ปัง..!! เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าออก.."ทำไมชอบทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาแบบนี้หล่ะของขวัญ" .เขายืนมองร่างบางที่ทางสเปนตามหากันให้ควั่กด้วยสายตาที่ยากจะอธิบายได้"เราโตแล้วเรารู้ตัว..".."โตแต่ตัวนะซิ.."...คนที่ได้สติอีกครั้งคือภัทรเขารู้จักทั้งคู่เพราะมาไทยอยู่หลายครั้งหลายคราว.. "เดี่ยวก่อนนะครับทั้งคู่มีอะไรจะบอกพี่ไหม..".."ดีนนั่งก่อนไหม " แก้มใสเรียกเด็กรุ่นน้องนั่งอยากให้ใจเย็นลงบ้าง...."ขอโทษครับที่เสียมารยาท"...เขารู้ตัวดีแต่ความโมโหมันเกินต้านคนอะไรดื้อมาก...."ผมขออนุญาตพาคุณหนูของขวัญกลับนะครับ"... พร้อมกับ..."อย่านะ.."...

ญ่าเจอปัญหาที่ตัวเองไม่ก่อแต่ต้องไปจากไทยไม่สามารถบอกใครได้เลยแม้แต่คนรัก..________#อยู่ๆเธอไปแบบไม่ลาทำเขาสับสนว่าทำอะไรผิดไป..#ธามตามหาญ่าทุกๆที่ๆคิดว่าจะไปแต่ก็ไร้ร่องรอย..(ห้าปีต่อมา)มันคือบังเอิญหรือพระพรหมลิขิตให้มาเจอกันแค่เขาเห็นด้านหลังเขาจำเธอได้แม่นยำเลยว่าเธอคือแฟนเก่าเขานั้นเอง..(สามเดือนต่อมา)เธอได้ปรากฏตัวต่อหน้าเขาที่บริษัทCADYในห้องทำงานในสถานะเลขาส่วนตัวที่ทางอิตาลีส่งตัวมาเพื่อผสานงานโดยตรง..และการกลับมาครั้งนี้เธอจำต้องพึ่งพาเขาถ้าถึงเวลาจำเป็น..📌

เราชอบนายนะ.." คำพูดที่ดูเหมือนกล้าๆกลัวๆของยี่หวาที่กำลังพยายาฝึกพูด ประโยคนี้หน้ากระจกในทุกวันก่อนไปเรียน.."ยืนเหม่อทำไรยัยเตี้ย".. เสียงทุ้มของคนที่เธอแอบชอบทำเธอหลุดภวังค์แล้วหันขวับกลับมามองด้วยแววตาที่ยากจะอธิบาย.."ยุ่ง.." ตอบได้แค่นั้นเพราะจะพูดอะไรได้หล่ะ"ไม่สวยยังจะยืนเป็น จระเข้ขว้างคลองอยู่ได้..."#มันเป็นคำพูดที่ดูแล้วไม่มีอะไรแค่เธอ หวันยี่หวาจำทุกดอกแม้ว่าเขาจะพูดไปเรื่อยก็ตาม..

ความรักนั้นเป็นสิ่งสวยงามเสมอ แต่ความรักก็เป็นดาบสองคมเช่นกัน เป็นเรื่องราวของ เพื่อนสนิทคู่หนึ่ง ปลายฝน เด็กสาวตัวบางร่างเล็ก ที่ใครๆไม่ว่าจะเจอที่ตรงไหนเธอก็จะมีรอยยิ้มแสนพิมใจส่งมาให้เสมอ เธอมีเพื่อสนิทชื่อว่า เพทาย ทายเป็นชายเพียงคนเดียวที่มักมาหาเธอเสมอในทุกๆวันหยุด เขาทั้งสองสนิทกันจนที่ว่า รู้ใจกัน เหมือนประมาณที่ว่ามองตาก็รู้ใจ ความเป็นเด็กยุค 90 เราจะไม่โซเซียลเรามีแต่การละเล่นที่ เป็นความนิยม สมัยนั้นเช่น กระโดดหนังยาง,หมากเกม,ลิงชิงบอล เป็นต้น.

"ถ้าหนูอยากจะชดใช้ในสิ่งที่ทำให้พี่เสียใจหนูต้องทำยังค่ะ พี่กาย.."เมื่อความจริงปรากฎ...แม่ผู้เธอรักและเทิดทูนทุกสิ่งทุกอย่างแม่เป็นถึงเจ้าชีวิตแต่กับโกหกเธอทุกคำพูด..💥 ดวงตาที่คมกริบหันมาร่างบางที่คุ้นตามองมาด้ายสายตาที่โครตเย็นชา. " ถ้าสั่งให้ไปตายจะไปไหม .!📌

การที่รับคำชวนมาเยือนที่บ้านเพื่อนมิตรภาพที่ดีมันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนต่างถิ่นแบบเขา"หวัดดีเจ้าปี้ๆอ้ายๆกู่คนเจ้า" รสารู้ว่าพี่สาวของเธอหนูอิงได้มาเรียนที่ม. X ที่เชียงใหม่เธอก็เลยตั้งใจจะเลี้ยงตอนรับพี่สาวโดยวานให้พี่ชายอย่างวาคิมไปชวน...ในขณะที่เตรียมของอยู่ที่บ้านเธอก็ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาไม่ใช่แค่คันเดียวเข้ามาพร้อมกัน 2 คันเธอก็เดินออกไปดูก็มองเห็นคนกลุ่มใหญ่ไม่ใช่มีเพียงแค่พี่หนูอิง,พี่หนูจ๋า,พี่เจ้าคุณและพี่วาคิมแต่มีคนอื่นรวมอยู่ด้วย..ตามนิสัยเจ้าของบ้านแบบเธอก็เลยเดินออกมาแต่เสียงไปก่อนหน้านั้นแล้ว..บาสในวันนี้ตั้งใจจะไปทักทายหนูอิงเฉยๆพี่คุณชวนให้มารู้จักคุณอาตัวเขาเองคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีก็เลยมาตามคำชวนหรือเปล่า พอมาถึงก็รู้ด้วยว่าคุณอาของพี่คุณเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายผมเอง

ความรักเริ่มต้นได้สวยงามแต่ก็ขมปี๋เมื่อคนที่รักหายไปและกลายเป็นคนของศัตรู..🛑และการกลับมาเจอกันอีกครั้ง..📌 "สวัสดีค่ะคิม"โปรดเรียกผมว่า...วาคิมเพราะเราไม่สนิทกัน"ค่ะ..สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณวาคิม..พร้อมกับยกมือสวัสดีแบบคนไทยทำให้เขาถึงกับเก้อ"พ่อแม่ไม่ใช่คนไทยนี่ทำไมถึงทักทายแบบนี้.."ก็ชอบธรรมเนียมไทยค่ะ.""มีนาถึงชอบล่อลวงชายไทย."เขาเคยคิดว่าจะเกลียดเธอให้มากเพราะเธอทำเขาร้องให้แทบจะเป็นจะตายพเห็นหน้าความรู้สึกที่บอกว่าเกลียดไม่มีอยู่ในพจนานุกรมตอนนี้..📌____________เมื่อเธอกลับมายืนตรงหน้าสาบานกับใจเลยว่าจะไม่ให้เธอไปจากชีวิตอีกเลย...." ผมจะรับข้อเสนอและรับบริษัทที่มันเส็งเคร็งของพวกคุณมาดูแลแต่มีข้อแม้.."ข้อแม้..?มาดูกันว่าคิมจะสร้างเงื่อนไขอะไรมาผูกมัดเธอแล้วสาวเจ้าจะยอมไหมเมื่อเงื่อนไขมันแปลกๆ..

วายุชายหนุ่มผู้ที่เป็นน้องเล็กของบ้าน อยากได้อะไรอยากทำอะไรไม่ใครขัดใจเลย (พี่ๆไม่ได้สนใจอะไรมากกว่า) เป็นลูกแง่ที่ค่อยจะอ้อนแม่ทุกครั้งไปถ้ามีโอกาสและ..(เป็นที่มีคนโลกส่วนตัวสูง) Introvertไอดีสาวน้อยคนสวยกับคนเธอที่รักมักจะอ้อนเสมอ ลูกสาวคนเล็กของบ้านเช่นกัน นิสัยเอาแต่ใจตัวเอง ไม่ชอบให้ใครบังคับ (คนนอกครอบครัว) เอาตัวเองเป็นที่ตั้งชอบคนเอาใจไม่ชอบคนขัดใจ..////////////💞#ว่ากันว่าเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้..#....เมื่อคนไม่ชอบเอาใจใครกับคนชอบให้คนเอาใจมาเจอกันก็บรรเทิงเลยครัช.. "ทำไมต้องเป็นยุ.". คำถามร้อยแปดเข้ามาในสมองเขาชายหนุ่มวัยยี่สิบเอ็ดทันทีเมื่อพี่ชายพูดจบ" เฮียก็อยากรู้เหมือนกัน วานแค่นี้เป็นเรื่องเลยหรือ" เหนือเมฆไม่ตอบคำถามแต่ถามกลับเช่น " มันเป็นประโยคคำถามไหมเฮีย..___________"ไม่ค่ะดีไม่ไปไหนกับตาบ้านั้น"...ปฎิเสธแบบnon stop" พี่ขอเหตุผลค่ะ" ไอด้าก็อยากรู้เหตุผลเช่น"no comment ค่ะ"..#ต่างคนต่างแรงเอาไงหล่ะ#_________________ "ถ้าโลกนี้หรือพี่เพียงคนเดียวหนูก็ขออยู่เป็นโสดแบบนี้ล่ะค่ะ"

เรื่องย่อ...👉ห้าปีก่อนเธอได้หนีความรู้สึกที่มันหดหู่หัวใจไปไกลจนสุดขอบทวีปและการกลับมาครั้งนี้ตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์เพื่อนสาวก่อนกลับเธอโดนเซอร์ไพรส์กับแบบไม่ตั้งใจจากคนคนนั้น.._______________ไม่คิดจะทักทายผัวเก่าเลยไง""คุณพูดบ้าอะไรนี้" เสียงที่ไม่ได้ยินมาราวห้าปีว่าได้ไม่คิดว่าจะเจอโดยบังเอิญ"จะให้บอกไหมครับตรงไหนมีใฝ บ้าง""ฉันไม่รู้จักคุณ" "...""หึ.. " หมอครามได้แต่หัวเราะใน (ตะกี้ยังด่าเขาอยู่เลยและนาทีนี้ลิฟท์ไม่มีใครกดเข้ามาได้เพราะผมล็อคประตู.. จันทร์เจ้าทำตัวไม่ถูกเลยไม่คิดว่าจะเจอแถมยังอยู่ห้องแคปอีกพยายามขยับตัวให้ห่างจากเขาและมองเลลิฟท์ ได้แต่ถอนใจทำไม่ช้าวะ...ยิ่งเธอขยับนี้เขาก็เดินเข้าหาตอนเธอจนมุม..."คุณค่ะขยับไปหน่อยจะมาเบียดดิฉันทำไหมนี้"______________"อ๊ะ..คุณทำบ้าอะไรนี้" เมินหน้าหนีใบหน้าคมคายที่จ้องมองเธออยู่แบบใกล้เอามาก"คนจริงเขาต้องกล้าสบตา" ลมหายใจอุ่นของหมอครามรดลงต้นคอขาวของคู่กรณี.."ฉันไม่รู้จักคุณ"... พร้อมกับรวบรวมกำลังมือผลักเขาให้ออกห่างดูเหมือนว่าจะรู้ทางน่านฟ้าจากที่ยืนแทบชิดเลยกับรวบตัวคนตัวเล็กแถมใช้มือจับคางเล็กให้หันมาสบตาเขา.. "ดิ้นอีกจะจูบให้นึกได้เลย"" ปล่อยจันทร์นะพี่หมอ" คำขู่ของเขาได้ผล"อ้าวรู้จักผัวแล้วว่างั้น" เลิกคิ้วสูง"ยี้ ผัวบ้าอะไรอย่ามายัดเยียดนะ" แต่ใจเธอตอนนี้เต้นแรงมาก/////////////////

เชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหมเพียงแค่ได้สบตาเธอตัวเขาถึงกับตกหลุมรักสาวน้อยที่เดินผ่านมาถามทาง "พี่คะพี่รู้จักบ้านของน้ารตีไหมค่ะ รอยยิ้มสดใสที่ทำให้ใจของหนุ่มในวัยยี่สิบปีเต้นไม่เป็นจังหวะเลย.."ครับพี่รู้จักดีเลยครับ..

👉น้ำมนต์ลุกพรวดทันทีหลังจากข้าวปุ้นยืนยันแถมนอนยันเรื่องเกียร์ที่เธอแขวนมาตลอดสามปี แล้วเดินออกไปโดยที่ไม่อยู่ฟังอะไรต่อ..._____________________________"เราแค่อยากรู้ มึงทำแบบนี้ทำได้ไงว่ะไอ้ชิน""ทำไร. ! " ชายหนุ่มที่กำลังเดินลงมาจากตึกของอธิการพอดีดันเจอยัยน้ำเน่าเดินเข้ามาหาแถมพ่นวาจาไม่น่ารักให้ฟัง.."สัสชิน ให้พูดจบก่อนเด้..!""จะพูดอะไรก็พูดมายัยน้ำเน่า""กูชื่อน้ำมนต์""กูก็ชื่อดิน .."ต่างคนต่างมองหน้าสายตาประสานกันจ้องแบบว่า... น้ำมนต์เธอแค่ต้องการรู้ความจริง แต่อีกคนก็กวนบาทาชิบ... 😮‍💨"ดิน..! แกเอาเกียร์ใครมาให้เรา 👈"รู้แล้วเหรอ .." ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงตามสไตล์เขาก่อนจะเป็นหน้านิ่งๆ"อร๊ายอะไรยังไงรู้แล้ว ..." เธอไม่เข้าใจโว๊ย..!"โตแล้วกลับไปคิดเอง " แล้วก็เดินจากไปให้คนอีกคนยืนงงและไม่ได้คำตอบอะไรเลย...

ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเดินตามน้องออกมาแต่พอเดินไปถึงที่น้องยืนอยู่..."พี่ชอบเราอ่ะฟ้าใส"มันคือประโยคที่สีที่คุยกันหลังจากที่เธอไม่อยากมาที่นี้ราว สองปีเลยก็ว่า มาแล้วเจอบุคคลนี้แกล้งตลอดจนรู้สึกว่าเห็นเงาร่างก็ยี้.."พี่จะบ้าหรือหนูพึ่งจะ 14เองนะ"😤"งั้นพี่ขอโทษนะครับพี่ผิดไปแล้ว" เวฬาเดินก้มหน้ากลับไปยังจุดเดินจากมาเมื่อก่อนหนึ่งปีจะเจอกันแค่ครั้งเดียวเขาไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ทำลงไปคือเกลียดหรือชอบน้องแต่เจอหน้าก็แค่อยากแกล้งพอไม่เจอ....เขาระลึกถึง"บ้าบออะไรกันเนี่ย" ยืนมองคนโตที่เดินก้มหน้าไปแบบงง"ว่าใครบ้าบอครับลูกสาว" วดีคุณแม่คนสวยโผล่มาได้จังหวะพอดีเลย..."เห้ย..คุณแม่ขามาแล้วไม่ให้สุ่มด้วยเสียงเลย หนูตกใจ" ^_^ ไม่รู้จะตกใจอะไรก่อน"ก็แม่มาตามฟ้าใสค่ะเขาจะถ่ายรูปแล้ว ปะไปกันเถอะ แต่ว่ามายืนทำมิวสิกวิดีโออะไรตรงนี้ค่ะลูก""โห้พูดซะไปไม่ถูกเลยค่ะ..เมื่อกี้หนูมารับโทรศัพท์ที่คานะค่ะ แต่อยู่ๆสัญญาณก็หายไปหนูก็เลยยืนช่วยดูว่าสัญญาณจะกลับมาไหมแค่นั้นเองค่ะ" ก่อนที่แอบถอนใจแรงๆ

ค่ำคืนนั้นเธอแอบว้าวุ่นใจ จำต้องแวะผ่อนคลายผับๆเล็กใกล้ที่พัก แต่เธอไม่รู้เลยว่าคืนนั้นเธอโดนใครคนอื่นวางยา แต่ยังดีที่ มีใครบางคนแอบตามเธอมา คืนนั้นในคอนโดส่วนตัว "ช่วยจ๋าด้วย ร้อนอ่ะ 💘เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรแต่รู้แค่ร้อนอยากถอดชุดนักศึกษาออก "เดี่ยวพี่จ๋าอย่าพึ่งถอด""กรี๊ดเอาอีก จ๋าไม่ไว้แล้ว""ฟื้นขึ้นมาอย่าโวยวายนะครับ"ชายหนุ่มทำตามคนที่เขาแอบรัก ทำทุกอย่างให้เธอหมดฤทธิ์จากยาร้าย ก่อนหน้านั้นเข้าพยายามพาเธอไปแช่น้ำแต่เธอลุกพรวดพลาดเดินเข้าปลุกปล้ำผมเอง"ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะบอกเลยคำคืนนั้นพายุสวาทได้โหมกระหนำแบบที่ไม่เคยเป็นมาเขาเองก๋ใช่เคย เธอนางในดวง คนแรกของกันและกันเช้าวันรุ่งขึ้นทำร่างกายเธอเหมือนโดนรุมโทรมคือมันร้าวไปทั้งตัว เกิดอะไรขึ้นกับฉันนี้ รู้สึกเย็นหวาบหึยโป๊ฉันไม่เคยแก้ผ้านอน เธอหันไปรอบห้องคอนโดเรานี้ จำได้ว่านั่งที่ผับ ใช่นายบอยอย่าบอกนะ..ถ้าเธอเปิดผ้าห่มเจอผู้ชายนอนเปลือยอยู่ข้างๆแล้วชายคนนั้นคือเด็กบ้านตรงกันข้ามเด็กที่เธอพยายามไม่คิดลึกไม่ใช่กลัวเด็กจีบแต่กลัวใจตัวเองมากกว่า..💥

"แม่หวัดดีครับ กลับมาแล้วสิครับคิดถึงแม่จังเลย "ปากหวานนะเอาไปไว้ใช้กับคนของแกเถอะ 'แม่ก็ผมก็มาแล้วไงครับ" "เข้ามาข้างในสิเดี๋ยวแม่จะแนะนำให้รู้จักน้อง" "เหมือนผมจะเข้าใจว่าผมเป็นลูกคนเดียวนะครับแม่" "ไม่พูดเลยก็จะไม่ว่าอะไรหุบปากไป" "ผมไม่อยากเจอหรอก ยัยเด็กโสโครกคนนั้นนะ" ฉันแทบจะบึนปากใส่ไอ้ลูกชายเสียจัง เมื่อตะกี้ยังมองน้องตาไม่กระพริบเลย ลูกสาวฉันออกจะสวย จะสั่งตบปากเท่าอายุก็กลัวปากแตก จะด่าพ่อแม่ว่าไม่สั่สอนมันก็ลูกฉัน ขอมองค้อนให้1กรุป.. 🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧🚧 "หนูทำให้ค่ะถือว่าไถ่โทษที่ยึดห้องไป"👌 ผมเหล่หางตามองดูแบบว่าสร้างภาพปะเด็กนี้เข้าหาแม่ได้ถูกทางมาก "อาสาแล้วก็ไปทำซิ นั่งบื้ออยู่ทำไม"😤 ฉันหันไปมองแบบว่าตาใสและยิ้มให้อ่อนๆหันมาคุยกับคุณแม่ "โอก้าซังขา นามิไปทำความสะอาดให้คุณ..ลุงนะคะ💨 ตอนแรกผมกะจะยิ้มให้แบบว่า..แต่มาสะดุดหูกับคำว่าลุงนี้แระ ผมอายุ 22-23 เรียกลุงได้ไง "💥ใครลุงเธอ มาคุยกันให้รู้เรื่องเลยนะ ยัยเด็กโสโครก"🤬 #ไม่รู้ว่าภากรจะโดนสยบไหมแต่เสือร้ายเยี่ยงเขา ก็มีสเป็คนะคร๊าบ สเป็คที่ว่าคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเมื่อตะกี้นี้แระ แต่เขาไปคนไม่ชอบผูกมัดเฉย ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ 🚫เสือตัวนี้ จะมีจุดจบแบบไหน คลั่งรักเหมือนเพื่อนเขาไหม.....🔥 😘 ✍️ฝากกดติดตาม ฝากกดถูก👍ฝากเม้นให้กำลังใจ♥️ฝากริวิวด้วยนะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยจากใจคนเขียนงับ🙏🙏

"คุณไม่ชอบให้เด็กนั้นมาวุ่นวาย ครับแม่" เจ้าคุณในวัย15ปีบ่นกับมารดาในเช้าวันหยุด"พี่คุณครับ ปกติม๊าเห็นน้องมาคุยกับน้องหนูจ๋านะลูก ม๊าไม่เห็นน้องจะวุ่นวายอย่างที่พี่คุณเลย " เจ้าเอยกล่าวขึ้นมาหลังจากที่ลูกชายคนโตพูดถึง หนูอิง (ลูกสาวพี่ภู&นารา) "แต่.." จริงๆว่าไม่ชอบไม่ใช่และน้องก็ไม่วุ่นวายกับเขาแต่อิจฉาหรอ.."เราควรแยกแยะครับลูก"ไม่รู้ว่าบังเอิญได้ยินหรือแอบฟัง "หนูก็ว่าควรแยกแยะค่ะ"เกี่ยวกับเด็กแก่แดดแบบเธอ ยัยเด็กแคระ"แคระตรงไหน หนูจะ150แล้วนี้หนู่พึ่งเข้าม.1เอง"เตี้ยกว่า หนูจ๋า"พี่หนูจ๋าจะขึ้นม.4แล้วเผื่อลืมเจ้าเอยมองคนโน้นที่คนนี้ที่คู่กัดกันแบบนี้ อนาคตได้คู่กันแน่ๆ...ปล.เธออยากได้เองแระ❤️🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫🚫ถัาผิดพลาดประการได้ขออภัยมาด้วยนะที่นี้นะคะเจอกัน 14กพ งับ❤️

เพราะความว่า "ไม่ชอบเด็ก" แต่ความคิดของคนสองคนมันสวนทาง จึงทำให้เรื่องราวของพ่อแง่แม่งอนจนมาเจอกันอีกครั้ง น้องหั่นผมที่ยาวสลวยทิ้ง ทำผมรู้สึกผิดเด็กสาว วัย17ปี หน้าตาออกไปทางตุ๊กตาญี่ปุ่น หลงไหลได้ปลื้มรุ่นพี่ ณวันหยุดสุดสัปดาห์ เธอกลับมาบ้านที่ชลบุรีและบังเอิญเจอ พี่ชายที่แอบปลื้ม เผลอเลอบอกความในใจ"คือว่า หนูชอบพี่คะ หลังจากหลุดคำพูดบ้าๆออกไป แต่กับได้ยินในสิ่งทีบั่นทอนความรู้สึกเอามากๆ เลยถอยหลังเข้าบ้านทัน"หนูขอตัวคะ ขอโทษที่ล้ำเส้นที่จริงผมจะบอกว่า น้องนารายังเด็กไปครับรอ

เจ้าของขึ้นชื่อ เพลย์บอยตัวพ่อ พี่ธันวาเพื่อนรัก พี่คีย์ สามี หนูเอยเพื่อนรักของขาเอง แรกเริ่มก็ไม่เท่าไหร่ เราไม่รู้ว่าเราเกลียดอะไรในตัวพี่ธัน ในคืนหนึ่งที่บังเอิญเจอ และบังเอิญได้จูบกัน ความรู้สึกช๊อตฟิลมากกว่า ขยะแขยง 2ปีผ่าน การกลับเจอกันอีกครั้ง พี่ธันพยายามรุกมาก ฉันก็พยายามหนีมากเช่นกัน แต่ทว่าดันแพ้ทางคน ร่างสูง ตอนซะจนมุม เพียงถูกสัมผัสไม่ได้แขยงอย่างที่คิด ความสัมผัสเลยเกินเลย ทุกสัมผัส ของพี่หวาบหวาม ชวนสยิวแต่ทุกสัมผัสคือการบอกรักอย่างจริงแท้ แต่คนหื่นก็คือคนหื่น วันยังค่ำอีกครั้งไม่รู้แต่ที่รู้คือฉันไม่สบายใจเลย

จะรีบไปไหนครับ น้องลิซ่า ฉันหันไปตามเสียง ที่เรียกขาน ชื่อฉันทีนที... "เรารู้จักกันหรอคะ" "จุ๊ๆๆ หนูจำคนแรกของตัวเองไม่ได้หรอคะ งั้นเรามาทวนความทรงจำกันไหมครับ เผื่อจะจำได้" แล้วผมก็ก้าวยาวๆ เพื่อประชิดตัวน้องทันที พร้อมจับตัว เด็กดื้อขึ้นพาดบ่า เดินไปยังลานจอดรถของโรงแรมทันที "คุณคะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้ คุณๆๆ" "พี่ให้โอกาส เรียกใหม่อีกครั้งครับ น้องลิซ่า" ใช่ครับผู้หญิงคนนี้คือคนที่ผมตามหา มาเกือบ3ปีเต็ม แถมยังอยู่ใต้จมูก ผมดีๆนี้เอง "ปล่อยลิซ่า ลงก่อนค่ะพี่คิณ" "ปล่อยแน่ครับ แต่เราต้องคุยกันก่อน" ผมกดรีโมท เปิดประตูรถ วางตัวน้องที่เบาะข้างคนขับ จ้องหน้าน้องแถมบังคับไปในตัว "อย่าแม้แต่จะคิดหนี ไม่งั้นพี่ตามถึงห้อง พี่รู้ว่าเรารู้ วางน้องลง แล้วอ้อมตัวไปอีกฝั่ง ขึ้นรถแล้วหันไปคุยกับคนตัวเล็ก "วันนั้นพี่บอกให้ รอพี่ หนูหายไปไหนมาคะ พี่ตามหาหนู แทบทุกจุด ในปารีส" "หึ !ให้มันอดีตไปเถอะพี่คิณ อดีตคืออดีต คิดเสียว่า แค่เปิดประสบการณ์คะ " อืม! ดีครับ งั้นเรามาเปิดประสบการณ์กันอีกรอบ นะครับ" แล้วผมก็กระชากรถออก พุ่งสู่ที่หมายอย่างเร็ว....

“รีบไปใหนครับ น้องเอย ไม่เจอกันนาน ไม่ทักทายพี่เลย นะครับ" "สวัสดีคะ ^_^ ท่าน "ยินดีกลับความสำเร็จ" ที่ตั้งใจไว้นะคะ"' "ไม่เอาซิครับ นอกศาล อย่าพูดห่างเหินแบบนี้นร้า"^_^ พี่ไม่ชินครับ พร้อมเลิกคิ้วสูง "เกรงว่าจะไม่ ดีค่ะ "ขออนุญาติ กลับที่พักนะคะ พอดี มีนัดกับแฟน ลาล่ะคะ" !!!!!! เธอได้รีบตัดบทจบสนทนา กับคนรักแอบทำร้ายหัวใจดวงน้อยของเธอให้เร็ว ที่สุดที่จะทำได้ เพราะการยืน คุยต่อ ไป กำแพงน้ำตา ที่กลั้นไว้ จะพังลง มาเสียมิได้ "พี่ไม่เชื่อว่า หนูจะมีแฟน ไหนครับแฟนหนู…..พาแสดงความรู้จักกันหน่อยไหม" ^_^ "มิกล้าท่านค่ะ เรา ไม่เจอกัน นาน 7ปี ท่านคิด ว่า..... เราจะสนิท กันเหรอค่ะ" "แล้วดิฉันจะใครไม่มีหรือไม่มีใคร ไม่ยุ่งคับ! จบนะคะ "^_^! "ลาอีกครั้งคะ ขยับตัวหน่อยค่ะจะถอยรถ ลานะคะ" เขาเลย ถอยห่างออกมา ช่วงจังหว่ะหนึ่งเพื่อ ให้ รถเธอได้ขยับออก เจ้าเอย ขับรถออกไป น้ำตา เธอก็ไหลออกมา เพราะภาพในอดีตย้อนกลับ…..