เด็กสาวนอนอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของพ่อเลี้ยงทั้งคืน รอเวลาให้คนงานผ่านมาพบ เช้าของวันใหม่ท้องฟ้าเริ่มเปิดหลังจากที่เมื่อคืนโดนฝนหลงฤดูลูกใหญ่กระหน่ำเสียจนทั่วพื้นที่ ความสดชื่นและความชุ่มฉ่ำครอบคลุมไปจนทั่วบริเวณไร่ร้อยรัก เป็นเรื่องที่ดีของเกษตกรอย่างเขาและคนงานภายในไร่ ท้องฟ้ากลับมาสดใส กลุ่มเมฆครึ้มดำสลายหายไป แดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาภายในรถสร้างความอบอุ่นให้กับคนทั้งสองเพิ่มมากขึ้น
"ณดา ตื่นได้แล้ว "
"ณดายังอุ่นอยู่เลยค่ะ กอดคุณลุงแล้วก็ทำให้คิดถึงคุณพ่อ " ใบหน้าหวานงัวเงียซุกเข้าอกอุ่นๆ ของพ่อเลี้ยงเพื่อหลับต่อ อยากจะอยู่แบบนี้ไปทุกวัน อยากตื่นมาแล้วเห็นว่าคนตัวโตอยู่ใกล้ๆ แบบนี้ พ่อเลี้ยงเป็นทุกอย่างในชีวิตของเด็กสาว เป็นที่พึ่งในยามที่สูญเสียพ่อ เป็นเกราะคุ้มภัยให้เธอและแม่ มันจะผิดมั้ยถ้าเธอจะคิดเกินเลยกับคุณลุงคนนี้ คนที่แสนดีกับเธอและครอบครัว
"นายครับ นายครับ " เสียงลุงเกรย์ร้องเรีย
