PARANG gusto kong maiyak sa sinabi ni PJ. Pero pinigilan ko ang aking sarili. Nalilito na ako sa nararamdaman ko ngayon kaya kailangan kong pag-isipan ang susunod kong hakbang.
“Sweetheart let’s go bago pa magkamalay muli ang mga hinayupak na narito. Kapag muli ka pa nilang lapitan, babalian ko na talaga sila ng buto,” ani PJ nang pakawalan niya ako.
Napangiwi ako. Brutal talagang magsalita si PJ. Gusto kong matakot na ewan.
“Aakyatin ba natin uli iyan?” Itinuro ko kay PJ ang mabatong dinaanan namin kanina.
Umiling siya. “May iba pang daanan maliban diyan. Kargahin na lang kita para mas mabilis.”
Napakunot ang noo ko. “Huwag na. Maglalakad na lang ako. Alam kong pagod ka na. Basta dahan-dahan lang tayo sa paglalakad para hindi ako mahirapan,” sabi ko.
“No! Dito na lang tayo sa tubig
