขาออกมา "ฉันเป็นใครน่ะหรอ! ผัวเธอไงปลายฝน ผัวหน้าโง่ที่ถูกเธอสวมเขาให้อย่างหน้าด้านๆ ผู้หญิงสำส่อนมักมากอย่างเธอ ฉันขยะแขยงที่สุด! " พอได้ยินอย่างนั้นหญิงสาวทำหน้าตกใจอย่างไม่เชื่อหู ผู้ชายคนนี้เป็นสามีเธองั้นหรือทำไมเธอไม่รู้สึกคุ้นเขาเลยสักนิด ยิ่งพยายามคิดเธอยิ่งปวดหัวสองมือยกขึ้นมาบีบขมับอย่างเจ็บปวด

เมื่อเด็กกำพร้าอย่าง'ตะวันฉาย'ถูกอุปการะเลี้ยงโดยครอบครัวมหาเศรษฐีอันดับต้นๆของประเทศ เธอเหมือนคนที่มีความสุขเพียบพร้อมไปทุกอย่าง แต่ทว่าใครกันละที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้วชีวิตของเธอเหมือนตกนรกทั้งเป็นเมื่อได้มาเจอกับเขา'พายุภัค'