CHAPTER 7 จ่ายจบ ครบสัญญาแยกทาง(ต่อ)
600 Words
ตลอดที่สามหนุ่มสนทนากันนั้น พิมมาลายืนอยู่ที่บาร์เพื่อคอยบริการพวกเขา เธอได้ยินชัดทุกถ้อยประโยค พิมมาลาชำเลืองมองพีรภัทรอยู่ตลอดเวลา เขาหล่อเหลาน่ามอง และมีเสน่ห์จนยากจะถอนสายตากลับ มิน่าสาว ๆ ถึงได้อยากกินเขาจนเนื้อตัวสั่น ใครก็อยากยึดเขามาเป็นของตัว
หญิงสาวหัวใจเต้นแรงกับคำว่า ‘เมียพาร์ทไทม์’
‘คู่นอนเล่น ๆ จ่ายเงิน จบครบสัญญาก็แยกทาง’ คำพูดของพีรภัทรทุกคำฝังเข้าไปในโสตสมองของเธอแล้ว
พิมมาลายืนกำมือแน่นพลางถามตัวเอง
‘ถ้าเขารับสมัครจริง ๆ เธอไปสมัครดีไหมนะ เธออยากมีเงินเดือนประจำที่ดีกว่านี้’
‘นั่นมันขายตัวเลยนะ’
‘แต่ถ้าขายแล้ว มีกิน มีใช้ และมีเงินไปรักษาแม่ ก็น่าจะดีนะ’
เงินที่เธอหาได้จากการทำงานงก ๆ มันชักหน้าไม่ถึงหลัง บางเดือนไม่พอค่ายาของแม่ด้วยซ้ำ
“น้อง ๆ ขอค็อกเทลไซเลนแก้ว” เสียงของสมเจษต์เรียกพิมมาลา
“ค่ะ ๆ รับทราบค่ะ สักครู่นะคะ” พิมมาลารีบเอ่ยตอบรับพร้อมกับพยักหน้าด้วย ค็อกเทลไซเลน เป็นสูตรค็อกเทลเฉพาะของคลับนี้
พนักงานที่นี่ นอกจากจะเป็นสาวสวยที่ถูกคัดหน้าตารูปร่างมาแล้วเป็นอย่างดี ใครก็ตามที่ยืนประจำโซนวีไอพี จะต้องมิกซ์ค๊อกเทลไซเลนได้
พิมมาลาเมื่อได้รับคำสั่ง ก็ลงมือมิกซ์ค๊อกเทลไซเลนทันที
อีกครั้งที่พีรภัทรได้เห็นดวงหน้าหวานน่ารัก แต่แฝงแววตื่นกลัวเหมือนกระต่ายตัวน้อย เธอคงจะมาใหม่ และกำลังประหม่า ตอนที่หญิงสาวเดินมาเสิร์ฟ ถาดเครื่องดื่มสั่น ๆ และตอนที่วางแก้วก็ดูสั่นอย่างหนักด้วย
ทว่าสายตาของไฮโซหนุ่มได้มองเลยจากแก้วค็อกเทลนั้น ไปที่ทรวงอกที่ดูจะชวนหนักอกหนักใจของเธอ
‘โอ้แม่เจ้า..กี่ซีซีวะนั่น หรือจะเป็นแม่ให้มา ท่าทางแม่จะรักมากให้มาซะล้นเลย’ พีรภัทรคิดในใจ เขายกแก้วขึ้นกระดกทีเดียวหมดแก้ว
พิมมาลาเดินกลับมาที่บาร์ เธอรู้สึกประหลาดใจกับแววตาของผู้ชายคนนั้น เขาทำทีคล้ายไม่สนใจเธอ แต่มีบ้างบางครั้งที่เห็นเขาชำเลืองมาทางเธอตลอด ทำให้พิมมาลานึกวนเวียนถึงสิ่งที่เขาพูด
‘จ่ายเงินจบ ครบสัญญาก็แยกทาง’
เธอกำลังต้องการเงินก้อนใหญ่เพื่อไปจัดการผ่าตัดช่องท้องและถ่ายเลือดให้แม่ ใบแจ้งค่ารักษายังอยู่ในกระเป๋าสะพายของเธอ
พิมมาลาขอตัวออกมาเข้าห้องน้ำ ในใจยังคงกลัดกลุ้มในเรื่องของแม่ ทำให้เธอทุกข์ใจ เพราะไม่รู้ว่าจะต้องไปหาเงินมาจากที่ไหนในเวลาอันสั้น
จริงอยู่... เคยมีคนมาติดต่อขอให้เธอเป็นเด็กเสี่ย
ผู้ชายที่เข้ามาในสถานที่แบบนี้ ร้อยทั้งร้อยก็ไม่เคยพ้นเรื่องอย่างว่า แต่จะมีใครกระเป๋าหนามากพอ ที่จะช่วยให้เธอพ้นวิกฤติครั้งนี้ไปได้
ใบหน้าเล็กห่อตัวกอดอกนั่งอยู่บนโถชักโครก รู้สึกหนาวจับจิต เธอไม่อยากให้แม่ที่เหลือเพียงคนเดียวต้องตายจากกัน เธอจะต้องทำทุกทางเพื่อยื้อเวลาเอาไว้ให้ได้มากที่สุด แม้ว่าตัวเธอจะทำงานหาเงินลำบากแค่ไหนก็ตาม
- Writer
