“Wala ka ng klase ‘di ba?” tanong ni Jiro kahit alam naman niyang wala na.
Kinilabutan si Carmela nang tumama sa kanyang mukha ang mainit nitong hininga. Lalo tuloy siya nailang ngayong sobrang lapit na ng mukha nito sa kanya. Idagdag pang nararamdaman din niya ang pagtindig ng mga balahibo sa kanyang batok na nagdudulot ng kiliti.
Hindi maiwasang mapasinghap ni Carmela at halos mabitin iyon sa ere.
“W-wala na,” tila bulong na lang na lumabas iyon sa kanyang bibig.
Mistula siyang kinakapos ng hangin habang nakatulala na lang sa kawalan. Pilit ding minamanhid ang sarili upang pigilin ang kung ano man na maaaring maging reaksyon ng katawan sa pagkakalapit nila sa isa’t isa.
Hindi niya maunawaan ang sarili, matagal naman na silang ganito pero naiilang pa rin siya. Pero sa kabilang banda
