จากจุดเริ่มต้นของความจำเป็น สู่ความรักที่ไม่อาจยอมปล่อยไป เขาจะทำอย่างไรเมื่อเธอจากไปแล้ว และเขาเพิ่งได้รู้ว่าตัวเองรักเธอหมดใจ ***** "หนูแค่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงดีค่ะ" "บอกฉันได้ไหมว่าเธอเคยนอนกับใครมาหรือยัง" "ไม่เคยค่ะ แต่เราไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ คุณก็รู้ว่าเหตุผลที่เราแต่งงานกันเพราะคุณอยากให้คุณยายสบายใจ" "เธอคิดว่าจะห้ามฉันได้กี่วันเหรอเมลิน เรื่องนี้ฉันเคยถามเธอแล้วและเธอก็บอกฉันว่าเธอจะทำหน้าที่ภรรยาดีที่สุด" "เราจะไม่จูบกันเหรอคะ" "ทำไมฉันจะต้องจูบเธอด้วยล่ะ" "ก็หนูเห็นในคลิปเวลาผู้ชายผู้หญิงมีอะไรกันเขาก็จูบกัน" "ฉันไม่ชอบจูบกับใครและเธอไม่ต้องมาสั่งฉัน" "หนูไม่ได้สั่งนะคะ หนูก็แค่สงสัย ถ้าคุณจูบไม่เป็นก็ไม่ต้องอายหรอกค่ะ หนูเข้าใจ" "เธอเข้าใจว่ายังไงเหรอเมลิน" "ก็เข้าใจว่าคนเราไม่ได้เก่งหรือทำทุกอย่างได้ค่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอกนะคะ จูบไม่เป็นไม่เป็นก็ไม่ต้องจูบหรอกนะคะ" "อยากจูบมากนักใช่มั้ยเดี๋ยวฉันจะจัดให้ แล้วอย่าหาว่าฉันใจร้ายกับเธอก็แล้วกันนะ"

“แล้วพี่ธีร์มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้คะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คะ” คำพูดของนลินนาเหมือนน้ำมันราดเข้ากองไฟ ความโกรธของธีรกฤษพุ่งสูงขึ้นทันที เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอ ใบหน้าของเขาเครียดกว่าทุกครั้งดวงตาคมกริบลุกวาวด้วยโมโห “ไม่ได้เป็นอะไรกันงั้นเหรอ” “ก็ใช่นะสิ เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น พี่ธีร์บอกหน่อยว่าพี่เป็นอะไรกับลิน” หญิงสาวตอบกลับด้วยความโกรธจัด “พี่ก็เป็นผัวเธอไงล่ะ” “มันจะมากเกินไปแล้วนะ” “หรือมันไม่จริงล่ะลิน เรานอนกันไม่รู้กี่ครั้งยังไม่เรียกว่าผัวอีกเหรอ” ธีรกฤษตอบกลับด้วยความโมโหสุดขีด

ใครจะคิดว่าคนที่เธอเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวในคืนนั้นจะกลายมาเป็นคนรักในวันนี้ แต่เขาไม่ใช่แค่คนรักธรรมดาเพราะเขาคือเจ้าของบริษัทที่เธอเพิ่งเข้าทำงานได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ แต่เธอต้องเก็บเป็นความลับก่อนจะผ่านช่วงทดลองงาน

ชาวีนายหัวหนุ่มวัย 35 ปี เขาเปลี่ยนคู่นอนไปเรื่อยเพราะไม่เจอใครที่ทำเขามีความสุขอย่างแท้จริง จนกระทั่งได้เจอกับชมจันทร์สาวน้อยที่ถูกแม่เลี้ยงหลอกให้มาขาย เพื่อแลกกับความจริงเรื่องแม่ของตนที่แม่เลี้ยงปกปิดไว้

ครั้งแรกที่พีรกันต์ซีอีโอหนุ่มค่เห็นหน้ารัญรวีจากรูปของเพื่อนที่บังเอิยถ่ายติดเธอมาด้วยซีอีโอหนุ่มก็ตกหลุมรักหญิงสาวอย่างจังและอยากได้คุณพยาบาลสาวมาครอบครอง เขาเดินหน้าจีบเธออย่างเต็มที่ เมื่อความรักกำลังไปได้สวย คนรักเก่าของเขาก็กลับมาพร้อมกับเด็กหญิงตัวน้อยที่เรียกเขาว่าพ่อ

ภายใต้ใบหน้าที่เย็นชานั้นซ่อนไว้ซึ่งตัณหาแล้วพอเจอกับเลขาจอมยั่วมีหรือเขาจะปล่อยไปง่ายๆ

เขาให้ความช่วยเหลือเธอเพราะเหรียญนำโชคที่เธอให้ทำให้เขาได้งานใหญ่ เธอยินยอมมาอยู่กับเขาเพราะกำลังขาดที่พึ่ง แต่พอได้อยู่ใกล้เธอก็รักเขาหมดใจ ขณะที่เขาไม่คิดจะรักใครอีกเพราะรักแรกมันเจ็บจนไม่อยากจะเริ่มใหม่

เมื่อผู้มีพระคุณประสบอุบัติเหตุ มีนาจึงอาสามาดูแล ความเห็นอกเห็นใจ ความใกล้ชิด และความเสน่หาทำให้สองหัวใจรวมเป็นหนึ่ง แต่ทุกอย่างก็ต้องพังลงตรงหน้าเมื่อคู่หมั่นที่หายไปห้าปีกลับมาพร้อมกับทวงสัญญาการแต่งงาน

เด็กดีไม่ต้องขอ พี่หมอก็จัดให้

“เรายังรักกันดีใช่ไหม” “ใช่ค่ะ เรายังรักกันดี แต่ความรักของเรามันเปลี่ยนไปแล้วค่ะ เราคือพี่น้องเมยเป็นน้องสาวของพี่"

“ที่รักของอา ขออาสดแบบนี้ทุกครั้งได้ไหมครับ” “สำหรับอาธีร์แล้วหมิงยอมทุกอย่างค่ะ” “เจ็บไหม” “ไม่ค่ะ” “ขอเอาแรงอีกนิดได้หรือเปล่า” “บอกแล้วไงคะ ว่ายอมทุกอย่าง”

สองหนุ่มต่างสไตล์ ใครกันที่จะเป็นคนครองหัวใจเธอ

เขา หมอศัลยกรรมประสาทผู้เงียบขรึม เจ้าระเบียบ และไม่เคยชายตามองผู้หญิงคนไหน แต่เพียงแค่เห็นเธอในคืนแรกที่ผับของเพื่อน “พีรญา” ก็กลายเป็น ยาที่เขาเสพติดที่สุดในชีวิต จากแค่ความสงสารกลายเป็นความหลงใหล จากแค่การอยากดูแลกลายเป็นความคลั่งที่ไม่มีวันถอนตัวได้ เขาไม่ใช่ผู้ชายที่สุภาพทุกเวลาโดยเฉพาะเวลาอยู่กับเธอ คืนแรกที่ได้เห็นเธอนั่งอยู่ในแสงไฟของผับ แววตาใสซื่อคู่นั้นเหมือนปลุก “สัตว์ร้าย” ในตัวหมอสิงห์ให้ตื่นขึ้น เธอเป็นเพียงเด็กดริ๊งค์ที่ต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน แต่สำหรับเขาเธอคือคนที่ต้องได้มา ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหนก็ตาม

‘ขอโทษที่หนีออกมาแบบนี้ค่ะ ฉันเมามากเมื่อคืนนี้และทำเรื่องผิดพลาดไปฉันขอให้เรื่องทุกอย่างจบลงที่นี่และหวังว่าเราจะไม่ต้องเจอกันอีกเลย ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือในการชนะเกมของเพื่อนค่ะ’ ‘ฉันไม่รู้ว่าบาร์เทนเดอร์อย่างคุณคิดค่าตัวเท่าไหร่ แต่ขอให้เงิน 3,000 บาทนี้ เป็นค่าปิดปากเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นคืนนี้นะคะ’ น้ำผึ้ง โน้ตที่ทิ้งไว้ทำให้เขารู้สึกสนใจและบังเอิญเหลือเกินที่เธอเดินเขามาในถิ่นของเขาเอง

“ฉันจ่ายค่าตัวให้เอเย่นต์เธอไปแล้วนะแต่เช็คที่วางอยู่บนหัวเตียงนั่น ฉันจ่ายให้เธอต่างหาก ถือเป็นค่าพรหมจรรย์ของเธอก็แล้วกันนะอีกอย่างเมื่อคืนเธอก็ทำให้ฉันปล่อยได้หลายน้ำหวังว่าเธอคงไม่ต้องรับแขกอีกนาน” คำพูดที่กระซิบอยู่ข้างหูทำให้หญิงสาวที่นอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มตัวสั่นน้ำตาไหลพรากเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่า ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนไว้จะเสียให้กับชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของเขา

คำโปรย “คุณคิดว่าเงินซื้อทุกอย่างได้งั้นเหรอ” “ถ้าซื้อคุณไม่ได้ ก็แค่หาทางครอบครอง” เขา...เจโรม ผู้ชายร้ายกาจที่ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องพ่อจากแผนการแก้แค้นของเธอ ส่วนเธอ...ศศิภัทร พยาบาลสาวผู้มาพร้อมกับแรงแค้นที่ฝังลึกจากเรื่องราวในอดีต เธอพร้อมจะเดินเกมทุกอย่างเพื่อให้คนตระกูลเดียวกับเขารู้จักคำว่า เจ็บปวด แต่เมื่อเกมเริ่ม แผนการก็พังทลาย เมื่อหัวใจกลายเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ เขาจะทำอย่างไรเมื่อพบว่าความแค้นของเธอมีเหตุผล และเธอจะทำอย่างไรเมื่อแรงแค้นที่มีต่อเขา...กลายเป็น ความรัก

ภารกิจรักฉบับสายรุก เมื่อนักศึกษาสาวสวยสุดแสบพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อพิชิตหัวใจอาจารย์หนุ่มสุดหล่อที่แสนเย็นชา งานนี้แผนการที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมจะสามารถละลายกำแพงน้ำแข็งในใจอาจารย์ได้สำเร็จหรือไม่?

"เมื่อ 'บุญคุณ' แปรผันเป็น 'ความรัก' และ 'สถานะ' กลายเป็นกำแพง เธอจะรักมากพอที่จะก้าวข้ามทุกอุปสรรค เพื่อ 'เขา' ผู้เป็นทุกสิ่งในชีวิต" ***** ในเวลาที่ผู้มีพระคุณหัวใจแตกสลาย เธอคอยอยู่ข้างๆ จนความสัมพันธ์มันเลยเถิด เพราะเขาคิดว่าเธอคือคนรัก แต่ใสถานะเด็กเลี้ยงเขาจะจริงจัง หรือจะเห็นแค่เธอเป็นตัวแทนของใครบางคน แต่สำหรับเธอแล้วเขาคือทุกอย่างและรักเขาจนหมดใจ

"ผมว่าตอนนี้เรายังพอมีเวลานะดรีม" ธันวายิ้มเจ้าเล่ห์ มือเริ่มอยู่ไม่นิ่ง เขาลากไปตามผิวเนียนของหญิงสาวตั้งแต่เรียนเขนและมาหยุดที่หน้าอกอิ่ม "อื้อ.....ธันวา อย่านะคะ" "ทำไมต้องห้าม" "นี่มันเช้าแล้ว" "ผมรู้ แต่เรายังมีเวลาและผมก็ไม่อยากเสียเวลานั้นไป คุณรู้มั้ยตอนเช้าแบบนี้ร่างกายของผู้ชายมันจะแข็งแรงและพร้อมรบมากนี่สุด" "เมื่อคืนยังไม่พอเหรอค่ะคุณจัดไปตั้งหลายรอบ" "นั่นมันในห้องครัวนะยังไม่ได้จัดในห้องนอนเลย" "ธันวาคุณไปเอาแรงมาจากไหนคะ" "ก็แรงรักไงล่ะ" พูดจบเขาก็ดึงผ้าห่มออกแล้วคร่อมทับเธออย่างรวดเร็ว

"อาศิลายี่หวาหมดแรง" "แค่รอบเดียวเองนะยี่หวา" "แต่เมื่อกี้ยี่หวาเป็นคนทำ อาศิลาเอาเปรียบตัวเองไม่ได้ออกแรงเลย" "งั้นจากนี้ยี่หวาแค่นอนครางก็พอนะที่เหลืออาจัดการเองตกลงไหม" ***** เมื่อความสัมพันธ์ไร้สถานะเกิดขึ้นจากค่ำคืนที่เร่าร้อน จะนำพาหัวใจที่เคยเยือกเย็นและหัวใจที่พยายามหลีกหนีให้พบกับความรักที่แท้จริงได้หรือไม่?

“คุณกลัวผมหรือว่ารังเกียจผมกันแน่ล่ะอัญญา” “เปล่านะคะ” “งั้นทำไมถึงไม่อยากให้ผมอยู่ใกล้ล่ะ ตอนนี้เราสองคนเป็นแฟนกันแล้วนะ” “ก็แค่แฟน” “ตอนนี้ผมอยากเป็นมากกว่านั้นแล้วล่ะ อัญญา” “แต่อัญญาว่ามันเร็วไป” “เร็วไปสำหรับอะไรล่ะ” เขามองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แล้วก่อนจะก้มหน้ามาใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจของอีกฝ่าย ตาคมที่เต็มไปด้วยความต้องการจ้องมองใบหน้าสวยที่ดูตื่นตระหนกก่อนจะจูบไปบนหน้าผากช้าๆ อัญญารินทร์หลับตาเมื่อเขาประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาลงบนเปลือกตาทั้งสองข้างแล้วเลื่อนลงมาที่แก้มแดงระเรื่อ หยอกล้ออยู่กับริมฝีปากอิ่ม ฝ่ามือใหญ่ดันท้ายทอยเพียงนิด ขมเม้มเบาๆ ที่ริมฝีปากทั้งบนและล่างของอัญญารินทร์ที่เผยอออก แล้วเขาก็สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปฉกชิมเอาความหวานในโพรงปาก ขณะที่หญิงสาวพยายามต่อต้านแต่ก็พ่ายแพ้ต่อความชำนาญของชายหนุ่ม

"ฉันเสี-ยวแทบขาดใจเลยนะมะปราง วันนี้เธอรีดน้ำฉันแทบจะหมดตัวแล้วนะ" "คุณเมฆจะได้ไม่ไปนอนกับใครจนกว่าจะกลับมาหาหนู" "นี่ยังกลัวฉันไปนอนกับใครอีกเหรอ" เขาถามขณะพาเธอมานั่งที่เคาน์เตอร์อีกครั้งแต่ท่อน-เอ็นก็ยังคงกระตุกเบาๆ "ก็หนูอยากกันไว้ก่อน" "ไม่ต้องห่วงนะมะปราง ยังไงก็จะเก็บน้ำมาปล่อยที่เธอคนเดียว"

“มินจ๋าเร็วหน่อยพี่จะไม่ไหวแล้วนะ” “ใจเย็นสิคะพี่ภพ ยังไงคืนนี้มินจะทำให้พี่ภพมีความสุขที่สุด พี่ภพอยากให้มินกินพี่หรือเปล่า” มินตราพูดพร้อมเงยหน้าส่งสายตายั่วยวนมาให้ กวินภพยิ้มเขาพร้อมแล้วที่จะรับความสุขที่เธอกำลังจะมอบให้ “มินของพี่น่ารักที่สุด พี่ให้กินทั้งตัวเลยนะ” “จะกินแล้วนะคะ”

“นายหัวคะขับเร็วอีกนิดได้ไหมคะ” “พลอยเป็นอะไรหรือเปล่า เมาใช่ไหม” “ไม่รู้เหมือนกันค่ะ พลอยดื่มไปไม่กี่แล้วเองนะคะไม่น่าจะเมาหรอกค่ะ แต่พลอยรู้สึกร้อนมาก พลอยอยากอาบน้ำค่ะ” เมื่อประตูห้องเปิดพิมพ์พลอยก็รีบวิ่งเข้าห้องของตัวเองและเปิดฝักบัวอาบน้ำแต่ยิ่งอาบก็กลับยิ่งร่างกายกับร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่เคยมีสักครั้งที่เธอจะเป็นแบบนี้มาก่อน ยิ่งปลายนิ้วสัมผัสลงบนผิวของตัวเอง ความร้อนก็ยิ่งแผดเผาจนรู้สึกเหมือนจะหลอมละลาย

ความรักครั้งแรกที่สวยงามกลับกลายเป็นความแค้นที่ฝังลึกเมื่อเขายอมขาดอิสรภาพเพื่อความรัก แต่เธอกลับมองไม่เห็นค่า เขากลับมาแก้แค้น แต่ทว่าน้องสาวของเธอกลับทำให้เขาลังเล การแก้แค้นหรือการเริ่มต้นใหม่คืออะไรกันแน่ที่เขาต้องการ

เนสิตาได้เจอกับฐากูรเจ้าของไร่องุ่นผู้เย็นชา เธอตกหลุมรักและอยากได้เขาเป็นแฟน เริ่มต้นจากการยั่วยวนและการแบล็กเมล์ ไปสู่ความสัมพันธ์ลึกซึ้งร้อนแรงที่เต็มไปด้วยความลับและความปรารถนาที่ซ่อนเร้น จากไม่คิดจะมรใครฐากูรก็ทั้งรักและหลงภรรยาเด็กจนแทบคลั่ง

เมื่อเห็นท่าทางสนิทสนมของน้องเขยกับคุณครูสาว พี่ชายที่แสนดีอย่างเขาจึงต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมเข้ามาขวางแต่แล้วก็กลายเป็นเขาเองที่หลงรักและอยากจะใกล้ชิดคุณครูเสียเอง ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วเป็นเขาเองที่เข้าใจผิด

ในเมื่อพระเจ้าให้เรือนร่างและหน้าตาเรามาแต่ท่านไม่ได้ให้เงินทองมากมายกับเรา เราก็ควรจะใช้หน้าตาที่ท่านให้มาเป็นประโยชน์ ****** “โลกนี้มันไม่มีอะไรยุติธรรมหรอก ในเมื่อเราไม่ได้รวยล้นฟ้าศักดิ์ศรีมันก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่หรอก ใครจะมองยังไงเกรซไม่สนใจหรอกเพราะถ้าหากไม่ทำแบบนี้ก็คงต้องถูกพ่อเลี้ยงพาไปขายให้เสียที่บ่อนและถึงตอนนั้นคิดว่าสถานการณ์มันก็คงแย่มากๆ”

สำหรับอารามแล้วหนูให้อาได้ทุกอย่างแม้กระทั่งพรหมจรรย์ของหนู ***** “ทำไมอานอนกับเพื่อนของหนูได้แล้วทำไมถึงไม่ยอมนอนกับหนู” “ก็เพื่อนของหนูเอาทำอาชีพแบบนั้น” “แบบไหน” “เขาขาย” “แต่หนูให้ฟรี” “รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา” “รู้สิคะ สำหรับอารามแล้วหนูให้อาได้ทุกอย่างแม้กระทั่งพรหมจรรย์ของหนู”

ทินภัทรและมญชุ์ชัญญาต้องแต่งเพราะพินัยกรรมของคุณปู่ที่ระบุให้แต่งงานกับหลานสาวของเพื่อนรักเมื่อได้เจอกันเขาก็รู้สึกถูกชะตาแต่เธอกลับบอกเขาว่าที่แต่งงานเพราะอยากทดแทนบุญคุณและจะหย่ากับเขาทันทีเมื่อครบหนึ่งปี เมื่อแต่งงานไปแล้วความใกล้ชิดก็ทำให้ทั้งสองคนรักกันแต่หญิงสาวก็คิดจะหย่ากับเขาเพื่อจะคืนทุกอย่างให้และจะจดทะเบียนสมรสกับเขาอีกครั้งด้วยความเต็มใจ ****** “พูดอะไรแปลกๆ ปกติชัญญ่าก็เห็นพี่ทินนอนหลับสบายทุกคืน” “นอนหลับที่ไหนใครมันจะหลับได้ มีผู้หญิงสวยๆ หุ่นดีๆ ตรงสเปกทุกอย่างนอนอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่ได้ทำอะไรเลยมันทรมานมาก” “เมาแล้วพูดแล้วเลอะเทอะนะคะ” “ชัญญ่ายังไม่เข้าใจพี่ ไม่รู้เลยเหรอว่าพี่รู้สึกยังไงแต่งงานมาตั้งเกือบสองอาทิตย์แล้วทำได้มากที่สุดก็แค่แอบนอนกอดตอนกลางคืนมันทรมานมากทรมานที่สุด ชัญญ่าอย่าใจร้ายกับพี่เลยนะ” “คนเมาพูดไปเรื่อย ก็เราตกลงกันแล้วนี่ว่าเราจะแต่งงานกันแค่ในนาม” “ตกลงที่ไหนชัญญ่าตกลงคนเดียวต่างหาก”

“ท้องก่อนแต่งแบบนี้มันน่าภูมิใจนักเหรอคะคุณ” “จะท้องก่อนแต่งหรือท้องหลังแต่งยังไงลูกในท้องของวิวก็คือลูกของผม แล้วผมก็เต็มใจจะแต่งงานกับเธอครับ ผมว่าคุณแม่อย่าเสียเวลามาห้ามเลย” “แม่อยากจะรู้นักว่าลูกกับผู้หญิงคนนี้จะไปด้วยกันสักกี่น้ำ ลูกเป็นถึงเจ้าของบริษัทนะจะมีแฟนเป็นแค่พนักงานบัญชีเล็กๆ แบบนี้ได้ยังไงมันไม่สมฐานะเลย” “แม่เข้าใจคำว่าครอบครัวกับบริษัทผิดไปหรือเปล่า ผมไม่ได้แต่งงานกับวิวเพื่อบริษัทแต่ผมแต่งงานเพราะอยากจะสร้างครอบครัวกับเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมก็จะแต่งงานกับวิว”

ความสัมพันธ์ระหว่างนายหัวหนุ่มที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้วและนักศึกษาสาวที่เจอกันในผับ ด้วยอายุที่ห่างกันถึง 14 ปี และระยะทางที่ไกลกันมาก นายหัวหนุ่มจะทำให้เธอรักเขาได้อย่างที่เขารักเธอหรือไม่คงต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

ความสุขความผูกพัน ทางใจในอดีตกับกลายเป็นความสัมพันธ์ทางกายในปัจจุบัน ความใกล้ชิดในช่วงเวลาสั้นๆ ทำให้ทั้งสองเผลอใจก้าวข้ามเส้นที่ขีดไว้ไม่สนใจทถูกผิดมองแค่บนเตียงเพียงอย่างเดียว ********* "น่านอีฟรู้ว่าที่น่านทำเพราะน่ารักอีฟแต่อีฟก็อยากจะให้น่านคิดดูดีๆ นะอีฟไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่องอะไร ผ่านการแต่งงานและตอนนี้อีฟก็กำลังนอกใจสามีมาอยู่กับน่าน อีฟไม่ใช่คนที่คู่ควรกับน่าน อีฟมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งที่ออกมาหาความสุขนอกบ้านทั้งที่มีสามีแล้ว"

เพราะคู่หมั้นของเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของมาเฟียหนุ่มเสียชีวิต เขาจึงจับตัวเธอมาเพราะคิดว่าเธอจะเป็นหมากตัวสำคัญในการแก้แค้นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นเขาที่รู้สึกผิดและทำทุกอย่างให้หมากตัวนี้เป็นของตนเอง

ในคืนที่โดนแฟนเอายาปลุกเซ็กซ์ใส่เครื่องดื่ม เธอขอให้ชายคนหนึ่งช่วย พอเช้ามาถึงได้รู้ว่าเขาคือเพื่อนสมัยเรียนเขาขู่ให้เธอยอมเป็นคู่นอนของเขาโดยบอกว่ามีคลิปในคืนนั้นเธอยอมเพราะคำขู่แต่เมื่อรู้ว่าเขาไม่มีคลิปทุกอย่างระหว่างเขากับเธอก็จบแต่เค้าไม่ยอมจบเพราะตอนนี้คิดกับเธอมากไปกว่าคู่นอนไปแล้ว

หญิงชายสมัยนี้มันเท่าเทียมกันนะบัว เธอคิดว่าจะนอนกับฉันและทิ้งฉันไปง่ายง่ายแบบนั้นเหรอไม่มีทางหรอก เธอต้องรับผิดชอบทั้งตัวฉันและความรู้สึกของฉัน “เธอยั่วฉันเองนะบัวแล้วพรุ่งนี้อย่าโวยวายว่าฉันรังแกเธอนะ” “ถ้าต้องนอนกับใครสักคนบัวอยากให้คนนั้นคือคุณเธียร” บัวบงกชพูดออกมาจากความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกแต่ถูกฤทธิ์ของแอลกอฮอล์กระตุ้นให้เธอพูดทุกอย่างออกมาอย่างที่คิด “ฉันดีใจที่ได้ยินเธอพูดนะบัว แม้ว่ามันจะเร็วกว่าที่ฉันคิดไว้ก็ตาม”

เพราะชอบเธอเป็นทุนเดิมอยู่ก่อนแล้ว เมื่อเกิดอุบัติเหตุจนเธอความจำเสื่อม โดยมีตนเองเป็นต้นเหตุ หมออย่างเขาก็ไม่รีรอที่จะรับเธอไปดูแลในฐานะคนรัก **************** "จูบอัญหวานจัง แล้วอย่างอื่นจะหวานไหมนะ" "หมอซัน" "ให้ผมพิสูจน์นะว่าจะหวานไปทั้งตัวหรือเปล่า" "หมอคงไม่พิสูจน์ที่นี่ใช่ไหม" "จริงๆ ก็อยากพิสูจน์ตรงนี้แต่คิดว่าครั้งแรกของเราควรเป็นในห้องนอนมากกว่า ส่วนโซฟานี่ค่อยเอาไว้วันหลัง"

หญิงสาวตามจับผิดอาเขยแต่โดนเขาตลบหลังกลับจนเกิดความสัมพันธ์ลับ เธอรู้สึกผิดและอยากหนีแต่สุดท้ายก็หนีหัวใจตัวเองไม่พ้น ********* "อารู้อาเข้าใจแล้วก็ขอโทษด้วยที่เข้าใจผิดไอซ์" "จากนี้หนูกับอาไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วนะคะ" "ไอซ์คิดว่าระหว่างเราไม่มีอะไรติดค้างจริงๆ เหรอไอซ์ไม่ได้รู้สึกดีกับอาสักนิดเลยใช่ไหม" "อาพัทธ์คะ หนูจะรู้สึกดีกับอาได้ยังไง ในเมื่ออาก็คืออาเขยของหนูและตอนนี้สถานะของหนูก็ไม่ต่างจากเมียน้อยของอานิตเลย" เด็กสาวพูดด้วยเสียงสั่นเครือ เธอรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปมากๆ และอยากจะรีบกลับให้เร็วที่สุด "ไอซ์อาขอโทษที่ทำให้หนูรู้สึกแย่ แต่เชื่ออาเถอะถ้าไอซ์รู้ความจริงความรู้สึกนี้มันจะหายไป" "ความจริงอะไรคะ อาพัทธ์แต่แบบนี้ แต่ก็ไม่ยอมบอกหนูว่าความจริงคืออะไร"

"คุณคงไม่ได้หมายถึงให้ผมนอนกับคุณ" "แต่ครีมหมายถึงแบบนั้น นอนกับครีมได้ไหมช่วยทำให้ครีมลืมเรื่องแย่ๆ ที่ผู้ชายคนนั้นกับครีมได้ไหม" "คุณเมามากและผมจะไม่นอนกับคุณเพราะคุณเมา" "คุณก็คงรังเกียจใช่ไหม" "เปล่าแค่ผมไม่อยากเอาเปรียบคุณ" "ครีมเข้าใจ ครีมขอโทษที่ทำให้คุณลำบากใจ สุดท้ายแล้วคืนนี้ครีมก็ต้องอยู่คนเดียว" เสียงที่ฟังเหมือนกำลังเสียใจ น้อยใจทำให้ชายหนุ่มไม่อยากจะเดินออกจากห้องนี้ไปเลย

นลินภัสร์หลานสาวของยายสนเข้ามาพบกับเจ้าหนี้ของคุณยาย เมื่อเขาเห็นเธอครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตา และเมื่อเธอเกิดปัญหาเขาก็พาเธอมาอยู่ด้วย ความใกล้ชิดก่อเกิดความสัมพันธ์ และเมื่อพี่ชายของเธอเองเงินมาใช้หนี้เขากลับสร้างหนี้ก้อนใหม่เพื่อรั้งเธอให้อยู่กับเขาตลอดไป ********* “คุณสนุกมากหรือไง คุณจ่ายเงินก้อนแล้วเก็บคืนจากมายด์เดือนล่ะหมื่น ไม่มีคนดีๆ ที่ไหนเขาทำแบบนี้เลยนะคะ” “ฉันเคยบอกเธอว่าฉันเป็นคนดีไหม” “คุณคงสนุกมากที่เห็นคนเป็นหนี้ แต่คนที่เขาเป็นหนี้คงไม่สนุกด้วย” “ฉันอยากให้เธออยู่กับฉันตลอด” “มายด์จะบอกอะไรคุณศรุตให้นะคะ ถึงแม้จะมีคนอื่นมาชอบมาจีบเขาจะหล่อกว่า รวยกว่าคุณศรุตสกี้เท่ามายด์ก็ไม่เคยสนใจเลยเพราะมายด์มีความสุขที่จะได้อยู่กับคุณ แต่ตอนนี้คุณทำให้ความสุขลดน้อยลงไปแล้วเพราะคำว่าลูกหนี้ที่คุณเป็นคนยัดเยียดให้มายด์อีกครั้ง มายด์เสียใจค่ะที่คุณทำแบบนี้กับมายด์”

ธวัชรองประธานหนุ่มต้องมาเจรจากับอินฟลูเอนเซอ์เพื่อให้เธอช่วยแก้ข่าวเรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในโรงแรม แต่พอได้เจอหน้าเขากลับยื่นข้อเสนอให้เธอเป็นแฟนของเขาเพื่อกลบข่าวทั้งมดพร้อมกับจำนวนเงินที่ค่อนข้างสูง แต่เมื่อได้อยู่ใกล้เขาก็ไม่อยากให้เธอเป็นแค่แฟนปลอมๆ อีกต่อไป

"คุณเข้มขาผู้หญิงกับผู้ชายนอนด้วยกันแค่ครั้งสองครั้งเขาไม่เรียกว่าผัวเมียหรอกนะคะ อย่าคิดมากเลยค่ะ ฉันเป็นคนหัวสมัยใหม่เรื่องแค่นี้ฉันไม่เก็บมาคิดให้ปวดหัวหรอก" ***** เพราะพี่สาวฝาแฝดถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเมียน้อย น้องสาวอย่างเธอจึงยอมไปเป็นจำเลยของเขา แต่เมื่อเขารู้ความจริงเธอก็กลายเป็นจำเลยที่เขาแสนรัก ***** "จะเรียกว่าฉันเป็นจำเลยก็ดีเหมือนกันนะคะ ทำให้นึกถึงละครเก่าๆ แต่บังเอิญว่าฉันไม่ใช่นางเอกในละครที่จะยอมคุณซะทุกอย่าง"

หนึ่งล้านบาทกับเวลาหนึ่งเดือนจากนั้นทุกอย่างก็จบ เงื่อนไขง่ายๆ ที่ใครก็อยากจะได้รับ และมนต์มีนาก็ผู้คนโชคดีคนนั้น เธอคิดว่าทุกอย่างจบ แต่เขาก็กลับมาหาเธออีกครั้งครั้งด้วยเงินที่เยอะกว่าเดิม แต่มนต์มีนาไม่ต้องการเงินอีกแล้วเธอต้องการแค่ใจ ใจต้องแลกด้วยใจแล้วเขาจะกล้าแลกกับเธอไหม

เขาโทษว่าเป็นความผิดของเธอที่โทรมาตอนเข้ากำลังปั๊มหัวใจคนไข้ ทำให้เขาเสียสมาธิและเสียคนไข้ไป โดยไม่รู้เลยว่าที่เธอโทรหาก็เพราะเธอเองก็กำลังจะเสียบางอย่างไปเช่นกัน ****************** หัวใจมีแค่ดวงเดียวแต่มันโดนย่ำยีจนบอบช้ำ แล้วหมอหัวใจอย่างเขาจะทำให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือจะทำให้มันแตกสลายไปอีกครั้ง

รติรสมาสมัครงานเป็นแม่บ้านในบริษัทที่แม่ตัวเคยทำงานและหายตัวไป แต่ทุกอย่างผิดแผนเมื่อถูกดึงไปทำงานเป็นเลขาของประธานคนใหม่ นอกจากจะเป็นเลขาแล้วยังพ่วงด้วยตำแหน่งพาร์ทเนอร์บนเตียงอีกด้วย ********** "คุณไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตแล้วคิดเหรอคะว่าโรส กับครอบครัวมีความสุข พวกเราพยายามตามหาแม่ แต่ก็ติดต่อแม่ไม่ได้เลยมันทรมานมากๆ"

คนรักของเธอหน้าคล้ายอาจารย์ที่มีฉายาว่าสุดเนิร์ดเพราะการแต่กายของเขาที่ดูเป็นทางการทุกครั้ง อีกทั้งใบหน้าก็เรียบเฉยซึ่งมันต่างจากคนรักของมากเพราะคนรักของเธอนั้นช่างคุย ช่างเอาใจและเวลาอยู่บนเตียงเขาก้เร่าร้อนจนเธอแทบจะขาดใจทุกครั้ง มันไม่มีทางเลยที่สองคนนี้จะเป็นคนเดียวกันถึงแม้ว่าหน้าตาอาจจะคล้ายกันก็ตาม

เพราะคำว่าผู้หญิงกินผิวทำให้เธอปิดตายหัวใจ แต่ชายหนุ่มรุ่นน้องก็ใช้ความจริงใจเข้าหาจนเธอตกหลุมสวาทอันเร่าร้อนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ***** “ผมถามหน่อยได้ไหม ถามแล้วอย่าโกรธนะ” “ถามมาสิ” “พี่นอนกับผู้ชายครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่” “ห้าปีแล้วกล้า ที่พี่ไม่ได้นอนกับผู้ชายเลย” “ผมจะชดเชยเวลาห้าปีของพี่เองครับ”

“นึกดูดีๆ เจ้าเอยเรามีอะไรเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดไหม ตัดคำว่าอาหลานออกไปก่อน ตอนนี้เราก็คือผู้หญิงกับผู้ชายที่มีความต้องการเหมือนกัน ถ้าอาปล่อยให้เจ้าเอยกลับห้องตอนนี้เจ้าเอยก็นอนไม่หลับและอาก็คงเป็นผู้ชายที่โง่มาก”

ปลายฟ้า นักศึกษาปี 3 ที่อยากมีแฟนแต่กลัวจะทำให้เสียการเรียน เธอเดินทางมาพักผ่อนที่ภูเก็ตในช่วงปิดเทอมและคิดจะหาผู้ชายสักคนมาวันไนท์สแตนด์ด้วยเพียงเพราะอยากรู้ว่าความสุขในเรื่องบนเตียงมันจะมากมายอย่างที่เพื่อนของเธอพูดถึงกันหรือเปล่า แต่คนที่เธอมีค่ำคืนพิเศษด้วยกับกลายเป็นอาจารย์คนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาสอน

คำพูดที่ออกจากปากของคนรักทำให้เธอตัดสินใจออกจากชีวิตของวาคิมพร้อมกับลูกในท้อง ก่อนจะกลับมาอีกครั้งเมื่อตัวเองเข้มแข็งและไม่ต้องการแม้แต่เศษใจของซาตานอย่างเขา **************************** "คุณอยากได้อะไรล่ะคะ" "เป็นคำถามที่ไม่น่าถามเลยนะโมเดล คืนเข้าหอแบบนี้มีอะไรที่เจ้าบ่าวอยากได้จากเจ้าสาวล่ะ" "แล้วอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหมล่ะคะคุณเจ้าบ่าว" "เดลจะให้ผมได้ไหมถ้าผมขอ" "ลองขอมาสิ" "ผมอยากให้เดลเป่าเทียนวันเกิดให้" "ยังไม่ถึงวันเกิดคุณเลยนะ เขาว่าให้ของขวัญล่วงหน้ามันไม่ดี" "ไม่ใช่ของขวัญล่วงหน้าสักหน่อยแต่เป็นของขวัญย้อนหลังหลายปีแล้วนะ ได้ไหมที่รัก" "วาคิมกล้าขอมีเหรอเดลจะกล้าขัดใจ"

เพราะเบื่อกับคำว่าหมอเพลย์บอย ติณณภพเลยเปลี่ยนเป็นคนเย็นชาและทุ่มให้กับการทำงานอย่างเต็มที่ แต่แล้วสาวน้อยข้างบ้านก็มาทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอีกครั้ง ********** "เราหาอะไรทำกันดีไหมล่ะ" "อาหมออยากทำอะไร" "แล้วเดซี่ละ อยากให้อาทำอะไร" เหมือนมีแรงดึงดูดระหว่างคนทั้งสอง สายตาที่จ้องประสานมีความต้องการที่ซ่อนอยู่ ติณณภพก้มลงจูบไปบนเรียวปากอิ่มอย่างแผ่วเบา แต่พอริมฝีปากของทั้งสองสัมผัสกันก็เหมือนกับไฟที่กำลังราดลงบนกองเพลิง

เธอยอมรับว่าเป็นผู้หญิงในคลิปที่อยู่บนเตียงกับบอสหนุ่มเพื่อแลกกับเงินที่บิดาเป็นหนี้ การแต่งงานที่สวยหรูจึงเป็นแค่วิวาห์ขัดดอก สายตาที่มองเธอเปลี่ยนไปเมื่อรู้ว่าเธอเพิ่งเลิกกับแฟน พอมีเรื่องคลิปฉาวขึ้นมาเขาเลยใช้โอกาสนี้บังคับให้เธอเป็นของเขา

กินเด็กเขาว่าเป็นอมตะ มาลองกินหมอเด็กดูไหมล่ะจะได้เป็นนิรันดร์ ********* เพราะผิดหวังจากรักแรกที่เป็นหมอปณิชาเลยไม่อยากมีแฟนเปนหมออีก แต่ตุลธรหมอสุดหล่อจากแผนกเด็กสุดหล่อก็เข้ามาทำลายกำแพงที่หญิงสาวตั้งขึ้น เธอคิดว่ารักครั้งนี้จะได้สวยแต่เขาก็เงียบหายไปเหมือนกับรักแรก

“เธอคิดว่าเข้ามาถึงห้องนอนของฉันแล้วจะกลับไปง่ายๆ เหรอ” “คุณจะให้ฉันทำยังไงล่ะ” “เธอต้องรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด” “รับผิดชอบเหรอคะ ฉันเป็นผู้หญิงฉันเสียหายนะคะ เมื่อคืนคุณก็ได้ครั้งแรกของฉันไปแล้วฉันยังไม่เรียกร้องอะไรเลย” “ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น” “แล้วเรื่องไหนอีกคะ” “เมื่อกี้ลูกสาวของฉันเห็นเธอแล้วนะและจัสมินก็คิดว่าเธอคือแม่” “คุณก็ไปบอกลูกของคุณเองสิไม่เห็นจะเกี่ยวกับฉันตรงไหน” “ฉันไม่อยากทำร้ายจิตใจลูกหรอกนะ” “คุณหมายความว่ายังไง” “เธอต้องรับบทเป็นแม่ของจัสมินจนกว่าจัสมินจะโตพอจะเข้าใจอะไรมากกว่านี้” ลูคัสพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย

“บอกพี่มาก่อนว่าตอนนี้เป็นอะไรกัน” “เป็นแฟน” “รีดน้ำพี่ออกขนาดนั้นแค่แฟนเองเหรอ” **** ความรักของเด็กสาวที่มีค่อพี่ชายข้างบ้าน เธอัดสินใจสารภาพรักกับเขาในวัยเพียง 15 ปีและเขาปฏิเสธ แต่ในเมื่อรักไปแล้วหญิงสาวก็พร้อมที่จะรอให้ถึงวันที่ตนเองโตพอที่เขาจะยมอรับเธอเป็นแฟน

ถึงเขาจะไม่ใช่ชายในสเปก แต่เรื่อง S-E-X เขาก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง **** พิมพ์พันดาวเกาะอยู่บนคานมานานหลายปี พอมีคนอาสาจะพาเธอลงมาจากบนนั้นเธอก็ปฏิเสธเพราะเขาไม่ใช่ชายในสเปก แต่พอไดอยู่ใกล้ทุกอย่างก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละนิด

เขาคือมาเฟียหนุ่มที่ไม่เคยรักใครและไม่อยากมีครอบครัวมาก่อนจนกระทั่งวันหนึ่งรู้จักกับหญิงสาวที่บังเอิญเจอและได้ช่วยเหลือเธอไว้ ข้อแลกเปลี่ยนคือยอมเป็นเมียอย่างลับๆ ของเขา แต่เมื่อได้ใกล้ชิดความรู้สึกก็เปลี่ยนใจออสตินทั้งรักทั้งลงจนถอนตัวไม่ขึ้น จากสถานะเมียลับๆ ก็อยากจะบอกทุกคนได้รู้ว่าเธอคนนี้คือผู้หญิงของของเขา

คนหนึ่งไม่ศรัทธาในความรัก อีกคนก็รักอิสระไม่อยากมีครอบครัว แต่พอได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นกำแพงที่ทั้งสองคนตั้งไว้ก็ค่อยๆ พังลง รู้ตัวอีกจากเพื่อนก็กลายเป็นอย่างอื่นไปแล้ว

นายหัวอารัณย์พยายามบอกกับตัวเองว่าเพลงขวัญยังเด็กและไม่ใช่สเปก แต่แล้วก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองเมื่อได้ลิ้มรสชาติหญ้าอ่อนเขาติดใจจนอยากจะกินซ้ำๆ แล้วเธอจะทนเขาได้นานแค่ไหน

เพราะเคยเสียลูกสาวไปแล้วคนหนึ่งเขาจึงไม่อยากจะเสียหลานสาวไปอีกคน มาเฟียหนุ่มจึงต้องจับตามองคุณหมอราวกับเธอเป็นตัวประกัน แต่พอได้อยู่ใกล้ หัวใจของมาเฟียกลับกลายมาเป็นตัวประกันเสียเอง

เพียงแค่เห็นหน้า สัญชาตญาณนักล่าก็ถูกกระตุ้น แต่เพราะกลัวว่าเจ้าลูกแกะตัวน้อยจะตกใจและหนีหาย เมคินจึงต้องใช้วิธีอ้อมๆ ต้อนเจ้าแกะน้อยให้เข้ามาใกล้ หลอกให้ตายใจก่อนลงมือขย้ำ

เธอเป็นแค่สาวเบอร์ตองในตู้กระจก ส่วนเขาคือผู้ว่าจ้าง แต่ในเมื่อต่างฝ่ายต่างมีใจ ทั้งสองจะยอมปล่อยมือกันไปง่ายๆ เมื่อจบสัญญาหรือจะเปิดใจคุยกันแล้วเปลี่ยนสถานะสมมุตินั้นให้เป็นเรื่องจริง

ไม่ว่าเมื่อวาน วันนี้หรือพรุ่งนี้ ความรู้สึกที่มีให้ก็ไม่เคยเปลี่ยน เหมือนกับตัวเลขพาลินโดรมที่ไม่ว่าจะอ่านจากข้างหน้าหรือข้างหลังมันก็อ่านได้เหมือนเดิม

เพราะถูกหักหลังจากคนรักและเพื่อนสนิท พิจิกาจึงดื่มจนเมาแล้วนอนกับชายแปลกหน้า แต่เมื่อรู้ว่าคือเจ้านายที่เธอต้องทำงานด้วย เธอจะถอยหรือยอมทำงานกับเขา เพราะนี่เป็นงานที่เธออยากทำมากที่สุด

“ไม่เสียใจแล้วทำไม่ร้องไห้ล่ะคะคนเก่งน้องน้า น้ารักกอหญ้านะครับ รักมากอยากอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปจนแก่เลย” "แล้วทำไมน้าภพถึง..." “น้าทําไมครับ...หรือน้าทำอะไรให้กอหญ้าไม่พอใจ” “เปล่าค่ะ แต่หลังจากคืนนั้นน้าภพก็ไม่แตะต้องกอหญ้าอีกเลย กอหญ้าก็เลยคิดว่าน้าภพไม่พอใจ” “ไปเอาความคิดแบบนั้นมาจากไหน ใครว่าน้าไม่พอใจล่ะ แต่ที่น้าไม่ทำอะไรเพราะน้าอยากให้เวลากอหญ้า แต่ถ้าถามมาแบบนี้ก็แสดงว่าพร้อมแล้ว” “น้าภพ กอหญ้าแค่ถาม” ชายหนุ่มกดเธอลงไปพิงกับโซฟาแล้วถอดชุดของเธออย่างรวดเร็ว สายตาหื่นกระหายที่จ้องทำเอาญารินหน้าแดงลามไปถึงลำคอ “หลายวันมานี้น้าพยายามห้ามใจตนเองมากแค่ไหนกอหญ้ารู้หรือเปล่า แต่ที่น้าไม่ยอมแตะต้องกอหญ้าอีกเพราะรู้ว่าคืนแรกน้าทำให้กอหญ้าเจ็บมากแต่มันก็ห้ามตัวเองไม่ได้กอหญ้าทำให้น้าคลั่ง”

เพราะคุณหนูทั้งดื้อและเอาแต่ใจ ปฐพีจึงได้รับคำสั่งให้ช่วยปราบพยศ แต่ไม่รู้ปราบกันแบบไหน ทั้งสองคนถึงได้ตัวติดกันยิ่งกว่าปาท่องโก๋ ****** “พี่ดิน อย่าค่ะ นี่ห้องทำงานนะคะ” “กลัวอะไรแอลบอกพี่เองว่าคนอื่นกลับหมดแล้ว” เอลินอร์ยืนนิ่งให้เขากอดอย่างนั้นเพราะรู้สึกดีเวลาอยู่ในอ้อมกอดของเขา “งานเสร็จแล้วก็รีบกลับเถอะค่ะ” “ใครบอกว่าเสร็จครับ ยังเหลืออีกงานที่ยังไม่ได้เซ็น” “ก็เซ็นสิคะจะได้รีบกลับ” “ปากกามันแท่งใหญ่แอลคงต้องช่วยพี่จับถึงจะเซ็นได้ครับ” ปฐพีเบียดกายเข้าหาคนรักจนแทบไม่มีช่องว่าง “พี่ดิน” เอลินอร์รู้ว่าปากกาที่เขาพูดหมายถึงอะไร หญิงสาวทำตาดุใสเรียกเสียงหัวเราะจากคนตัวโตได้เป็นอย่างดี

แม่หม้ายป้ายแดงออกเที่ยวเพราะความเซ็งที่สามีของตนไปเป็นภรรยาคนอื่น เธอได้เจอกับปิญชาน์ ความสัมพันธ์เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด เธออยากหนี อยากจบ แต่สำหรับเขาต้องการมากกว่านั้น ****** “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำเรื่องแบบนี้” “ใครๆ ก็มีครั้งแรกกันทั้งนั้นแหละครับ ผมรับรองว่าคุณจะมีความสุข” “คุณไม่รังเกียจแม่หม้ายเหรอคะ” “มันก็แค่สถานะที่สังคมมอบให้เท่านั้น เวลาอยู่บนเตียงมันก็คือเรื่องของคนสองคน” “แล้วเรื่องนี้เราจะรู้กันแค่สองคนใช่ไหม” “แน่นอนครับ ผมก็ไม่อยากให้ใครรู้ว่าผมทำงานงานแบบนี้” “คุณจะไม่แบล็กเมลฉันทีหลังใช่ไหม” “ไม่หรอกครับ ถ้าผมทำแบบนั้นก็เท่ากับผมทุบหม้อข้าวตัวเองนะครับ ใครจะเชื่อใจแล้วเรียกใช้บริการผมอีกล่ะ คุณไม่รู้หรอกว่าการทำอาชีพนี้มันก็มีจรรยาบรรณเหมือนกัน” “แล้วฉันต้องจ่ายคุณยังไง” ไอรดาถามออกไปตรงๆ เพราะเรื่องแบบนี้เธอเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาจ่ายกันยังไง “แค่ค่าเครื่องดื่มที่คุณซื้อผมว่ามันก็มากพอที่ผมจะทำให้คุณมีความสุขแล้วล่ะครับ”

“คุณรักฉันยอมรับมาเถอะ” “เปล่าเลย มิรันดา ผมไม่เคยรักคุณเลยสักนิด ที่ผ่านมามันก็แค่เรื่องเซ็กซ์ ให้ยืนยันอีกกี่ครั้งผมก็พูดเหมือนเดิม ผมไม่ได้รักคุณผมรักแค่เซ็กซ์ของคุณ” ********** เพราะเสียคนรักจากการลอบทำร้ายของคู่อริเมื่อห้าปีก่อน มาร์คัสจึงไม่คิดจะรักใครอีก แต่เหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้งเมื่อมาเจอกับมิรันดาสาวน้อยที่เขาใช้เงินซื้อมาเพื่อให้เธอเลิกยุ่งกับน้องเขยของตนเอง ชายหนุ่มทั้งรักทั้งหลง แต่ก็ไม่อยากให้เหตุการณ์แบบเดิมเกิดขึ้นอีก เขาจึงคิดจะวางมือและถอนตัวจากธุรกิจสีเทา แต่การจะลงจากหลังเสือนั้นมันยากกว่าที่คิดไว้ ในเมื่อมีคนที่จ้องจะกำจัดเขาให้สิ้นซาก

“ถ้าคุณให้โอกาสผม รับรองเลยว่าเวลาที่เหลือคุณจะมีความสุขที่สุด” “ตกลงค่ะ 27 วันที่เหลือฉันยกให้คุณ” **** “ก็คุณมันน่ารังเกียจ” “ผมคุยกับคุณดี ๆ แล้วนะ” “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปล่อยให้ฉันกลับไปบ้านพัก” “ถ้าปล่อยคุณก็หนีผมไปอีก อย่าลืมสิตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณต้องทำหน้าที่ของคุณสิ” “หน้าที่ของฉันคือบัตเลอร์” “ก็ใช่ไง บัตเลอร์บนเตียงคืองานของคุณ”

--ปากก็บอกว่าแค่คู่นอน แต่ก็ตามหลอกหลอนเธอไปทุกที่ พอถามก็ทำปากแข็ง คนอย่างนี้ต้องจัดการให้เข็ด-- --“พราวครับ ผมคิดว่าที่ผ่านมาผมอดเปรี้ยวไว้กินหวาน แต่ไม่ใช่เลย” “ไม่ดีเหรอคะ” เธอหน้าเสียคิดว่าที่ทำเมื่อครู่ไม่ถูกใจคนตัวโต “เปล่าครับ มันดีมาก ผมจะเรียกมันว่าอดเปรี้ยวไว้กินเผ็ด” --“ผมจะบอกให้นะ ไอ้ประสบการณ์ที่คุณได้ไปจากผมน่ะ มันแค่เศษเสี้ยวหนึ่งเท่านั้น เรื่องบนเตียงมันยังมีอะไรอีกเยอะที่คุณไม่รู้” “ใครจะอยากรู้กัน” “เอาน่า ไม่ต้องอาย ผมจะช่วยเพิ่มประสบการณ์ให้คุณเองรับรองเลยว่าคุณเอาไปเขียนได้อีกเป็นสิบเรื่องเลย” “ใครอยากได้กัน” “วันนี้คุณอาจจะปฏิเสธ แต่วันหน้าถ้าเปลี่ยนใจก็บอกผมได้นะ ผมพร้อมเสมอเลย เบอร์ผมคุณก็มีแล้วนี่ครับ” “กลับไปได้แล้วฉันจะพักผ่อน”

เมื่อหัวใจถูกโอบกอดด้วยความรัก ความสุขมันก็อยู่ตรงหน้า

เขามากด้วยตัณหา เธอถวิลหาเงินตรา เมื่อเส้นทางของคนทั้งสองมาบรรจบกัน ทุกอย่างก็ลงตัว แต่แล้วสัญญาลับก็พรากให้ทั้งสองออกจากกัน

บางครั้งกว่าชีวิตจะลงตัว ก็ต้องผ่านอะไรมากมาย แต่พอถึงที่สุดแล้วมันก็จะทำให้เราได้ยิ้มกว้าง

ชายมากประสบการณ์อย่างเขาสุดท้ายก็ยอมศิโรราบให้กับหญ้าอ่อนซึ้งไร้ประสบการณ์ เธอสามารถมัดใจเขาอยู่หมัดจนไม่อาจมองใครอื่นได้อีกต่อไป ความหอมหวานของหญ้าอ่อนทำให้ชายหนุ่มอย่างเขาทั้งรักทั้งหลง ส่วนเธอเองก็ไม่คิดจะมีชายอื่นเพราะรักเขามากกว่าอะไรทั้งหมด

ใครมันจะไปรู้หล่ะว่าผู้หญิงที่ภายนอกสุดแสนจะธรรมดานั้น เวลาอยู่บนเตียงแล้ว ทำให้เขาไปไหนไม่รอด “คุณแน่ใจนะ...ว่าจะไม่เสียใจ” “ฉันแน่ใจค่ะ คาร์ลอส ได้โปรด” ฟังก็รู้ว่าเธอกำลังปรารถนาเขาดูเหมือนว่ามันจะเป็นความต้องการอย่างรุนแรงที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้กับเธอได้ยังไง