DAVETSİZ GELEN AŞK

Adam elinde tuttuğu ve yarım saattir incelediği senetleri avukatına fırlattı.Eliyle şakaklarını ovduktan sonra kısık sesle konuştu. -Ne demek ödemeyecek...? -Parayı asla denkleştiremeyeceğini ve sahip olduğu bütün parasıyla da diğer borçlarını ödediğini söyledi.... -Peki beni ilgilendiren kısım neresi Bay Anderson ? ...Lanet olası adam herkesin borcunu kapatırken siz ne yapıyordunuz ? -Herşeyi gizlice yaptığı için haberim olmadı, öğrendiğim zaman ise iş işten geçmişti .Kont bütün küçük çaplı borçlarını ödemiş geriye bir tek bizimkisi kalmış.. -Parası kalmadığına emin misin ? Toprağı, evi ya da herhangi başka bir şey yok mu üzerine ait olan... O adama verdiğim parayı son kuruşuna kadar istiyorum anlatabildim mi Bay Anderson. Benim gece gündüz çalışarak kazandığım parayı kimseye yedirmeye niyetim yok. -Çok iyi anladım Bay Clayton.. Araştırmalarıma göre ellerinde sadece şu an oturdukları ev kalmış...İsterseniz onu almaya çalışabiliriz..Size olan borcunu yeterince karşılıyor Kontun eşine ait olan bu ev tahminimizin üzerinde bir değere sahip .. -Evi vermeye yanaşmıyor mu ? Ayrıca bir karısı olduğunu bilmiyordum. -Evet efendim evi vermek istemiyor, kontes yıllar önce ölmüş efendim, ev kızının üzerineymiş ve evin kızı için manevi değeri olduğunu söylüyor. Ne yazık ki bu duruma yanaşmıyor.Sonuçta borç adamın olduğu için de çok üsteleyemiyoruz ev için. - Akılsız bir kızın duyguları umrumda değil Anderson, o evi istiyorum ve alacağımda. Herhalde bana olan borcunun büyüklüğünün farkında değil ve onu hapise gönderebileceğimi de bilmiyor. -Sanırım onunla bir görüşme daha ayarlamam gerekiyor Bay Clayton. Bu sefer halletmeye çalışacağım efendim merak etmeyin. Sadece küçük bir masa lambasının aydınlattığı odada kısa bir sessizlik oldu. Gitmek üzere yerinden kalkan adam sandalyesinin arkasına attığı ceketi eline aldı. -Bu defa işimi şansa bırakmayacağım Anderson, yarın Kontla görüşmeye bizzat kendim gideceğim.Derdi neymiş bir de bana anlatsın... Hawthorne Dükü James Arthur Clayton, hayatı boyunca sosyetenin ve Londra'nın alışılagelmiş hayatının dışında yaşamış öyle ki bütün kazandığı parayı gece gündüz gemilerde çalışarak elde etmiş bu yüzden de yaşadığı yerde fazlasıyla dışlanmıştı. Daha 16 yaşında iken acımasız babasının annesine karşı olan davranışlarına dayanamamış evden ayrılmış ve kendi ayakları üzerinde durmak için limana giderek kendisini ilk kabul eden gemide çalışmaya başlamıştı. Amacı yeterince para kazanarak evine dönmek ve annesini mahkum olduğu bu hayattan kurtarmaktı. Öyle ki iki sene boyunca aynı gemide çok sıkı bir şekilde çalıştıktan sonra kendisine iş veren adamın gözdesi haline gelmişti.Yaptıkları işin bütün ince ayrıntılarını James'a öğreten adam genç çocuğu evladı olarak görüyor ve yanından ayırmıyordu. Kendi babasından sevgi göremeyen James için hem geminin kaptanı hem de işvereni olan bu adam bir babadan farksız geliyordu. 18 yaşına bastığında gemi ayrıldıklarından beri hiç dönmedikleri limana demir attığında James yeterince para biriktirmenin haklı mutluluğunu yaşayarak annesini görmeye ve onu yaşamış olduğu cehennemden farksız olan evden çıkarmaya gitmişti. Kendisini odasında karşılayan babası annesinin bir yıl önce hastalanarak öldüğünü söylemiş ve James'in artık Londra da kalarak zengin bir leydiyle evlenmesi gerektiğini belirtmişti. Babasının bir çok yere kumar borcu vardı ve yaşlılıktan dolayı çalışamaz hale gelen adamın elinde ki para da suyunu çekmek üzereydi. James babasının yüzüne büyük bir hayal kırıklığı ve üzüntü içinde bakarak asla onun istediği hayatı yaşamayacağını söylemişti. Yaşlı adam oğluna bağırarak kendisini elinde kalan az miktarda ki mirastan ve oğulluktan men edeceğini söyleyerek tehdit etmiş ve istediğini yaptırmaya çalışmıştı. O an hayatı için büyün bir karar alan James yanında getirdiği bütün parayı adama bırakmış ve ne adamın parasına ne de soyadına ihtiyacı olduğunu söyleyerek artık orada kalmasını gerektirecek bir annesinin olmadığı evi bu sefer temelli terketmişti. James annesinin hastalıktan ölmediğini biliyordu, babasının zulmüne dayanamayan kadın kendisini öldürmüştü. İçtiği yüksek dozda ilaçlar buna neden olmuştu. Hiç bir zaman babasına karşı duramayan annesi aciz ve zavallı bir kadın olarak bu hayattan göçmüştü. Bir saat önce ayrıldığı gemiye bu sefer başı eğik bir şekilde ayak basan James'a kaptan hiç bir şey dememiş durumu anlayarak sadece sessiz kalmıştı.Gemi limandan ayrılırken James artık onu orada tutan bir şey olmadığının bilincinde kendisini işe vererek yıllar boyunca öğrenebildiği herşeyi öğrenmiş ve zekası sayesinde yaşlı adamı her zaman doğru yönlendirerek iyi yatırımlar elde etmesini sağlamıştı. Okulunu yarıda bırakan genç adam için bu başarı oldukça iyi bir şeydi öyle ki bunun farkında olan Kaptan ölmeden önce vasiyetini yazarak sahip olduğu herşeyi James'a bırakmıştı. Şimdi ise Hawthorne Dükü James Arthur Clayton'un sahip olduğu herşey o zamanlar adamın bıraktıklarını büyüterek zengin olmasını sağlamış ve zamanla parayı iyi bir şekilde kullanarak da zenginliğine zenginlik katmıştı. 26 yaşında tekrar İngiltereye geldiği zaman Londradan ayrılan 16 yaşında ki çocukla arasında çok büyük bir fark vardı. Gemide geçirdiği yıllar boyunca hafif beyaz teni bronzlaşmış ve yeşil gözlerine ayrı bir hava katmıştı. Gece gündüz durmadan çalışmanın karşılığında vücudu kendiliğinden gelişerek kaslı bir görünüm almış ve kendisine heybetli bir görünüm sağlamıştı. Dalgalı koyu kahverenginde olan saçları gelişigüzel dağılmış ve asla düzeltilmeye ihtiyaç duymayacak derece de çekici görünüyordu. İnsanlar acımasızlığı ile bilinen Clayton Dükünün gülümsediğini asla göremezdi fakat daha küçük bir çocukken güldüğü zaman hafif belirgin olan gamzeleri ortaya çıkan James'in hala o gamzelere sahip olup olmadığı büyük bir sırdı.