Missing You

CHAPTER 8

We have different path to take in our life as a student. Some students haven't decided on what profession they want. Medyo mahirap talaga pumuli ng course mo sa college because the main problem is the financial capability and the school that you want to go in.

But for me, I am already decided my course I want to take in college, I really want to become a accountant.

As days goes by, mas nakilala ko pa si Psalm. We have a great relationship as a bestfriend. Yes! We are bestfriend. Ako kaya ang nag tapat ng feelings ko sa kanya pero ang gago binasted ba naman ako. Sabi niya pa sa akin " Im sorry Indie, but I'm not ready to have a relationship with you other than friendship" that time I really feel embarrass towards him. Hindi ko siya pinansin sa school at kapag pupunta siya sa bahay sasabihan ko si mama na, busy ako, o di kaya tulog. It takes 1 week bago kami nag ka usap ulit.

"Ano na naman yang iniisisip mo. mukhang ang lalim ah."Na bigla ako at binalingan ko siya,naka taas naman ang isang kilay niya habang tumingin sa akin.

Nandito ako ngayon sa library at hindi ko alam na susunod pala to sa akin dito. Akala ko ba busy siya.

" Edi languyin mo kung malalim ba talaga,atsaka anong ginagawa mo dito?"

"Ako ang una nag tanong sayo tapos tatanongin mo rin ako?" May pa lingo lingo pa siya sa ulo niya habang nag babasa ng libro. Kaya sinapak ko ang ulo niya, medyo mahina lang naman.

"Aray!! Ang sakit non ah! Bully ka talaga sa akin" saad niya pa na umarting umiyak daw. Natawa na lang ako sa inasta niya, parang bata.

"Pwede ba! tumigil ka sa pa memelosopo mo sa akin. Sasapakin talaga kita." May pag babanta kung tinig at agad niya namang na kuha ang tinig ko na parang na pikon na talaga.

Alam niya talaga kung kailan ako ma pipikon. Nung una nga he always tease me, doing funny stuff at me, at dahil na puno na ako na sigawan ko siya tuloy at nag walk out sa harapan niya..

Two days ko siyang binaliwala, hindi ko talaga siya pinansin at siya naman ay palaging sumusunod sa akin. Kung saan ako pumunta nan doon din siya, kapag nasa library ako nan doon din siya. Kahit anong sorry niya noon hindi ko parin siya kinikibo. After our class, he will go to our room and he will wait me until our subject teacher dismiss us.

Natatawa na lang ako minsan kapag na isip ko yun...

"Sorry na, ang cute mo talagang magalit noh." inirapan ko siya at tumawa lang ang gago.

"Wag mo nga akong binobala. Suntukin kita diyan!" Ngumiwi ako at umirap sa kanya. Tumigil siya sa katatawa at tumitig lamang sa akin.

Ano naman kaya ang nangyari sa lalaking ito?

"Oh. Bat ka tumigil sa katatawa?" I asked him, kasi bigla na lang siya titigil at titigan ako. Ngumiti lamang siya sa akin at tinaasan ko naman siya ng kilay.

Minsan talaga ang weird ng lalaking ito. I continued what I'm doing at Hindi ko na lang siya pinansin. Hmp! Bahala siya di'yan. Ang weird niya.

Binalingan ko siya ng tingin ng naramdaman ko parin ang titig niya sa akin and then I saw him staring at me na para bang mawawala ako sa kanya, na para bang minomimorize niya yung mukha ko. Kay hindi ko na napigilan na sapakin siya sa ulo.

"Ouch!! What the heck is your problem miss!??" Halos pasigaw na iyon, kaya maraming studyante ang naka-tingin sa amin dahil sa ingay na narinig nila. Hinampas ko ng libro ang braso niya para tumigil siya sa pag sasalita niya.

"Tumigil na nga!"

"What? Ikaw kaya tong nanghahampas bigla di'yan eh." Pag dadahilan niya pa.

"Anong ako? Eh naka titig ka kaya sa akin" saad ko kanya.

"Bakit? Bawal bang titigan ang babaeng gusto ko? Ikaw talaga miss" Pa nunudyo niya sa akin at agad namang pumula ang pisngi ko sa sinabi niya. Bwesit talaga tung lalaki nato!!!

At para maka bawi sa kanya ay tinukso ko rib siya.

"Talaga? Gusto mo ako??" Tanong ko sa kanya na mag panunuyang tinig.

Tingnan natin kung sino ang mananalo sa atin ngayon.

"Paano ba yan....hindi na kita gusto. noon gusto pa kita pero ngayon kaibigan na lang ang tingin ko sayo." Sabay ngisi ko sakanya at napag tanto na panalo na ako,galing sa naka ngisi niyang mga labi ay agad itong sumimangot at naka taas na ang isang kilay niya sa akin.

"May nagustuhan ka na ba? Sino naman ha?" Singhal niya sa akin. Ngayon ay napalakas ito kay hinampas ko naman siya ng libro.

"Hindi talaga kayo tatahimik? Lumabas kayo dito." Galit na saad ng librarian sa aming dalawa.

"Pasenya na po." Sabay yuko sa kanya at kinuha ang mga gamit ko sa lamesa.

"Sorry po talaga." At lumabas na ng tuluyan sa library sumunod naman si Psalm sa akin.

Bwesit talaga tong lalaki nato! Imbes na nag study ako para sa quiz ko mamaya hindi ko na lang natapos.

"Pag ako bumagsak mamaya sa quiz ko, hinding hindi talaga kita papansining lalaki ka!" Singhal ko sa kanya at agad naman kaming pinag titinginan ng mga studyante ng makita nila kung paano ko sinisinghalan yung hari nila.They are so nosy! Argh!!

"I'm sorry na miss, sorry talaga." Kinuha niya ang kamay ko agad ko naman itong binawi mula sa kanya kaya mas lalo siyang sumimangot.

Iwan ko talaga sa lalaking ito! Nakaka frustrate siya. Hindi ko alam kung bakit naging ka close ko ito and why on this earth that this guy is my boy bestfriend??? Minsan nag tatampo na nga yung mga kaibigan ko kasi palagi na daw kaming nag sasama at ito namang lalaki nato abay okay na okay lang sa kanya na palagi siyang bumuntot sa akin.

"I'm going to my class room now, baka nandon na yung subject teacher namin." Lingon ko sa kanya dahil nasa likuran ko lang siya sumusunod sa akin. Naka yuko siya at hindi niya ako tiningnan man lang. Aba! Siya pa ngayon ang hindi mamansin ah.

"Hoy! Punta na ako sa room ko." Pag papaalam ko ulit sa kanya.

"Pag bumagsak ka ba sa quiz mo ngayon.... Hindi muna ako papansinin?" Saad niya na naka yuko parin. Umirap nalang ako.

Sa lahat ng lalaki na nakilala ko siya lang ang naging ka close ko at comportable ako. I really like his gentleness, minsan din yung pagka immature niya at syempre yung pagiging lalaki niya talaga, I don't doubt that I totally like him.

Hindi ko talaga inakala na mag kakaroon ako ng lalaking kaibigan at isa pa ay ako pa talaga ang nag confess ng feelings ko sa kanya, pero hindi ako nag sisi na ako yung una na nag sabi ng nararamdaman ko towards him. Kasi mula nung sinabi ko sa kanya na gusto ko siya ay mas lalong naging mag ka sundo kami sa lahat ng bagay at mas naging closed pa kami sa isa't -isa.

"Pag mababa yung nakuha kung marka hindi kita papansinin pero pag pasado naman ay.... " sinadya kung hindi dugtungan ang sinabi ko para mas lalong ma momoblema siya. Ang saya kaya tingnan ng nakakaawa niyang mukha.

"Miss naman. Promise hindi na talaga ako mag iingay pag nasa library na tayo, bati na tayo ha. " masuyung saad niya sa akin na hinawakan niya pa ang aking kamay at hinaplos - haplos niya pa iyon.

"Pupunta na ako sa class room ko. Sige na. " kinuha ko ang kamay ko sa kanya at inayos ang bag sa likuran ko.

"Ako na ang mag dadala ng bag mo miss." Kukunin na niya sana ang bag ko pero inilayo ko iyon sa kanya agad naman siyang natigilan at mas lalong lumungkot abg kanyang mukha.

Nag dadrama na naman siya.

"Wag na. Kaya ko naman. " I said but in a cold way.

Nakita ko yung pag sisisi sa mukha niya kaya napa ngisi ako at nung tiningnan niya ako ay agad ko naman binalik yung pagiging galit ko daw.

"Hatid nalang kita sa room mo. Lika na? " hindi na ako nag salita pa at tumango nalang but I maintained my cold expression.

NOTE: Sorry ulit sa typos and sa grammar ko. Enjoy reading.