KABANATA 22

2317 Words

Itinukod ni Carmela ang mga kamay sa mga damong nakalatag sa soccer field. Ipinikit niya ang mga mata at malayang sinamyo ang halimuyak ng mga dahon at d*mo sa paligid. Napangiti siya. Sa kanyang pandinig ay naririnig naman niya ang ingay ng mga nagpa-practice ng sepak takraw at basketball sa tapat ng College of Nursing building sa malayo. Nakapuwesto siya at ang matalik na kaibigan sa malapit na gilid ng soccer field na siyang tapat naman ng College of Law building isang hapon na iyon ng Huwebes. Kanina pa nila uwian samantalang sila November naman ay walang klase dahil walang dumating na instructor. Malaya rin niyang nailalatag ngayon ang mga binti sa lapag ng soccer field na hindi iniisip o nag-aalala na baka masilipan siya. Kapag araw kasi ng Martes at Huwebes ay karaniwang nakasuo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD