My Hottie Kapit-bahay

CHAPTER 9

CHAPTER 9

“Malambot po ba, kap?” tanong ko sa kanya.

“Malambot na malambot, Eleanor. Sobrang lambot. Ano kaya ang lasa nito kapag tinikman ko?”

Tumayo ang aking balahibo sa kanyang sinabi. Parang may isang libong paru-paro ang nagsasayawan sa aking tiyan. Pakiramdam ko ay lumulundag ang mga iyon at nagsasayawan sa aking tiyan na nagdudulot ng kilig sa akin. Gusto kong kabigin siya. At halikan nang halikan ang tila isang matamis na prutas niyang labi. Sa lambot nun ay pwede ko iyong maihahalintulad sa isang marshmallow. Matamis at malambot at napakasarap kainin.

Ang kanyang mga kamay ay hindi tumigil sa paglabas at pasok sa aking makipot na butas. Nagdudulot iyon ng kakaibigang kiliti mula sa aking batok hanggang sa dulo ng aking mga daliri.

“Gusto n’yo bang tikman, Kap?” tanong ko rito. Ang bigat na ng talukap ng aking mga mata at hindi ko na maimulat iyon ng maayos. Nauubos ang aking lakas dahil sa patuloy nitong pagbibigay ng sarap sa aking pagkababa3.

“Kung pagbibigyan mo ako ay hindi ako tatanggi, Eleanor.” Sa tono ng kanyang boses ay tila ba matagal na niya itong inaasam na mangyari.

Hindi na ako nakapagpigil pa. Kinabig ko siya papunta sa akin. Lumapat ang kanyang labi sa aking labi. Walang pag- aalinlangan kong pinasok sa loob ng mainit niyang bibig ang aking dila. Naglaban ang mga dila naming dalawa, ilang minuto rin ang tinagal nun.

Bumaba ang halik nito sa aking leeg. Ramdam na ramdam ko kung paano dumampi ang kanyang dila sa aking balat. Tumirik ang aking mga mata. At bumaluktot ang mga daliri ko sa kaba.

Bakit nga ba kami umabot sa ganitong sitwasyon? Inaya niya lang naman akong magkape sa loob ng bahay niya at sa huli ay natagpuan ko nalang ang aking sarili na nakikipaglampungan sa kanya habang wala ng saplot sa pang- ibaba at nakaupo na sa kanyang kandungan.

Dahil binabaliw niya ako sa mga halik niya ay hindi ko namalayan ang pagpasok ng kanyang kamay sa loob ng aking suot na t- shirt. Ngunit hindi ko pa tuluyang naramdaman ang init ng palad niya dahil may bra pang sagabal sa loob.

Tinanggal ko ang aking pagkakapit sa kanya upang tanggalin ang hook ng aking bra sa likod. Nang matanggal ko iyon ay nagsalita ako.

“Tinanggal ko na, kap. Para mahawakan mo ng maayos.” Ngumisi ito at tumango. Tuwang- tuwa ito sa aking ginawa.

“Malambot nga. . . ang lambot hawakan,” kumento nito at hinimas ang aking kaliwang dibdib.

“Ahh. . . ohh. . . ahh. . .” ungol ko. Dalawang kamay na niya ang nagpapaligaya sa akin.

May kung ano akong naramdaman sa aking puson pagkatapos ng ilang minutong pagroromansa niya sa aking pagkababa3.

“Lalabasan na yata ako, kap.” Bulong ko. Hindi na ako bata para hindi malaman kung ano itong namumuo sa aking puson. Dahil kahit unang beses ko pa ito ay napag- uusapan din naming dalawa ni Hershey ang ganito. Kinukwento niya sa akin ang ginagawa nilang dalawa ng asawa niya. Minsan nga ay napapatakip na lang ako sa aking tainga dahil hindi ko kinakaya ang mga naririnig ko. Pero dapat ba akong magpasalamat ngayon? Dahil hindi ako inosente sa mga gaanong bagay.

Hindi pumasok sa isip ko na ganito pala ang pakiramdam ng dalawang tao pagkatapos ng isang mainit na sandali. Pagkatapos naming dalawa ay tahimik lang kami. Wala ni isa sa aming nagtangkang bumasag ng katahimikan.

Nanghingi lang ako kanina ng pamunas sa kanya. Kahit nga tumingin sa mga mata ng isa’t- isa ay hindi namin magawa.

Nawala na ang init ng katawan namin kaya naman ay nagkahiyaan na kaming dalawa. nang matapos akong magpunas sa aking sarili ay naghanap ako ng basurahan para itapon ang mga wipes na nagamit ko.

“Saan ko ‘to pwedeng itapon, kap?” tumayo ako. Tumunog ang piano nang mahawakan ko iyon dahil muntik na akong matumba. Bakit parang walang lakas ang binti? Ngayong nakaupo lang naman ako kanina habang ginagawa namin iyon.

“Akin na, Eleanor. Ako na ang magtatapon ng mga wipes na nagamit mo. Doon kana umupo sa sala, kaya mo bang tumayo? O gusto mong alalayan kita?” umiling ako. Kaya ko naman yatang maglakad dahil ilang hakbang lang naman ang sofa nila.

“Okay lang, kap. Kaya ko naman pong maglakad dahil malapit lang naman po,” hindi ito sumagot sa akin. Para patunayan na kaya ko ng maglakad ay sinubukan kong humakbang ng isang beses. Hindi pa rin siya umalis sa kanyang pwesto at mukhang hindi kumbinsido sa kanyang nakita. Humakbang pa ako ng dalawang beses, nakakaramdam ako ng kaunting kirot pero kaya ko namang tiisin ang sakit.

Lumingon ako sa kanya.

“Kaya ko, kap.” Tumango ito bago tumalikod sa akin upang itapon ang aking mga wipes na ginawang pamunas kanina.

Umupo ako sa sala at hinintay ang pagbabalik niya.

Ngayon nahihiya na ako, kanina nga ay umupo pa ako sa kanyang kandungan hindi naman ako nahiya.

Nang bumalik na ito ay tumayo ako upang magpaalam na sa kanya.

“Uuwi na ako, kap. Salamat. . .” salamat saan, Eleanor? Napatingin ako sa tasa ng kape na nasa center table na ngayon ay malamig na.

“Salamat sa ano, salamat sa kape n’yo, kap!” tumawa ito sa akin. Ginulo niya ng kaunti ang kanyang buhok bago ako sinagot.

“Walang anuman, Eleanor. Sana ay nasarapan ka. . .” namula ang aking mukha.

“Sana ay nasarapan ka. . . sa kape, Eleanor.” Sa kape naman pala, Eleanor.

Umayos kana d’yan at maglakad kana pauwi sa bahay mo!

“Ihatid na kita sa labas ng bahay n’yo.” Pumayag ako sa kanyang gusto.

Nang lumabas kaming dalawa ay niyakap ko ang aking sarili. Yumakap ang lamig ng hangin sa aking balat.

“Pumasok kana sa loob,”

Nakatayo na kaming dalawa sa labas ng bahay namin. Nasa loob ng magkabilang bulsa ng kanyang pantalon nakatago ang dalawang kamay niya.

“Mauna na ako, Kap! Good night po!”

“Good night, Eleanor.”

Pumasok na ako sa loob ng bahay namin. Napasandal ako sa aming pintuan at dumausdos ako pababa.

Kanina ko pa pinipigilan ang paghinga ko! Sumilip ako sa maliit nab utas ng aming pintuan. Nakita kong naglalakad na ito papunta sa bahay niya.

Totoo ba ang mga nangyari? Naghalikan ba ulit kami? Talaga bang hinayaan ko siyang hawak- hawakan ang mga pribadong parte ng katawan ko?

Tinakpan ko ang aking labi bago ako impit na sumigaw.

“Eleanor, anong ginagawa mo d’yan? Lasing ka ba?” tumayo agad ako. Nakatayo si tiya sa labas ng kanyang kwarto at mukhang kakagising lang.

“Tiya! Bakit gising pa po kayo?” napakamot ito sa kanyang ulo.

“Natatae ako. Kakauwi mo lang ba? Bakit ka nakaupo d’yan sa pinto?” naglakad na ito at huminto dahil humawak siya sa kanyang tiyan.

“Tiya, okay lang po ba kayo?” mabilis akong naglakad papunta sa kanya. Ngunit hindi ako dahil napahinto ako nang may isang hindi magandang amoy akong nalanghap.

“Lumayo ka, Eleanor! Tangina, ano ba ang nakain ko at biglang sumakit ang tiyan ko?” tanong nito sa kanyang sarili. Napatakip ako sa aking ilong. Ang baho!

Hindi pa ako nakakasagot ay tumakbo na si tiya Aurelia habang hawak- hawak ang kanyang pwet at tiyan.

Tinatakpan ko ang aking ilong habang naglalakad ako papunta sa loob ng aking kwarto.

Ang aking kwarto ay nakaharap sa bahay ni Kapitan. Kaya lang ay mataas ang bakod ng kanyang bahay kaya tanging mga halaman lang ang nakikita ko.

Nakanguso kong sinara ang kurtina ng aking kwarto bago ako nahiga sa aking kama.

Isang bagong umaga ang dumating. Maaga akong gumising upang magbukas ng tindahan. Pagkatapos kong buksan ang tindahan ay naligo na muna ako. Nandoon naman na si tiya at nagwawalis na sa aming bakuran. Nagwawalis sa labas na may kasamang tsismis sa bawat taong dumadaan.

Pagkatapos kong maligo at nagbihis lang ako ng isang manipis na short na kulay puti at pulang sleeveless. Pagkatapos nun ay nagluto na muna ako ng pagkain para almusal naming dalawa ni tiya. Apat na hotdog ang niluto ko at dalawang itlog. May kape na rin akong nilagay sa dalawang baso at lalagyan na lang namin iyon ng mainit na tubig mamaya kapag iinumin na namin.

Nang mahanda ko na ang mesa ay lumabas na akong upang tawagin si tiya para kumain na. Pero muntik na akong mapa- atras nang makita ko kung sino na ang kasama niyang kausap ngayon.

Tatlo silang nakatayo ngayon sa bakuran ng aming bahay. Ang walis na ginamit na ginamit ni tiya kanina ay nasa gitna na ng kanyang kilikili. Hindi ko na rinig ang pinag- uusapan nilang dalawa pero nakikita kong gumagalaw ang mga kamay ni tiya habang nakikipag- usap siya.

Si Jeofel pala ang isang kausap niya. Dahil nakatalikod sa akin si kap ay si Joefel ang unang nakapansin sa akin. Kumaway agad ito.

“Magandang umaga, Eleanor!” nang lumingon sa akin si Kap ay umiwas ako ng tingin sa kanya, kay Joefel lang ako nakatitig.

“Magandang umaga, Joefel at kap,”

Wala na akong mukhang maihaharap pa sa Kapitan namin. Gusto ko nalang magtago sa ilalim ng suot na palda ni tiya upang hindi niya ako makita.

“Kakain na po tayo, tiya. Handa na po ang pagkain,”

Ano kaya ang pinag- uusapan nilang tatlo kanina? Hindi naman siguro sasabihin ni kap ang mga nangyari kagabi sa amin, ‘no? Hindi naman ganoon ang pagkakakilala ko kay kap.

“Tamang- tama! Dito na kayo kumain ng almusal Kapitan Anatalio at Joefel!”

Sa huli ay nagluto muli ako ng pagkain dahil kulang para sa apat ang niluto kong almusal. Dinagdagan ko ang ulam ng corned beef at dinagdagan ko rin iyon ng hotdog. Nasa sala lang silang tatlo habang nagluluto pa ako.

Nang matapos na ay tinawag ko na sila para kumain.

“Handa na po ang almusal!”

Tumayo na silang tatlo at tinigil ang kanilang pag- uusapan na parang hindi mapuputol. Ilang buhay na kaya ng tao ang napag- usapan nila?

“Salamat sa paghahanda, Eleanor! Siguradong mapaparami ang kain ko nito dahil ikaw ang nagluto!” umakbay sa akin si Joefel. Tinanggal ko iyon. Hotdog at itlog lang naman ang niluto ko, ilalagay lang naman sa mainit na mantika iyon.

“Umupo kana at kumain.” Akala ko ay sa tabi ko ito uupo. Si Kapitan pala ang uupo sa aking tabi. Kaharap ko si tiya at kaharap naman niya si Joefel. Tipid akong ngumiti sa kanya bago nag- iwas ng tingin.

Nagsimula na kaming kumain. Nakikisali naman ako sa pag- uusap nilang tatlo kapag may alam ako sa pinag- uusapan nila.

Ngunit ang payapang almusal ko ay nasira nang may kamay akong naramdaman na pumatong sa aking kandungan.