ลวงรัก คนเลว

INTRO “ยะ..อย่าทำอะไรฉันนะ..อื้อ..” คำร้องขอสุดท้ายค่อยๆ กลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อริมฝีปากอิ่มถูกปิดสนิทด้วยริมฝีปากหนาจากร่างสูงที่ถือวิสาสะจูบฉันอย่างอุกอาจ สองมือพยายามทุบตีลงบนแผงอกที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ทว่าเขาก็ไม่แม้แต่จะสะท้าน ยังคงจูบฉันอย่างดุดันและรุนแรงราวกับอยากจะขยี้ริมฝีปากฉันให้แหลก มือหนาบีบเคล้นหน้าอกทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วง ก่อนจะฉีกกระชากเสื้อผ้าจนขาดวิ่น ร่างกายฉันเหลือเพียงบราเซียและกางเกงในตัวบางที่ปกปิดของสงวนไว้เท่านั้น ริมฝีปากหนากดจูบริมฝีปากฉันอย่างเผ็ดร้อน ทั้งขบเม้มและดูดดึงจนได้กลิ่นคาวของเลือด เรียวลิ้นอุ่นสากสอดเข้ามาตักตวงความหวานและหยอกล้อเรียวลิ้นฉันด้วยความช่ำชอง รสชาติขมฝาดของแอลกอฮอล์ที่ติดอยู่บนเรียวลิ้นนั้นค่อยๆ มอมเมาสติของฉันให้ลุ่มหลงและเคลิบเคลิ้ม มือไม้ที่ทุบตีเขาอ่อนแรงลงทีละนิด ร่างสูงผละริมฝีปากออกแล้วเคลื่อนไปงับที่ติ่งหูฉันเบาๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจอุ่นร้อนเข้าไปในซอกหูให้ความรู้สึกวาบหวิว ขณะที่มือหนาเอื้อมไปปลดตะขอทางด้านหลังและกระชากบราเซียโยนทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอของฉัน เขาสูดดมกลิ่นหอมอย่างหื่นกระหาย ริมฝีปากขบเม้มและดูดดึงจนเกิดเป็นรอยช้ำ ก่อนจะปลอบประโลมผิวบางบริเวณนั้นด้วยเรียวลิ้นร้อนระอุ สองมือเลื่อนลงมากอบกุมและฟอนเฟ้นรอบเต้าอิ่ม ยอดจุกสีเชอรี่ถูกละเลงเลียด้วยปลายลิ้นสาก นาทีนั้นร่างกายฉันกระตุกเกร็งอย่างรุนแรงราวมีกระแสไฟฟ้าวิ่งพล่านไปทัั่วร่าง “อ๊า..” เสียงครางหวิวดังลอดออกมาอย่างยากจะห้ามเมื่อเขาใช้กลีบปากขบเม้มยอดอกของฉันรัวๆ จนมันแข็งนูนเป็นการตอบสนอง มือหนาเลื่อนต่ำลงมาสัมผัสตรงกึ่งกลางกาย นิ้วเรียวปัดผ่านติ่งเนื้อกระสันอย่างหยอกเย้า ท้องน้อยฉันเสียววาบ ร่างกายเริ่มเครียดเกร็ง ลมหายใจหอบกระชั้นขึ้นเรื่อยๆ “คะ..คุณ..อื้อ..อ๊า” ยิ่งฉันร้องครางคนตรงหน้าก็ยิ่งกลั่นแกล้งกัน เขาแหวกขอบด้านข้างกางเกงในและส่งนิ้วเรียวเข้ามาทักทายเม็ดเกรสรบอบบางจนมันสั่นระริก ความวาบหวามก่อตัวภายในร่องรักจนคับยุบยิบ หยาดน้ำเหนียวเหนอะค่อยๆ ไหลซึมออกมาทีละนิด ท้องน้อยซ่านสยิวราวกับมีผีเสื้อนับร้อยบินวนอยู่ข้างใน ไม่นานฉันก็ถูกผลักให้ล้มลงบนเตียง ก่อนที่เขาจะคลานตามขึ้นมาคร่อมร่างฉันเอาไว้ ริมฝีปากหนาโฉบลงมาบดจูบอีกครั้งอย่างร้อนแรงจนฉันแทบละลายอยู่ตรงนั้น ลมหายใจถูกช่วงชิงอย่างสมบูรณ์ ภายในหัวขาวโพลนและไร้สติ ใบหูอื้ออึงราวคนกำลังจมน้ำ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่กางเกงในของฉันถูกเขาถอดออกไป รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่คล้ายมีของแข็งบางอย่างพยายามจะรุกล้ำช่องทางคับแคบ ความเจ็บปวดเสียดแทงขึ้นทันที ทว่ามันก็ค่อยๆ ได้รับการบรรเทาในเวลาต่อมา เมื่อริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาดูดดุนหน้าอกฉันอีกครั้งพร้อมกับส่งปลายนิ้วลงไปบดคลึงจุดอ่อนไหว น้ำหวานที่ถูกหลั่งออกมาก่อนหน้านั้นช่วยให้การหยอกเย้าลื่นไหลจนส่งผลให้เกิดความเสียวซ่านขึ้นอย่างมหาศาล ร่างกายฉันบิดเกร็งไปทุกส่วน ความหวามไหวที่อยู่ภายในร่องรักก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและรุนแรง ก่อนที่มันจะพาร่างของฉันพุ่งขึ้นสู่ท้องนภาและแตกพร่าออกมาเป็นความเสร็จสม ฉันนอนหมดแรงอยู่กับที่ หอบหายใจกอบโกยอากาศเข้าปอดด้วยความเหนื่อยเพลีย สมองพร่าเบลอจนภาพตรงหน้าเลือนลาง ผู้ชายปริศนากระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ ดวงตาเขาฉ่ำปรือ กวาดมองร่างเปลือยเปล่าของฉันอย่างหยาดเยิ้ม จากนั้นฉันก็รู้สึกถึงการพยายามบุกรุกของเขาอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้เจ็บน้อยกว่าครั้งแรก ไม่รู้ว่าเพราะความชุ่มชื้นที่มีมากหรือเพราะร่างกายมันล่องลอยจนไร้ความรู้สึก แต่เพียงครู่เดียวเขาก็สามารถแทรกลำกายเข้ามาในตัวฉันได้จนสุดปลายโคน ฉันอึดอัดและคับแน่นตรงส่วนนั้นจนเผลอยกเรียวขาขึ้นถีบแผงอกกว้าง ทว่ากลับไม่มีเรี่ยวแรงมากพอที่จะทำให้เขาถอดถอนตัวตนออกไปได้ ขาข้างนั้นถูกมือหนายั้งเอาไว้แล้วจับยกขึ้นพาดบ่า และจากนั้นเพียงไม่นานร่างกายของฉันก็โยกคลอนไปตามการเคลื่อนไหวของเอวสอบที่โถมเข้าใส่อย่างหนักหน่วง รุนแรง และป่าเถื่อนขึ้นเรื่อยๆ แม้จะเสร็จสมแล้ว ทว่าเขาก็ยังไม่ยอมถอนตัวตนออกไปง่ายๆ ยังคงตักตวงรสสวาทจากเรือนร่างฉันครั้งแล้วครั้งเล่า.. ยอมรับว่าตอนนั้นฉันไม่มีสติเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเป็นเพื่อนเขาในตอนแรกเริ่มเล่นงาน บวกกับที่ตัวฉันเองก็รัญจวนใจไปกับความเสียวซ่านที่เขามอบให้ก็เลย.. สมยอม… เช้าวันรุ่งขึ้นถึงได้รู้ว่าตนเองทำพลาดอย่างมหันต์ ฉันนั่งร้องไห้อย่างหนักอยู่บริเวณปลายเตียงด้วยความเสียใจ เมื่อรู้ว่าตนเองเสียความบริสุทธิ์ที่เก็บรักษามานานให้กับผู้ชายคนอื่น แถมยังเป็นผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน… ฉันหันกลับไปมองทางด้านหลัง เจ้าของร่างนั้นยังคงหลับสนิท ใบหน้าเขาหล่อเหลาและเกลี้ยงเกลาไร้ที่ติแม้เวลาหลับ คิ้วคมเข้มได้รูป ปลายจมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหยักน่าจุมพิต ภาพรวมของเขาดูดีทุกระเบียดนิ้วราวกับเป็นลูกรักของพระเจ้ายังไงอย่างงั้น “นะ..นั่นใคร” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าจนฟังแทบไม่ได้ศัพท์ ที่เสียงแหบคงเป็นเพราะแอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไปอย่างหนัก “….” ฉันรีบหันกลับมาเพราะไม่อยากให้เขาเห็นหน้าตาของฉัน มันอับอายเกินกว่าจะสู้หน้าใครโดยเฉพาะกับผู้ชายคนนี้ และนับว่าเป็นโชคดีที่ตอนนั้นเขายังไม่ทันลืมตา จึงคิดว่าไม่มีทางเห็นหน้าฉันแน่ๆ ฉันรีบลุกขึ้นพรวดเพราะรับรู้ได้ถึงแรงยวบของเตียงที่บ่งบอกว่าคนข้างหลังกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ ริมฝีปากรีบร้องห้ามด้วยความหวาดกลัว “ยะ..อย่าเข้ามาค่ะ” “ทำไม” เสียงทุ้มนั้นเจือความหงุดหงิด “….” ฉันเงียบเพราะไม่รู้จะตอบยังไง หัวใจกระสับกระส่ายรู้สึกคล้ายจะวูบจากแรงกดดันหลายๆ อย่าง “เธอชื่ออะไร?” เขาถามขึ้นอีกครั้งราวกับเป้าหมายเดียวในตอนนี้คือการได้รู้จักกับฉัน “…มะ...ไม่ได้สำคัญอะไรหรอกค่ะ...ขะ…ขอตัวนะคะ” กล่าวจบฉันก็ก้าวขาหวังจะเดินออกไปจากห้องนี้ ทว่ากลับต้องชะงักด้วยประโยคถัดมาของคนข้างหลัง “ถ้าฉันอยากเจอเธออีก…” “….” “…ต้องทำยังไง” หัวใจฉันเต้นแรง ภายในอกรู้สึกวาบหวิว สัมผัสได้ถึงความโหยหาและความต้องการที่รุนแรงจากถ้อยคำและน้ำเสียงของเขา ทว่าฉัน… “ขะ..ขอโทษด้วยนะคะ..ตะ..แต่เราอย่าเจอกันอีกเลยดีกว่า..” ฉันไม่อาจจะหันกลับไปเจอหน้าเขาได้จริงๆ เพราะขนาดตัวฉันเองยังไม่อยากมองหรืออยากรู้จักตนเองเลย.. ทันทีที่พูดจบฉันก็รีบวิ่งออกไปจากห้อง ความผิดหวังความเสียใจถูกระบายออกมาผ่านทางหยดน้ำตา ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยผ่านมือผู้ชายเลยสักคน อุตส่าห์เก็บรักษามาได้นานขนาดนั้นแล้วแท้ๆ แต่เมื่อคืนนี้ฉันกลับ… ปล่อยตัวปล่อยใจอย่างง่ายๆ แถมเขาคนนั้นยังเป็นคนแปลกหน้า ชื่อแซ่อะไร ทำงานที่ไหน มีครอบครัวแล้วหรือยัง..ฉันก็ไม่รู้ ฉันนี่มันไม่เอาไหนและไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ หลังจากนั้นสองวันฉันก็ยื่นใบลาออกจากไนท์คลับที่ทำงานอยู่ เหตุเพราะกลัวได้เจอกับเขาอีก ถึงแม้จะมั่นใจว่าเขาคงจำฉันไม่ได้ก็เถอะ หลายๆ คนคงอยากจะรู้ใช่ไหมว่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเริ่มต้นมาจากอะไร … คืนนั้นฉันไปเอนเตอร์เทนลูกค้าตามปกติ ซึ่งหนึ่งในลูกค้าของฉันก็คือเขาคนนั้น เขาบังคับให้ฉันดื่มแลกกับทิปแก้วละสองพัน ด้วยความเห็นแก่เงินฉันจึงดื่มไปทั้งหมดห้าแก้ว ส่วนเขาดื่มหนักกว่าและเหมือนว่าจะกำลังมีเรื่องลำบากใจอยู่เพราะดวงตาสีนิลคู่นั้นประกายความหม่นหมองตลอดเวลา แล้วเมื่อเราทั้งคู่ต่างก็เมามายจนไม่เหลือสติ ทุกอย่างก็…อืม… หลังจากลาออก แน่นอนว่าฉันและเขาก็ไม่ได้พบกันอีกเลย ทว่าสองเดือนให้หลังใบหน้าของผู้ชายคนนั้นกลับปรากฏอยู่บนจอโทรศัพท์พร้อมกับพาดหัวข่าวที่ทำให้ฉันรู้สึกใจหาย ‘สาวๆ เตรียมอกหักกันเป็นแถวเมื่อนักธุรกิจหนุ่มประกาศแต่งงานกับสาวปริศนาสายฟ้าแลบ’ ยอมรับว่าฉันตกใจและปั่นป่วนมากเมื่อได้รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา ธนิน อัครวรณ์ชิด ผู้ชายที่ฉันเสียความบริสุทธิ์ให้เป็นคนแรก ฉันอมยิ้มบางๆ เพื่อปลอบใจตนเองว่าวันนั้นฉันคิดถูกแล้วล่ะที่ไม่หันกลับไปให้เขาเห็นหน้าหรือทำความรู้จักกันตามคำขอ เพราะนักธุรกิจที่ทั้งหล่อและรวยล้นฟ้าอย่างเขาคงจะมีผู้หญิงที่ดีพร้อมและเหมาะสมกันมากกว่าฉันรายล้อมอยู่นับไม่ถ้วน ดังนั้นเขาคงจะไม่ได้อยากรู้จักฉันจริงๆ หรอก ป่านนี้คงจะลืมกันไปแล้วเสียด้วยซ้ำ.. เธอทำดีแล้วเนตรชนก...เธอทำดีแล้ว…