Dark Boys Series 1: The Bodyguard

CHANTAL'S POV Hindi ko inaasahan na ikukuha ako ng bodyguard ng sarili kong ama. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit kailangan ko ng bodyguard. " I don't need a bodyguard, Dad!" sabi ko sa aking ama. Hindi ko talaga alam kung bakit pinipilit akong ikuha ng bodyguard at sobrang tutol ko sa kagustuhan ng aking ama. "Malaki na ko Dad! Kaya ko na po ang sarili ko," muling sabi ko. "Bakit ba ayaw mong may bodyguard, Chantal? Iniisip lang ni Daddy, ang kaligtasan mo," sabi ni kuya Ricky sa akin. Si Kuya Ricky ang panganay kong kapatid. Malaki ang age gap naming dalawa. Dahil maedad siya sa akin, kaya hindi nagdalawang isip ang aming ama na sabihin ang tungkol sa plano nito na ikuha ako ng bodyguard. Mahal na mahal ako ng aking ama. Sa katunayan nga ay napaka daddy's girl ko. Kaya naman napagkasunduan nila na dapat may bodyguard ako. Sumimangot ako sa aking kuya at ito ay tiningnan ko nang masama. "Ano bang pakialam mo Kuya?! Kung ayaw kong kumuha ng bodyguard?! Bakit 'di na lang ikaw?! Ang kumuha ng sarili mong bodyguard," inis kong sagot sa aking kuya dahil hindi ko nagustuhan ang sinabi niya. Tinawanan lang ni Kuya Ricky ang sinabi ko sa kaniya at muli itong nagsalita." Iniisip lang namin, ang dapat gawin. Para sa kaligtasan mo. At mayroon na rin akong sariling bodyguard," sagot ng kuya ko sa akin habang nakangisi. "Eh! 'Di ikaw, ang mag-bodyguard! Bakit pati a—" Halatang asar na ako, kaya naman inagaw ng ina namin ang atensiyon namin kaya hindi ko na natapos ang sasabihin kay Kuya Ricky. "Ehem" biglang tikhim ng aming ina. Tumingin ito sa akin. "Chantal, anak, iniisip lang namin ang kaligtasan mo araw-araw. Kahit ako, may bodyguard din paglumalabas simula nang makatanggap ang daddy n'yo ng death threats," paliwanag ng aking ina. "May death threats na palang natatanggap si Daddy. Bakit hindi niya man lang sinasabi sa akin? Eh'di sana, hindi na ko nakipagtalo," bulong ko sa aking isip. "What?!" gulat kong tanong. "But, why?" tanong ko sa kanila. Nagkatinginan ang mga magulang ko at pati narin ang kapatid ko. Muling nagsalita ang aking ama. "Hindi ko alam, ang dahilan. Kung bakit ako nakakatanggap ng death threats, kung kanino? Hindi ko din alam, kung sino ang taong may malaking galit sa akin. Kaya sa ayaw at sa gusto mo, Chantal. Magkakaron ka ng bodyguard," seryosong saad ng aking ama. Huminga ito at muling nagsalita. "At sa uri na rin ng trabaho mo. Kaya kailangan mo rin talaga ng bodyguard. Dahil hindi mo alam, kung may nasasagasaan ka na? Sa iyong mga sinusulat na balita." Yes, isa akong journalist. May programa rin ako sa radio dito sa probinsya namin. Tama ang ama ko na wala akong pakialam kung sino ang masasagasaan ko sa aking pagsusulat ng balita. Basta ang gusto ko lang, ang mailabas sa publiko ang katiwalian ng gobyerno. Nagkibit balikat na lamang ako at sumang-ayon na ko sa gusto nila. "Okay! I don't have any choice, Dad. Kaya pumapayag na po ako na magkaroon ng bodyguard," pagsang-ayon ko. "But, I want to choose. Kung sino ang magiging bodyguard ko," pagpapatuloy ko. "No need Hija, nakakuha na ako ng bodyguard mo. At palagay ang aking loob. Kung siya, ang magiging bodyguard mo," biglang kontra ng daddy mo sa sinabi ko. "But, I want to choose my bodyguard Dad. Gusto ko 'yung magiging kampante ang loob ko, sa isang tao na lagi kong makakasama sa lahat nang pupuntahan ko," pagprotesta ko sa sinabi ng aking ama. Napailing ang aking kapatid at narinig kong bumulong. "Baka kapag nakita mo ang bodyguard mo. Malaglag na lang panty mo," sabi nito habang napapangiti. " Anong binubulong mo diyan?! nakaismid na tanong ko sa kuya ko. Tumingin ako sa aking ina at ama. "Mom, Dad, si Kuya Ricky, oh! Ang bastos, akala niya hindi ko narinig sinabi niya," sumbong ko sa mga magulang namin. Tumawa lamang ang mga ito. "Tama na 'yan. Kumain na kayong dalawa. Sunday ngayon, kaya mag-bonding tayong lahat pati na rin ang bodyguard mo Chantal. Nagtawag na siya sa akin kanina. On the way na siya, baka mamaya andito na siya," sabi ng aking ama at nagpatuloy na kami sa pagkain. Pagkatapos naming kumain. Naisipan naming manood ng movie. Habang nanonood kami, narinig namin ang boses ng aming kasambahay. "Excuse me po, Señor Ricardo, may tao po sa labas. Ang sabi niya po, siya raw ang kinuha n'yong bodyguard ni Señorita Chantal," saad ng katulong namin. "Oh' sige! Papasukin mo na siya dito. At sabihin mo, andito si Chantal, hinihintay na siya," nakangising tugon ng aking ama. Ewan ko ba sa ama ko. Kung bakit kailangan pang sabihin na hinihintay ko. Eh'di ko nga kilala 'yong tao. Nakabusangot ako, habang nakatingin sa television. Dahil nag-focus na lang ako sa pinapanood ko. Nawala ang konsentrasyon ko, nang bigla kong marinig ang isang boses na sobrang pamilyar sa akin. Ang boses na ayaw ko nang marinig kahit kailan. Laking gulat ko nang makita ko, kung sino ang dumating. "Don't tell me? Siya ang bodyguard ko? Hindi pwede! Hindi pwede!" bulong ko sa aking sarili. Pakiramdam ko ay nabuhay ang lahat ng paro-paro sa aking tiyan nang marinig ko ang boses niya. Malapit sa tainga ko. "Good afternoon po, Tito Ricardo," masiglang bati niya sa daddy ko. "Dude, kumusta ka na," masiglang bati ng kuya Ricky ko, sa taong bagong dating at ito'y kanyang sinalubong pa. "Oh' Eric, maupo ka dito sa harap ko para mapag-usapan natin ang magiging trabaho mo kay Chantal." Tumingin sa akin ang aking ama. "Chantal, siya ang magiging bodyguard mo, si Eric. Mas kampante ako, kung siya ang bodyguard mo," seryosong saad ng ama ko.. Halos magsalubong ang aking kilay nang dahil sa sinabi ng aking ama. "Bakit siya pa?" tanong ko sa sarili ko. Hindi ko sinagot ang aking ama. Tumingin ito kay Eric at muling nagsalita. "Ang mabuti pa ay maiwan muna namin kayong dalawa. Kailangan ninyong mag-usap," sabi ng aking ama at inaya na nito ang aking ina at kapatid. Naiwan kami ni Eric dito sa theater room namin. Halos magulat ako nang yakapin ako nito. "Baby ko, bumalik na ako," sabi nito. Nag-init ang aking tainga dahil sa sinabi nito. Itinulak ko ito at pumunta ako sa mini bar namin upang kumuha ng alak. Nagsalin ako sa kopita ng alak at walang patid kong ininom. Sinalubong ko ng tingin si Eric. "Baby ko?! Pagkatapos mo akong iwan! Pagkatapos mong mawala na parang bula! Pupunta ka rito at sasabihin mong bumalik ka na!" galit kong sabi kay Eric. Nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Eric. "Baby ko, patawarin mo ako. Kung bakit big—" "Patawarin?! Pagkatapos mo akong lokohin at paglaruan! Sasabihin mo ang mga 'yan!" putol ko sa sasabihin niya. Nagsindi ako ng sigarilyo at muli akong uminom ng alak. "Kailan ka pa natutong uminom at manigarilyo?" tanong ni Eric sa akin. Ngumisi ako at sinamaan ko ito ng tingin. "Tinatanong pa ba 'yon?! Eh'di, noong iniwan mo ako para sumama sa iba!" Nagtagis ang panga nito at ngumisi ito. "Chantal, umalis ako, upang pasukin ang isang propesyon. Na kahit sa pangarap ko ay hindi ko ginusto! Para makasama ka at tanggapin ako ng ama mo para sa 'yo! Pagkatapos ay susumbatan mo ako na iniwan ka at niloko ka!" seryosong sabi nito. Tumulo ang luha ko dahil bakit pagkatapos nang mahabang panahon ay bigla itong babalik, dahilan upang mabuhay ang galit ko sa aking dibdib. "Hindi ako maniniwala sa kasinungalingan mo! At ito ang tatandaan mo! Pagsisihan mo ang pagpayag na maging bodyguard ko!" galit kong sabi dito at mabilis kong iniwan ito. Hindi na ako ang batang Chantal na kaya niyang paikutin at paglaruan.