พ้นแผ่นหลังของคนทั้งคู่ มัลดา บอม และเคน ก็พากันกลับมาที่โต๊ะเหมือนเดิม ในขณะคู่รักเก็บความสับสนต่อเหตุการณ์ที่เจอะเจอไว้ ต่างจากมัลดาที่อยู่ๆ ก็ขอตัวกลับก่อน ท่าทางลุกลี้ลุกลน
" ฉันไปก่อนนะพวกแก "
" นี่สร่างเมาแล้วเหรอ "
" อืม ขับรถกลับได้สบาย ไม่ต้องห่วง "
" ไม่ได้ห่วงย่ะ ฉันรู้อย่างแกน่ะมันคอแข็ง และถึก คนที่ฉันห่วงคือยัยปะกาโน่น ไปกับใครวะ แฟนแน่เหรอ ดูน่ากลัวซะอย่างนั้น แถมยัยนั่นก็เหมือนจะเกรงอกเกรงใจ ไม่ได้โดนบังคับแน่เรอะ "
ทว่า กลับมีคำถามยาวเหยียดที่ยื้อหล่อนไว้ มัลดาถอนหายใจพรืด พยักหน้าเบาๆ
" อืม แฟน..แต่เป็นแฟนที่แปลกประหลาด "
" ยังไง? "
" โอย ไว้ค่อยเล่าวันอื่นได้ไหม ตอนนี้ฉันรีบ อยากจะกลับบ้าน "
แต่เมื่อถูกถามเยอะ จำต้องแสร้งทำเป็นโวยวายทีหลัง ไม่อยากให้บอมและเคนรุมเซ้าซี้ไปมากกว่านี้
" แหม~ ทีอย่างนี้ล่ะรีบใหญ่ เออไปๆ ขับรถดีๆ ละกัน"
" โอเคแก แล้วไว้เจอกันนะ "
พ
