หย่ารักคุณ

ยามค่ำคืนที่เงียบสงัด เสียงลมหายใจรุ่มร้อนหนักหน่วงดังขึ้นคลอเคล้ากับเสียงครางซ่านแผ่วหวิว ไอความร้อนจากเรือนกายชายหนุ่มและเหงื่อเม็ดเป้งไหล่ย้อยลงมาตามกล้ามเนื้อหนั่นแน่นช่วงบ่า หัวไหล่ผ่านแผงอกกำยำและหน้าท้องลอนคลื่นขึ้นรูปสวย ก่อนจะหยดลงไปบนแผ่นหลังนวลเนียนอ่อนนุ่ม มันร้อนจนเธอรู้สึกเหมือนถูกไฟลวก! ผิวขาวผ่องของขวัญรักแดงระเรื่อแผ่ซ่านไปทั่วทั้งแผ่นหลังอย่างรวดเร็ว คนที่คร่อมทับอยู่บนตัวเธอยิ่งเห็นก็ยิ่งเร้ากำหนัด โหมแรงห่มกระแทกความแข็งแกร่งเข้าใส่อย่างดุเดือด แก่นกายเขื่องขยายเบียดแทรกรุกล้ำโพรงสาวที่ฟิตแน่นอัดอยู่เต็มกายเธอ แรงเสือกส่งสอดสวมไม่มีลดน้อยผ่อนลงเลยสักนิด มีแต่จะยิ่งกระหน่ำเหมือนบดขยี้เธอให้ตายคาอกของเขา ภายในห้องนอนของหญิงสาวที่มีเพียงแสงนีออนสีส้มสลัวตรงหัวเตียง ร่างสองร่างกำลังโรมรันเสพสมกันอย่างเร่าร้อน เป็นเรื่องธรรมดาของคู่ผัวเมียที่พึงมอบความสุขหฤหรรษ์ให้แก่กันและกัน เสียงทุ้มแหบพร่าก้มกระซิบอยู่ข้างหูของเธอว่า “ผมคิดถึงคุณ...” ไอศูรย์อ้อนวอนพร้อมเร่งสะโพกสาวชำแรกเข้าหาหญิงสาวจากด้านหลังอย่างเมามัน เขาเท้าแขนยันตัวขึ้นเหนือร่างอ้อนแอ้นเพื่อเร่งฝังตัวเองอย่างลึกล้ำหมดจดในตัวเธอ โจนจ้วงสอดแทงถี่กระชั้นทั้งเร็วทั้งแรงตามแรงกระสันในตัวที่เดือดพล่าน “อยู่กับผม...” “อะ...อึก! อ๊า...” แรงสอดใส่ที่โหมชำแรกลึกจนสุดไม่หยุดหย่อน นำพามาทั้งความเจ็บปวดคละเคล้าความเสียวซ่านให้แก่ขวัญรัก แรงกระแทกที่ยิ่งอยู่ยิ่งหนักหน่วงขึ้นทำให้เธอเสียดเสียวจนจุก ช่องท้องรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งกระทบดังกึกแทบทุกครั้ง จนอดหวาดเสียวไม่ได้ว่ามันจะฉีกขาดได้ทุกเมื่อ “พะ...พอแล้ว หยุด! ขอร้อง...” เธอเอ่ยเสียงกระท่อนกระแท่น หัวสั่นหัวคลอนตามแรงกระทุ้งกระทั้น สองมือเล็กกำผ้าปูที่นอนสีขาวจนยับยู่ยี่ กัดฟันงับปลายหมอนหนุนข่มความเจ็บปวดรวดร้าวที่ถูกส่งเข้ามารุนแรงขึ้น... มากขึ้นทุกที... บ่งฟ้องถึงกำหนัดที่เข้มข้นใกล้จะถึงจุดไคลแมกซ์ “ผมต้องการคุณ!” เขาไม่เพียงไม่หยุด ยังคว้าหมับเข้าที่เอวเธอแน่น อัดสะโพกแกร่งกระแทกเข้าใส่เร็วระรัว ฝ่ามือหนากดตรึงตัวเธอไว้ไม่ให้ขยับหนีเขา แก่นกายพุ่งโผนสอดแทรกลงสู่ความอ่อนนุ่มอย่างดิบเถื่อน ปลดปล่อยความใคร่อย่างเต็มเหนี่ยว ไม่สนว่าคนที่นอนอยู่ใต้ร่างจะรู้สึกอย่างไร สะโพกผายถูกฝ่ามือหนากดกระชับจนลอยโด่ง หลังแอ่นโค้งเว้านอบราบติดกับฟูก ใบหน้าสวยเรียบแนบติดกับหมอนอย่างอับจนเพราะถูกมือหนากดบีบหลังคอ สองมือกำปลายฟูกแน่น เขาห่มแรงถั่งโถมเสพสมเธอเหมือนคลื่นทะเลคลั่งที่สาดซัดโหมใส่เธอให้เจ็บปวดจากทุกทิศทุกทาง “ผมรักคุณ” ถ้อยคำน่าปวดใจดังขึ้นอย่างอ่อนหวานจนใจสั่นเหมือนเช่นทุกครั้ง “เนตร...” คนที่เขาบอกรักแทบทุกคืนไม่ใช่ ‘เธอ’ แต่เป็นน้องสาวต่างแม่ของเธอ ‘เนตรกมล’ เขาสอดนิ้วประสานกับเธอราวกับรักลึกซึ้งดูดดื่ม ก้มตัวทาบทับติดแผ่นหลังของเธอ แรงขยับโยกยิ่งเร่งเร้าเร่าร้อนจนหยุดไม่ได้ ซึ่งแสดงออกมาผ่านกล้ามเนื้อที่ดันตัวนูนเด่นของหัวไหล่และแผ่นหลังกว้าง เขาจับเธอกระแทกกระทั้นตอกอัดลำกายหมดมิด ถี่ยิบจนแทบลืมหายใจ แต่เธอก็ยังได้กลิ่นจางๆ ของหายใจร้อนผ่าวผสมกับเตกิล่าที่เขาดื่มลงไป ผสานจนเป็นเอกลักษณ์ที่เข้ากันได้ดีและบ่งบอกตัวตนของไอศูรย์ กลิ่นที่ทำให้เธอมึนเมาจนไม่อาจต้านทานแรงดึงดูด... การเคลื่อนไหวของเขาทะยานขึ้นสู่จุดสุดยอด ก่อนจะหลั่งความรุ่มร้อนในกายชายแผดเผาตัวเธอจนสั่นระริก กระตุกเร่าอยู่หลายระลอกกว่าคลื่นคลั่งจะสาดซัดใส่เธอจนหมด ได้แต่นอนคว่ำหน้าหอบหายใจอย่างหมดแรง ขวัญรักเหลือบมองเขาผ่านม่านน้ำตาและเส้นผมยาวสลวยยุ่งเหยิงบดบังใบหน้าบางส่วน หลังเสร็จกิจเขาก็เดินลงจากเตียงไปหยิบเสื้อผ้า สวมใส่ลวกๆ แล้วกลับไปที่ห้องนอนของเขาโดยไม่เหลียวมองมาที่เธอเลยสักแวบเดียว ในอกของเธอถูกเสียดแทงจนเป็นหลุมลึก มีเลือดไหลนองออกมาท่วมท้นหัวใจ ปวดจนไม่อาจบรรยายได้ ทำได้เพียงยิ้มเยาะตัวเองอย่างขื่นขม แล้วปล่อยให้น้ำตาร่วงหล่นลงมาอย่างเงียบๆ สำหรับเขา... เธอคงเป็นได้แค่นี้ ก็แค่ ‘ตัวแทนรัก’