HOLD ON, AMORE MIO

Chapter 2 - Balik tanaw

“Daddy..! Daddy..!” Halika langoy tayo!” sigaw nito sa ama habang nagtatampisaw sa tubig dagat.

“Baby ingat ka! Huwag masyadong pumunta sa bandang ilalim baka hindi kita mapansin, alam mo naman ang Mama mo sobrang nagpapaalaga!” pasigaw ng Daddy nito.

Nasa De Luna Beach Resort sila ngayon dito sa Concepcion at isa ito sa pinakasikat sa lugar na pinupuntahan ng karamihan. Naghingi ng isang buwang bakasyon ang ama sa kompanyang pinagtatrabahuan nito para makapiling ang kanyang pamilya.

“Daddy I always like this one, yung ganito tayong tatlo ni Mama magkakasama!” dumukwang at naglambitin sa bisig ng ama.

“Dad, I want a baby brother!” bulong pa sa ama nito.

“Baby Kath..your now seven years old and tiyak mahihirapan na si Mama pag magbuntis siya ulit at saka ayaw mo iyon ikaw lang ang only baby namin!”

HABANG naglalaro siya sa isang buhangin may boses na tumatawag sa kanya sa kalayuan.

“Bulilit…bawal ka sa teritoryo ko!” boses ng binatilyong papalapit sa kanyang kinaroroonan. Isang slim, balingkinitan ang balat at may pagkamahiyain na lumapit pero sobrang seryoso ang mukha.

Nakapameywang na hinarap ang binatilyo. “Bakit may pangalan mo ba ang buhangin, wala naman ah! At saka naglalaro lang po ako, sungit!” inis na sinira ang kastilyong buhangin na pilit na ginagawa.

“Mitoy! And you?” lakas loob na pagpapakilala nito.

“Cathy!” sabay abot ng kanyang kanang kamay para makipagkamustahan dito pero hindi naman tinanggap ng kaharap nito.

“Tagasaan ka ba, ngayon lang kita nakikita rito!”

“Nagbabakasyon lang kami ng Mama at daddy ko rito! Are you living here?

Napatango ito at ngumiti. “This resort is ours!” pagmamalaking sabi pa nito.

“Ahh..! napanganga. “Kaya pala ang yabang mo magsalita kanina!”

“Hindi ko gustong aabot dito ang mga tao, nakita mo ang yellow line na iyan!” sabay turo.”Iyan ang border line na dapat hanggang diyan lang ang mga dumarayo dito. “Its our private property here!”. Tama nga ito may malaking bahay sa bandang kanan malapit sa dagat napapalibutan nga lang ng mataas na sementadong bakod.

Napatango na lamang siya ay umiling sabay harap dito. “Sorry po Mitoy! Hayaan mo hindi na ako pupunta dito sa susunod!” inis at nakabusangot ang mukha.

“There’s an exemption at isa ka na roon! Pumasok ka na rito! “One of that if hahayaan mong mag-friends tayo!”

“Oo bah! Basta hayaan mo akong pumunta dito ha, maganda kasi ang buhangin sa bandang rito!

Halos araw-araw pagkatapos mapaalam sa ama at ina dito siya namamalagi. Ipinakilala rin niya ang kanyang bagong kalaro sa mga magulang. Magkasama silang namamasyal sa tabing dagat at maging sa paglalangoy.

“Ang bait mo naman, Mitoy!” malapad ang kanyang ngiti nang dinalhan siya ng pagkain ng binatilyo at may kasama pang isang tangkay ng Santan.

“Niluto iyan ng yaya ko hindi ko naubos kaya dinalhan kita! ”Tiyak inaabangan mo ako kung ano ang pasalubong ko sa’yo!” ay umupo sa tabi ni Cathy at sinira ang gabundok na buhangin sa harapan nila. “Oh, hayan kumain ka na..!

“Ang daya mo! Pinahirapan mo akong gumawa tapos sisirain mo lang!

“Later, we will do better!” Halika na nga dito!” at hinila ito at pinaupo sa tabi sabay bukas ng tupperware na may lamang pagkain.

Magkaharap silang pinagsaluhan ang munting dala nito. Halos araw araw dito ang tagpuan nilang dalawa. Minsan kasama nila ang mga magulang na maglangoy sa dagat.

“Anak mabuti at pinapayagan ka ng magulang mo na mamalagi dito araw-araw!” ang Daddy ni Kath.

“Wala dito ang Mommy at Daddy ko, they’re all busy po!” sagot lamang dito.

“Ilang taon ka na ba Iho?

“Fifteen po Sir!

“I’m glad na may nakilala dito ang anak namin at naging kaibigan!

“Daddy, I want to swim na po!”

“Anak, not this time mataas ang alon at saka kulimlim ang panahon parang uulan na! Bukas ka na lumangoy anak!” suway ng ama.

Hindi naman paaawat ito at lumusong sa tubig dagat. Hindi pa rin nagsasawa ang batang paslit na ito na magtampisaw sa dagat. Siguro sinusulit lang niya ang bakasyon kasi malayo naman talaga sila sa dagat sa lungsod.

Nagkukwentuhan sila Mitoy at magulang ni Kath nang mapansin nilang wala na sa bandang pinaglalanguyan nito ang anak. Lahat sila natataranta at nakapameywang na tinanaw ang hampas ng alon.

‘Kathlene May….Cathy…where are you!” sigaw ng ama nito.

“Humingi kayo ng tulong Tito!” sabi ni Mitoy sabay takbo sa dagat at tumalon sabay sisid.

“Oh my God, Roman.. kinakabahan ako..si Cathy..! Humingi ka ng tulong baka natangay siya ng alon!” nanginginig at umiiyak na si Mrs. Cruz.

Nagsipagdatingan ang mga tauhan ng Resort at kanya kanyang hanap sila sa dalampasigan. Ang iba sumisid na rin sa bandang itinuro nila kung saan lumalangoy ang dalaga. Nakaluhod si Mrs. Cruz sa dalampasigan habang nanalangin sa panginoon na mailigtas ang anak.

Makalipas ang limang minuto umahon si Mitoy na kalong ang batang paslit na si Cathy. Mabilis ang pag-ahon nito sa dalampasigan at ibinaba ang babae sa buhangin. Tilang sanay si Mitoy sa survival skills at first aid training dahil ito mismo ang lumuhod para tingnan ang walang malay na bata. Applying a mouth-to-mouth resuscitation on it. Nakatunghay lang ang ibang tao sa paligid maging ang mga magulang at tilang natigilan at hindi nakagalaw sa kaba. Ang binatilyo ang lakas loob na kumilos para mailigtas ito.

Napasuka si Cathy ng tubig dagat at makikita ang mahinang paggalaw nito.

“Don’t just look at on us..call the ambulance!” ang galit na boses na nilingon ang isa sa mga tauhan ng resort na tilang natataranta na rin.

Napasunod ang mag-asawa sa anak na dinala sa hospital at maging si Mitoy. Sa murang edad nitong fifteen nasanay na pala ito sa ganitong pangyayari dahil ilang beses na ring may nalunod dito at heto din ang kanyang ginawa.

Nakaligtas si Kathlene sa pagkalunod. Ilang araw din itong na-confine sa hospital sa bayan ng Concepcion bago makalabas.

“Mitoy, we are very thankful for your braveness and fighting sprit just to survive Kath!” ang Daddy ni Kathlene.

“Karapatan ko po na tumulong lalo na sa panahong iyon!”

“Nagpapasalamat pa rin kami sa kabaynihan mo Iho! Sabihin mo lang kung ano ang gusto mung ipaparangal ko sa’yo sa pagligtas mo sa anak namin!”

Napangiti lamang ito ng buong tamis. “She is my friend po and she is my responsibility!

Sa maikling panahon ng bakasyon isa ito sa hindi makakalimutang pangayayari ng buong pamilya.

“Okay ka na ba, Kath? Isang umagang nakaupo sila sa tabing dagat.

“Salamat sa pagligtas mo sa akin!” Kung hindi dahil sa’yo siguro nilalamayan na ako ngayon!” nakangiti na hinarap ang binatilyo.

“Baby..! You are my responsibility, we are friends!”

“But still thank you! “Pikit ka nga!” utos sa lalaking kaharap.

“And bakit naman?

“I will give you, my gift! Pasasalamat ko sa’yo, sige na pikit na!” utos dito.

Isang masunurin ito dahil kaagad naman na pumikit habang nakaharap.

“Thank you for saving my life!” at bumaba ang labi ni Kathlene para mahalikan sa pisngi si Mitoy pero laking gulat nito na sa halip sa mukha tumama sa labi ito ng lalaki lumanding ang kanyang inilaan na halik.

Nakangiti pa itong hinawakan ang mukha ni Kathlene. “The sweetest lips! That I always treasure!” at dinampian pa siya ulit ng halik sa labi.

Napatulala si Kathlene sa murang edad nito ipinaranas sa kanya ang isang halik na hindi niya inaasahan. Napahikbi siya habang nakatitig sa binatilyo.

“Pinagsawaan ko na ang labi mo nang nag CPR ako sa’yo! You’re kiss is not the first! Nalasahan ko na ang bibig mo Kath noong time na niligtas kita! “Ayaw ko pa nga sana bitiwan eh, kaya lang ang sama mg tingin ni Tito Roman sa akin” sabay hagikhik.

Naitulak niya ito sa dibdib. “Yabang mo, paingsamantalahan mo ako!”

“No, its not like that! Baby, your seven years old..! bulilit ka pa kaya lang may kakaiba akong nararamdaman sa puso ko simula noong lumapat ang labi ko sa labi mo! Its just a magic spell!

‘Isusumbong kita sa Daddy ko, Mitoy! Panangutan mo ito!” lakas loob na hinarap ang binatilyo.

“I will, in a right time Baby!” at ginulo ang buhok ni Kath.

Ito ang simula ng kanilang kamusmusang pag-iibigan.

Amore Mio, Marry Me Someday!

Mga katagang inukit nila sa buhangin at sa isang puno ng mangga na naging saksi ng kanilang pangako sa isa’t-isa.

“Pangako mo iyan ha, hindi mo ako kakalimutan pagdating ng tamang panahon!” nakasandal sa dibdib ng binatilyong si Mitoy.

“Siyempre naman Cathy, ikaw lang ang Amore ko at pangako ikaw lang ang babaeng papakasaln ko balang araw!” nakasandal sa bisig ng batang paslit na pitong taong gulang pa lang.

“Ipinangangahawakan ko iyan kahit tumanda ka na ako pa rin ang gugustuhin mo!

“Promise, my Amore ikaw lang!”

“Kathlene May, gising!” ang dumadagundong na boses ng kanyang Mama.

Kaagad na nagpabalikwas sa kanya. Kanina pa pala siya nakatulog dito sa sofa na hindi niya napansin sa paanan pa niya ang lahat ng mga groceries na pinamili nito kanina.

“Sinong Amore?” Kathlene hindi pa rin ba mawawala sa isip mo ang nakaraan mo sa Deluna? Pwede ba kalimutan mo na iyon, 16 years na ang nakalipas sobrang tagal na iyon! Kalimutan na iyon Anak, para mamuhay ka na sa kasalukuyan!”