"Nay, saan naman tayo pupunta ngayon?" Tanong ko pa kay nanay na tila ba wala akong ganang magsalita.
Kasalukuyan kaming nasa barko ngayon. Nakapatong ang dalawan braso ko sa upuang nasa unahan ko habang ang baba ko ay nakapatong sa dalawang braso ko. Para akong nalugi sa hitsura ko ngayon dahil pakiramdam ko ay tinakasan ako ng lahat.
Sa isang iglap ay biglang naglaho ang mga pangarap ko. Pakiramdam ko ay nawala sa akin ang lahat. Ang pag-aaral ko, ang taong natutunan ko ng mahalin at pinag-alayan ng puso ko ng buong-buo. Lalo na ang anak kong hindi ko man lang nasilayan sa aking bisig.
Ang lahat ng nangyari ay dala ng mga maling desisyon ko sa buhay. Naging padalos-dalos ako masyado. Masyado akong nagpadala sa bugso ng damdamin ko at hindi na ako nakapag-isip ng tama.
"Doon tayo
