ปรารถนาเมียต้องห้าม

   ณ วัดแห่งหนึ่ง ในงานศพของผู้มีอิทธิพลของจังหวัด     ชายหนุ่มผิวขาวคิ้วเข้มตาคมใบหน้าได้รูปหล่อเทียบดาราดัง ร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาในงานศพเหมือนไม่ได้มาอาลัยแต่มาเดินแบบมากกว่าการแต่งกายเสื้อยืดกางเกงยีนส์ของเขากับบุคลิกภาพที่ดูดี ทำให้แขกในงานหันมองเป็นตาเดียวกัน   พศกรจุดธูปไหว้ศพแล้วเดินเลี่ยงมานั่งที่เก้าอี้ห่าง ๆ สายตาคมกวาดมองทั่วงานไม่มีคนที่เขารู้จักและไม่มีใครรู้จักเขา เขานั่งนิ่งอดทนฟังคำซุบซิบต่างอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร และคุยกันเรื่องที่ผู้มีอิทธิพลรายนี้ตายคาอกเมียเด็กที่พึ่งไปยึดที่ดินกับลูกสาวของตาวิบูลมา เขานิ่งฟังอย่างใจเย็นจนจะปะติดปะต่อเรื่องได้ แต่ด้วยอากาศเมืองไทยที่ร้อนอบอ้าวเหงื่อผุดไหลใบหน้าหล่อและไหลย้อยภายในเสื้อยืดจนเปียกฉ่ำเขารู้สึกหายใจไม่สะดวกก้มหน้าเหมือนจะเป็นลม ก่อนที่เขาจะจอดับมือขาวเรียวยื่นพัดลมมือถือที่เปิดอยู่มีตุ๊กตากระต่ายสีชมพูแปะอยู่ทำให้เขาเย็นขึ้นมาบ้างเล็กน้อย เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสงสัยว่าเธออาจเป็นคนที่เขารู้จัก แต่ไม่เลยเขาไม่เคยรู้จักผู้หญิงหน้าหวานขนาดนี้มาก่อน “หน้าซีดมาก เอายาดมนี้ไปดมก่อนนะคะฉันเพิ่งซื้อมายังไม่ได้ใช้”เสียงหวานเอ่ยขึ้นมองเขาด้วยความเป็นห่วง พศกรนิ่งอึ้งทั้งหน้าตาและเสียงหวาน ๆ ทำเขาเอ๋อไปชั่วขณะ “ไหวไหมคะ”หญิงสาวเห็นเขามองเธอนิ่ง ๆ คิดว่าช็อคไปแล้วเลยรีบเปิดฝายาดมให้เขาดม ชายหนุ่มอ้าปากหวอก่อนจะรู้สึกตัวเมื่อดมกลิ่นยาดมเข้าไป “ขอบคุณครับ”เขายิ้มเล็กน้อยแววตาเป็นประกายรับยาดมและพัดลมจากมือหญิงสาว “อร ไปช่วยเตรียมของในครัวแล้วเอามาเสริฟแขกด้วย”หญิงชราคนหนึ่งเดินมาทำหน้าดุใส่หญิงสาว เขามองเธอที่ออกอาการประหม่าแล้วเดินไป หญิงชราคนนั้นถอนหายใจมองไม่ชอบใจอย่างเห็นได้ชัด “ป้าพวง”เขาคุ้นหน้าเลยเอ่ยเรียก หญิงชราชะงักเท้าหันไปมองขมวดคิ้วสงสัย “คุณเรียกฉันเหรอคะ” “ผมกร ลูกคุณพ่อไง”เขายิ้มกว้าง ป้าพวงตกใจเอามือทาบอกก่อนจะโผเข้าไปจับมือชายหนุ่ม “คุณพระคุณเจ้า คุณกร จริง ๆ เหรอคะเนี้ย มาได้ยังไงคะคุณพ่อท่านต้องดีใจมากแน่ ๆ ที่คุณมา”ป้าพวงดีใจน้ำตาจะไหล ไม่ได้เจอคุณหนูของเกือบยี่สิบปีหลังจากคุณผู้หญิงหย่าแล้วย้ายไปอยู่ต่างประเทศ “บางทีท่านอาจจะเสียใจที่ผมมาก็ได้นะครับ” “ถึงยังไงคุณกรก็ต้องกลับมารับมรดกของคุณท่าน ไม่อย่างนั้นพวกเหลือบไรมันเอาไปกันหมด” “เหลือบไร คืออะไรครับ” “ก็บรรดาเมียน้อยคุณท่านไงคะ โดยเฉพาะนางเมียคนโปรดที่พึ่งได้มา โอ๊ย.......รายนั่นท่านทั้งรักทั้งหลงถึงขนาดจดทะเบียนด้วย นี่ไม่รู้ว่าท่านเสียชีวิตเพราะมันตั้งใจทำให้ช็อคหรือเปล่า คุณกรต้องขัดขวางไม่ให้มันเอาสมบัติคุณไปได้นะคะ”ป้าพรพูดได้อรรถรสตามแบบมนุษย์ป้าช่างเม้าอินทั้งสีหน้าและท่าทาง “ครับ”เขารับคำสั้น ๆ ที่มางานนี้ก็เพื่อมาเคารพศพพ่อที่ส่งเงินให้เขาใช้แม้พ่อจะหย่ากับแม่ก็ตาม และเขาก็ไม่ได้กลับมาเพื่อเอาสมบัติที่ไม่ใช่ของตัวเอง “นั่นไงคะนางตัวดี ทำเป็นสงบเสงี่ยมเห็นแบบนี้นางมารเลยค่ะ”ป้าพวงเพยิดหน้าพร้อมเบะปากคว่ำหมันไส้ พศกรมองตามไปเห็นผู้หญิงหน้าหวานคนนั้น เขากระตุกเล็กน้อยตกใจที่เป็นเธอ อุตส่าห์หลงชื่นชมในความสวยมีน้ำใจเมื่อครู่ที่แท้ก็เมียใหม่ที่ทำให้พ่อเขาตายคาอก   หลังเลิกงานศพ   อิงอรช่วยเก็บของล้างจานอยู่หลังศาลากับคนรับใช้ พงศกรยืนชะเง้อมองหญิงสาวในมือถือพัดลมกระต่ายไว้จะเอาคืนให้ เขาเห็นเธอยังยุ่งอยู่กับการเก็บของจึงหันหลังกลับจะเดินไปหาป้าพวงเพื่อฝากพัดลมคืนเธอ “เอาพัดลมมาคืนเหรอคะ”เสียงหวานดังขึ้นด้านหลังแกร่ง เขาหันขวับตื่นเต้นแปลกที่เขารู้สึกเขิน “ครับ ขอบคุณนะครับ”ร่างแกร่งเดินเข้าใกล้ยื่นพัดลมคืนให้หญิงสาว “ไม่เป็นไรคะ”เธอยิ้มหวานรับพัดลมไว้ “คุณอิงอรเป็นภรรยาของท่านอำนาจเหรอครับ”เขาเอ่ยถามทั้งที่รู้ข้อมูลจากป้าพวงมาแล้วแต่เขาอยากได้ยินจากปากเธอ “ไม่ใช่ภรรยาหรอกคะ ฉันเป็นแค่คนขัดดอกที่ท่านกรุณารับมาดูแล”สายตาหวานหลุบลงต่ำน้ำเสียงแผ่วเบา “แต่คุณจดทะเบียนกับท่านก็ถือว่าเป็นภรรยาคนหนึ่ง” “คุณรู้ได้ยังไงคะ ว่าฉันจดทะเบียนกับท่าน”คิ้วเรียวขมวดปมด้วยความสงสัย “ป้าพวงบอกผม อ่อ ลืมแนะนำตัวผมพงศกรเป็นลูกชายของท่านอำนาจ”น้ำเสียงทุ้มเรียบนิ่งยกยิ้มเล็กน้อย ริมฝีปากบางยิ้มกว้างสายตาเป็นประกาย “คุณกร จริง ๆ ด้วย” “คุณรู้จักผม?”