Çocukken ailesini kurt adam sürüsünün vahşi saldırısında kaybeden Elena, yıllar boyunca intikam yeminiyle büyür. Karanlık eğitimler, yalnız geceler ve kanla yoğrulmuş yollar sonunda güçlü bir savaşçıya dönüşür. Ama kader ona acımasız bir oyun oynar: ailesini yok eden sürünün alfa lideri Arden, onun kader ortağıdır. Kalbinin iki yanında iki ateş vardır: Aşk: Ruhunu tamamlayan, kaderin zincirlediği bağ. İntikam: Ailesinin kanıyla üzerine yüklenen hesap. Elena ya kaderine boyun eğecek… ya da kendi yolunu çizip kanla yazılan kaderi parçalayacak.

Görev bilinciyle Doğu Anadolu’nun sert coğrafyasına atanan hemşire Pınar Aksoy, hayatının en zorlu ama en anlamlı dönemine adım atar. Alışık olmadığı kurallar, nöbetler ve gerilim dolu günlerin içinde; sessizliği ve disiplinli duruşuyla dikkat çeken Astsubay Burak Karahan ile yolları kesişir.Başlangıçta yalnızca görevlerine odaklanan bu iki insan, zamanla kalplerindeki duvarların çatladığını fark eder. Geceleri çatışma sesleriyle, gündüzleri umutla örülü bu topraklarda gelişen bir bağ; hem aşkı hem cesareti sınayacaktır.Aşk Nöbeti, yalnızca kalplerin değil, hayatların da bekçiliğini üstlenen bir sevdanın hikâyesi. Siperlerin, suskunlukların ve sıcak bakışların arasında filizlenen bu aşk; yürek burkan gerçekler kadar, dokunan duygularla da okuyucusunu derinden saracak.

Binlerce yıl önce, gökyüzü çatladığında ilk düşüş gerçekleşti.Işıktan doğanların bir kısmı, insanın gözlerine bakınca kendi kusurlarını gördü ve onlardan korktu. Bu korku, ihanetin tohumu oldu.Cennetin sessizliği, kanatların alevle parçalanma sesiyle bozuldu.Yasak bir sevgiyle yeryüzüne inen melekler, insana dokundu. Ve o dokunuş, nefil soyunu doğurdu—ne göğe ait, ne de toprağa sadık.Tanrı sırtını döndü. Cehennem bile onları istemedi.Bu yüzden onlar, hiçbir yere ait olamayanların soyudur.Gizlenen. Avlanan. Unutulan.Ama kanları, yazılmamış bir kaderin mürekkebidir.Ve o kader, şimdi yeniden yazılmak üzere.Yedi mühürden biri çatladı.İlk uyanış başladı.Bir nefilin kalbi çarptığında, bin yıl boyunca sessiz kalan karanlık yeniden nefes almaya başlar.Ve artık çok geç.Çünkü bazı miraslar, mirasçısının isteğini beklemeden gelir.Ve bazı savaşlar… doğarken başlar.

SH9123OQ Yeni taşıdıkları evde evin büyük çocuğu chris bir odanın soğuk olduğunu fark eder ve 2 yaşındaki küçük kız kardeşi odadan oldukça korkar hiç bir şekilde girmek istemez. bu odada birileri olduğu sürece korkunç olaylar yaşanır. olayların ne olduğunu çözmekte zorlanacaklardir ama Chris'in duvarda gizlenmiş şekilde bulduğu günlük büyük bir trajediyi ve cinayeti aydınlatacaktır.

"Ateşle oynarken yanacağımı biliyordum. Ama o ateş, benim kurtuluşumdu..."Ece, hayatının en karanlık köşesinde, kardeşi için çaresiz bir savaş verirken, kapısını beklenmedik bir tehlike çaldı: Milyarder Rüzgar Aksel. Şehrin en güçlü ve en çekici adamı... ve kalbini buzdan duvarlarla örmüş bir adam.Rüzgar'ın teklifi, bir can simidi kadar cazip, bir zehir kadar ölümcüldü. Yüksek miktarda paraya karşılık, kimsenin bilmeyeceği, sadece fiziksel bir "anlaşma". Duygusallığa yer yoktu, aşka hiç. Bu, bir işti; acımasız, karanlık ve bir o kadar da baştan çıkarıcı.Ece, paranın cazibesine ve Rüzgar'ın tehlikeli çekimine direnmeye çalışırken, kendini bir oyunun içinde buldu. Kuralları Rüzgar koyuyordu, ancak Ece'nin kalbi ve arzuları, anlaşmanın buzdan maddelerini eritmekle tehdit ediyordu.Peki ya Rüzgar'ın evliliğinin ardındaki sırlar? Ya bu yasak çekim, her ikisinin de hayatını kökten değiştirecek bir felakete dönüşürse?Bir yıl sürecek bu anlaşma, Ece'yi kurtaracak mı, yoksa Rüzgar'ın karanlık dünyasında sonsuza dek kaybolmasına mı neden olacak?Ateşle oynamaya hazır mısın?

#2025TR- Aşk Nöbeti Savaş, yalnızca cephede değil, kalplerde de kazanılır.Teğmen Cem Erden, hayatını vatanına adamış, disiplinli, sessiz ve kararlı bir askerdir. Onun için görev, nefes almak kadar kutsaldır.Elif Yalçın ise korkusuz bir savaş muhabiridir. Gerçekleri yazmak, insanların bilmesi gerekenleri göstermek için canını tehlikeye atmaktan çekinmez.Onların yolları, sınır hattındaki en kanlı günlerden birinde kesişir. Cem’in sert kurallarıyla Elif’in özgür kalemi, önce birbirine çarpar; sonra kaderin siperlerinde yan yana düşer.Her kurşun sesi, onları biraz daha yakınlaştırırken; her sır, aşklarını biraz daha gizlenemez hale getirir.Ama savaşın ortasında aşk, en ağır bedellerle sınanır. Ve kalpler bazen, en büyük nöbeti siperin tam kalbinde tutar…

Ben düzgün bir aile kızıydım. Ta ki beni bir başkasıyla değiştirecekleri güne kadar. O gün, hayatımın dönüm noktası oldu. Her şey, babamın maddi sorunları yüzünden başladı. Borçlarını ödeyemediği için, beni zengin bir adama berdel olarak vermeye karar verdi.Ben, Zeynep, Şanlıurfa'nın küçük bir köyünde doğmuş ve büyümüştüm. Geleneksel bir ailede, babam, annem ve iki küçük kardeşimle mutlu bir hayat yaşıyordum. Ancak, babamın maddi sorunları, her şeyi değiştirdi.Babam, beni Adnan'a berdel olarak vermeye karar verdiğinde, sadece 20 yaşındaydım. Adnan, zengin bir aileden geliyordu ve babamın borçlarını ödemeyi kabul etmişti. Benim için bu, bir felaketti.Ağladım, yalvardım, babamı ikna etmeye çalıştım. Ancak, o, kararını vermişti. Beni, Adnan'ın evine göndermeye kararlıydı. Annem, kardeşlerim, hepsi bu kararın doğru olmadığını düşünüyordu. Ancak, babam, geleneklere bağlıydı.Adnan'ın evine gittiğim gün, kalbimin kırıldığını hissettim. O, gururlu ve hüzünlü bir adamdı. Beni, sadece bir eşya gibi görüyordu. Benim için, bu, bir ölüm gibiydi.Adnan'ın evinde, zorlu bir hayat başladı. O, beni sevmediğini açıkça söylüyordu. Benim için, bu, bir işkenceydi. Ancak, ben, bu evliliği kurtarmaya kararlıydım.Adnan'ın kalbini kazanmak için, her şeyi yapmaya hazırdım. Ancak, o, beni sevmediğini söylüyordu. Benim için, bu, bir meydandı. Onu, beni sevmesini sağlamak için, her şeyi yapacaktım.Ama, bir sorun vardı. Kalbim, hala eski sevgilim, Emre'deydi. Onu, Adnan'a bırakmak zorunda kalmıştım. Ancak, Emre, beni unutmamıştı. Beni, hala seviyordu.Emre, beni, Adnan'a bırakmamam için ikna etmeye çalışıyordu. Ancak, ben, ailemin namusunu kurtarmak için, bu evliliği kabul etmiştim. Emre'yi, unutmaya çalışıyordum. Ancak, o, beni unutmamıştı.Adnan'ın evinde, zorlu bir hayat yaşıyordum. O, beni sevmediğini söylüyordu. Benim için, bu, bir işkenceydi. Ancak, ben, bu evliliği kurtarmaya kararlıydım.Emre, beni, hala seviyordu. Ancak, ben, onu, unutmaya çalışıyordum. Adnan'ın kalbini kazanmak için, her şeyi yapmaya hazırdım. Ancak, bu, o kadar kolay değildi.Adnan, beni, sadece bir eşya gibi görüyordu. Benim için, bu, bir ölüm gibiydi. Ancak, ben, bu evliliği kurtarmaya kararlıydım. Adnan'ın kalbini kazanmak için, her şeyi yapacaktım.Bu, benim hikayem. BEDELİN GÖLGESİ... Benim, Adnan'ın evinde yaşadığım zorlu hayatın hikayesi...

Işık söndü sandılar. Ama küllerin arasından doğan her alev, karanlıktan intikam alır. Elara artık bir insan değil. Ne tamamen melek, ne de tamamen karanlık. O, yasak bir seçimin yankısı; iki dünyanın kaderini yeniden yazacak olan melez ruh. Kendisini feda ettiği o son savaşın ardından kaybolduğuna inanıldı. Fakat Nemoris’in sessiz gecelerinde hâlâ onun yankısı duyuluyor — bir rüzgârın fısıltısında, bir yıldırımın anlık parıltısında. Lucien’in kanatları paramparça, kalbi ise yarım kalmış bir sözle mühürlü. Elara’nın ışığını takip etmek için ölümsüzlükten bile vazgeçti; çünkü o biliyor — bazı bağlar, Tanrı’nın bile çözmeye cesaret edemediği kadar derindir. Fakat her arayış bir bedel ister. Ve Lucien, o bedeli ödemeye hazırdır. Raphien ise Nemoris’in yıkıntıları arasında yeni bir kehanetin izini sürüyor. Elara’nın mühürlediği o güç, artık özgür değil… ama uyanıyor. Gölgeler yeniden hareket ediyor, yasak kanatlar bir kez daha açılıyor. Küller, ışığı gizleyebilir. Ama o küllerin altında hâlâ atan bir kalp varsa, hiçbir karanlık sonsuza kadar hüküm süremez. Elara geri dönerse, sadece savaş değil, aşk da yeniden doğacak. Ama bu kez aşk, cennetin değil, cehennemin sınavından geçecek. Karanlık artık dışarıda değil. Onların içinde. Ve bu kez, kurtuluş da yok. Sadece seçim var.

Denvor geceleri farklı nefes alırdı. Gökyüzü sanki başka bir evrene açılıyor, sokak lambalarının altında uzayan gölgeler sessizce fısıldaşırdı. Elara Walker, gözlerini gri pencere perdesinden dışarıya dikerken bunu ilk defa fark etmişti. Şehirdeki her şey — siren sesleri, soğuk kaldırımlar, uzak neonlar — hayatın sanki üzerine çöken bir sır gibi varlığını hissettiriyordu.On yedi yaşındaydı. Kendine ait bir dünyası yoktu ama içine doğduğu hayatla da barışık sayılmazdı. Anne ve babasının arasında sıkışıp kalan sessizlikler, yaşanmamış mutlulukların yankısıydı. Ve şimdi, her şeyden kaçıp Nemoris adında, haritada yerini bile zor bulduğu bir kasabaya taşınıyorlardı. “Yeni bir başlangıç,” demişti annesi. Ama Elara’nın içindeki his, bu başlangıcın sıradan olmayacağı yönündeydi.Son geceyi Denvor’da geçirirken uykusuzluğun gölgesine sığınmıştı. Kalbinin derinliklerinde bir şey kıpırdıyordu; ne isim verebildiği bir korku, ne de tamamen bir heyecan. Sanki uzaktan gelen bir çağrıydı bu. Gözlerini kapattığında, karanlık içinde bir çift göz beliriyordu — ateşin soğuk yüzünü andıran, tanımadığı ama ürkütücü biçimde tanıdık gelen bir bakış. Ve o anda, kalbinde yabancı bir isim yankılandı:Lucien.Henüz kim olduğunu bilmiyordu. Ama Raphien çoktan onu görmüştü.

İstanbul… Ne zaman geceyi solusa, nefesinde kaybolan yüzlerce insanın fısıltısı dolaşır. Gökdelenlerin gölgesine sinmiş bir suçun kokusu, kaldırımların aralıklarında saklanan sırlar kadar eskidir burada. Her sokak bir öykü anlatır; bazıları çok sessiz, bazılarıysa çığlık çığlığa.O gece, Karaköy’ün arka sokaklarında yağmur bir başka yağıyordu. Tıpkı şehre yeni düşen bir karanlık gibi, sokağı süsleyen sarı ışıklar bile titriyordu. Bir kadın, saat yirmi üç sıfır beşte adım attı o köhne binaya. Ve bir daha çıkmadı.Kamera kayıtları sustu, tanıklar birer birer unuttu. Ama dosya hâlâ masa üstünde duruyordu. Üzerindeki kalın damga, mürekkebi kurumuş bir yalan gibi bakıyordu dedektif Aleyna Kara'nın yüzüne: KAYIP.Aleyna, dosyayı ilk kez eline aldığında sadece bir kayıp vakası sandı. Belki yine bir sevgiliye kaçış, belki evden kopan genç bir kadının geride bıraktığı karmaşa... Ama yanılıyordu.Çünkü bazı insanlar yalnızca kaybolmaz.Bazıları karanlığa gömülür.Ve orada, geri dönmenin yolu yoktur.

Bazı yollar, yürümeye başladığında geri dönüşü olmayan taşlarla döşelidir.Bazı insanlar, hayatına yalnızca uğramaz… seni sen olmaktan çıkarır.Ve bazı aşklar… seni önce yok eder, sonra yeniden var eder.Zeynep Karaca, mimarlık çizimlerine ve sessizliğe sığınan, düzenli hayatını dikkatle inşa etmiş genç bir kadındı. Kavga gürültüden uzak, kendi yolunda yürüyen biri… ta ki o yalının kapısından içeri girene kadar.Ta ki Aras'la göz göze gelene kadar.Aras... Soğuk bakışlı, sessiz bir fırtına.Geçmişi sırlarla örtülü, adı yasadışı işlerle anılan bir adam.Ama en büyük sırrı, kendi içindeki kırıklar ve susarak bastırdığı pişmanlıklardı.Bir tesadüf onları karşı karşıya getirdi.İlk bakışta birbirlerinden uzak, hatta düşman gibiydiler.Ama zamanla kelimelerin yerini sessizlikler aldı. Sessizliklerin yerini dokunuşlar.Ve en sonunda gerçekler… onları paramparça eden gerçekler.Aşkları, karanlığın içinde bir ışıktı.Ama o ışık, hem onları buluşturacak, hem de tüm düzenlerini yerle bir edecekti.Bu, iki zıt dünyanın çarpışması…Bu, inkarla başlayan, gerçekle yüzleşerek büyüyen bir aşk hikayesi.Bu, karanlığın içinde kalan o tek kıvılcımın romanı."Karanlığın İçindeki Sen" — Aşk her zaman aydınlıkta doğmaz. Bazen, karanlıkta filizlenir.