พิษสวาทน้องเมีย

INTRO ท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ แต่ภายในห้องสี่เหลี่ยมกลับร้อนแรงไปด้วยไฟราคะสวาทของร่างสูงที่กำลังถาโถมแรงกระแทกเข้าใส่ร่างเล็กที่นอนอ้าขาให้อย่างสมยอม “อ๊ะ…คะ…คุณเหนือ…อ๊า~” เสียงหวานครางเสียวอย่างเอาใจ อารมณ์กามของชายหนุ่มถูกกระตุ้นจนหยุดยั้งไม่อยู่ เขากระแทกกระทั้นเข้าออกย้ำๆ ซ้ำๆ จนเสียงเนื้อกระทบกันดังกึกก้องไปทั่ว สองมือหนาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เกินขนาดอย่างรุนแรง ราวกับว่าต้องการให้มันแหลกคามือ “อ๊า…” ร่างสูงครางเสียงต่ำ ความเสียวซ่านที่เดือดปะทุกำลังพาตัวเขาพุ่งทะยานขึ้นไปสู่จุดสูงสุด นีน่าเอาใจอีกฝ่ายด้วยการเด้งสะโพกรับแรงกระแทก เธอนิ่วหน้า ปรือตา กัดริมฝีปากอย่างยั่วเย้า หวังให้เขาลุ่มหลงจนโงหัวไม่ขึ้น ทิศเหนือซอยสะโพกเข้าออกอย่างรุนแรงและล้ำลึกเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะพุ่งน้ำคาวออกมาเต็มเครื่องป้องกันเมื่อสำเร็จความใคร่ เขาถอนแก่นกายออกมาดึงถุงยางอนามัยที่ล้นไปด้วยน้ำเสียงขาวทิ้งลงขยะ ก่อนจะก้าวลงจากเตียงในสภาพที่เปลือยกาย เดินออกไปสูบบุหรี่ที่ริมระเบียง โดยไม่ได้สนใจหญิงสาวที่นอนอารมณ์ค้างอยู่บนเตียงเลย นีน่ากลั้นใจใช้นิ้วเรียวลูบเขี่ยติ่งกระสันของตัวเองเร็วๆ รัวๆ เพื่อให้เสร็จสม ไม่นานร่างเล็กก็กระตุกเกร็งพร้อมกับอารมณ์ซ่านที่วิ่งจากปลายเท้าขึ้นมาถึงสมอง เธอสุขสม เสียวสยิว และหลั่งน้ำเมือกออกจนผ้าปูเปียกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนจะตั้งสติแล้วลุกตามทิศเหนือออกไป ดวงตาเฉี่ยวมองแผ่นหลังแกร่งของร่างสูงด้วยความหลงใหล ความต้องการ และความบ้าคลั่ง ก่อนจะเดินเข้าไปสวมวงแขนโอบกอดเอวหนาจากด้านหลังแบบหลวมๆ “เสร็จไม่รอนีน่าอีกแล้วนะคะ” “พูดเหมือนฉันเคยรอ” “ไม่เคยค่ะ” เธอคลายวงแขนออกแล้วก้าวขึ้นมายืนด้านหน้าของร่างกำยำ ใช้มือเล็กลูบไล้แผงอกแน่นหนั่นเบาๆ “แล้วเมื่อไหร่คุณเหนือจะยอมรอนีน่าบางละคะ” พรึ่บ! หญิงสาวหน้าเหวอเมื่อถูกคนตรงหน้าปัดมือออกอย่างรังเกียจ ก่อนที่เขาจะขยี้ก้นบุหรี่กับกำแพงระเบียงแล้วเดินเลี่ยงกลับเข้าไปในห้อง “หมดหน้าที่แล้วก็เก็บเสื้อผ้าออกไปซะ” เขาใช้ปลายเท้าเขี่ยชุดนอนซีทรูของเธอไปที่ประตู แล้วก้าวขึ้นไปนอนเอนหลังพิงหัวเตียง นีน่ากำมือเข้าหากันแน่น พยายามบอกตัวเองให้อดทน ก่อนจะรวบรวมความกล้าคลานตามขึ้นไปนอนข้างๆ “พูดไม่รู้เรื่อง ?” เสียงเย็นเอ่ยถามโดยไม่ได้ชายตามอง “ทำไมถึงรีบไล่นีน่านักละคะ” “รำคาญ” “แต่นีน่าอยากอยู่กับคุณนานๆ” หมับ! “อื้อ…” ร่างเล็กตาเหลือกดิ้นไปมาเมื่อถูกฝ่ามือแกร่งของคนข้างๆ บีบเข้าที่ลำคออย่างรุนแรง “…หะ…หายใจไม่ออก…อึก!” “เธอไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเลยเหรอ” “อึก…นะ…นีน่าแค่…เฮือก!” “แค่ฉันยอมลากเธอขึ้นเตียงก็หวังว่าจะได้เป็นเมีย ?” แววตาเย็นยะเยือกสาดเข้าใส่นีน่าจนเธอรู้สึกหนาวเหน็บ “คิดว่าฉันตาต่ำขนาดนั้น ?” “ปะ…เปล่านะคะ…อึก!” “จะย้ำให้ฟังชัดๆ อีกทีว่าหน้าที่ของเธอคือนอนอ้าขาให้ฉันเอาเพื่อใช้หนี้แทนพ่อ” กล่าวจบเขาก็ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ร่างเล็กตาลีตาเหลือกรีบกอบโกยอากาศเข้าปอดราวกับคนใกล้ใจจะขาดใจ “นะ…นีน่าทราบแล้วค่ะ…อึก!” “ออกไป!!” ทิศเหนือตวาดไล่ด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดจนเธอสะดุ้ง ก่อนจะรีบหอบเสื้อผ้าวิ่งแจ้นออกจากห้องไปทั้งที่ร่างกายยังเปลือยเปล่า แกร๊ก! “เสียงดังอะไรกันคะ” ประตูถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างของปีใหม่ “พวกน่ารำคาญ ไม่รู้จักต่ำสูง” “คุณก็หัดใจเย็นบ้างสิคะ” “มาเป็นเมียหรือเป็นแม่” หญิงสาวถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ให้กับความเจ้าอารมณ์ของผู้เป็นสามี “แล้วเข้ามาทำไม” ทิศเหนือเป็นฝ่ายถาม เพราะปกติทั้งคู่ไม่ได้นอนห้องเดียวกัน แม้จะแต่งงานกันแล้วก็ตาม “ฉันแค่จะบอกว่าอาทิตย์หน้านิวเยียร์จะย้ายมาอยู่กับเราแล้วนะคะ คุณโอเคใช่ไหม” “นิวเยียร์ ?” เขาหันมองหน้าเธอพลางทวนชื่อของบุคคลที่สาม “น้องสาวที่บอกว่าพ่อตายน่ะเหรอ” “ค่ะ” “อืม…ถ้าเป็นคนนั้น…รีบเข้ามาอยู่ได้เร็วๆ ยิ่งดี”