Abisi bir kızı kaçırınca berdel olan Züleyha, zaten istemediği bir evliliğin pençesinden başka bir zoraki evliliğe yol alır. Jehat Kıraçlı ona göre zalim ve güvenilmez bir ağadır. Onunla evlenmek istemese de abisinin ve yengesinin hayatı uğruna bu evliliği kabul eder ve kapalı bir kutu olan Kıraçlı konağına gelin olur. Jehat kıraçlı, kardeşinin ihanetinin bedelini güzeller güzeli Züleyhaya ödetir. Ancak bilmediği bir şey vardır; Züleyha onun değilse bile birçok kişinin dikkatini çeker - Bana bak Züleyha! Sen benim karımsın lan! gidip elin adamıyla nasıl halaya durursun? Jehat, her zamanki öfkeli sesi ile bedenimi ürpetmişti. Titrek bedenimi sakinleştirmeye çalıştım ancak üzerime daha da eğilmesi işleri yokuşa sürüyordu. -Kime diyorum lan bmektedir.en? gözlerimde biriken yaşlar yanaklarımdan süzülürken artık dayanma gücümü kaybettiğimi hissediyordum. Derin bir nefes alıp ürkek bakışlarımı onun sert çehresinde gezdirdim. -B-Ben bir şey yapmadım. diyebildim, dudağı kenara kıvrıldı -Yapmadın mı? daha ne yapacaksın? Lan o senin eski nişanlın bide! ne düşündün? "Ben Jehatı etkileyemedim en azından eskiden yana kullanayım şansımı" mı dedin? Söylediği her kelime kalbimde yanan ateşi körüklüyor, her zerremi yakıp küle çeviriyordu. Ben onu hiç etkilemek istememiştim ki... kaldı ki bu olayda benim bir suçum yoktu, artık içime atıp buyüttüğüm dertler dışarı taşmak istiyordu. Kafamı kaldırıp Jehata baktım. Kollarımı sertçe kavramış elini ittirip -Bana bak Jehat Kıraçlı, sen nasıl beni karın olarak görmüyorsan bende seni kocam olarak görmüyorum. O benim canımı yakmıştı hemde hiç düşünmeden. bende onun canını yakmak istiyordum. ayaklar altına alınan onurum gibi onunda onurunu ayaklarımın altına alıp ezmek istedim. -Sen, benim kocam değilsin Jehat Kıraçlı! biliyor musun? keşke seninle değilde Serhatla evlenmiş olsaydım. O en azından bana kocalık edebilirdi! senin gibi erkeklikten aciz değildi! içimdekileri dökmüş olmak beni rahatlatmalıydı ama hayır! Jehatın bakışlarını gördüğüm anda söylediklerim için pişman olmuştum. Ateş saçan gözleri gittikçe koyulaşmış bana öldürecekmiş gibi bakıyordu. Yüksek sesle yutkunup -Jehat! diye fısıldadım ama beni duymadı bile -Demek ben erkeklikten acizim ha? takıldığı şey gerçekten bu muydu yani? dilime gelen sözcükler bir anda dükülüverdi ağzımdan - sen sadece bedel bedel diye direten, karısını korumaya aciz bir adamsın Jehat!

“Töre hüküm verir, yürek susar… Ama sevda, en derin sessizlikte bile konuşur.” Nazlı, bir başkasının hatasıyla kurban edilir. Baran, suskun bir öfkeye mahkûm olur. Biri özgürlüğünü yitirir, Diğeri yüreğini… Fakat kader, en acı oyunu oynarken, Kalpler çoktan birbirine yazılmıştır. Bu hikâye, Bir berdelin gölgesinde yeşeren aşkın Ve geçmişin kanıyla sınanan iki yüreğin öyküsüdür.

“Bir yangın başladı bende... Adını aşk koyamadım, ama içimi kül eden sendin.” Doğunun sıcak toprağında kök salmış genç bir öğretmen: Gül Çiçek. Hayatını adadığı öğrencileri, kalbini verdiği adam ve hayallerle örülü bir yaşam… Ta ki bir gün, Adar Ağa'nın ihanetiyle hayalleri birer birer yerle bir olana kadar. Kalbinin enkazını alıp Karadeniz’in serin rüzgârına sığındığında, hiç bilmediği bir sır kapısını aralayacaktır. Arda… Karadeniz’in en karanlık ve en suskun adamı. Gül Çiçek’i yıllar boyu uzaktan sevmiş, onu bir mücevher gibi işlemiş bir adam. Her taşın ardında onun izi, her çizimde onun yüzü saklıdır. Ve şimdi Gül Çiçek’in kalbiyle yüzleşmeye hazırdır — ama bu yolun sonunda aşk mı vardır, yoksa intikam mı? Sisli dağlar, taş sokaklar ve yalanlarla örülmüş hayatlar arasında… Gül Çiçek artık sadece bir kadın değil; geçmişin küllerinden doğan bir efsane, Arda’nın ise en büyük sınavıdır. Tutkunun yakıcılığı, ihanetin sarsıntısı ve aşkın yeniden doğuşu!

Bir eski zaman masalı... Bahar, köyün en güzel ve masum kızı, hiç beklenmedik bir anda şehrin en zengin ailesinin beyi ile evlenir. Ancak bu evlilik göründüğü kadar kolay ve mükemmel değildir. Ölmüş bir kadının acısı ve kocasının sevgisizliği ile sınanacak olan Bahar, farkında olmadan bütün şehrin ve kocasının ilgisini çeker. Ömer bey, ölmüş karısına ihanet etmemek için Baharın canını yakmaktan çekinmeyecek ama ona olan aşkını yenemeyecektir...

Kanla sulanmış topraklarda filizlenen bir aşk mümkün müdür? 1970’lerin Adanasında, düşman iki ailenin kaderleri bir nikâh masasında kesişir. Mirzaoğlu ailesinin tek varisi Aslan, yıllar önce abisini gözlerinin önünde toprağa düşüren adamın kızıyla evlenmek zorunda kalır. Bir yanda kan davasının yaktığı nefret, diğer yanda soyunu sürdürme baskısı… Süreyya Karadağ, babasının gölgesinde büyüyen, masumiyetiyle bu evliliğe sürüklenen genç bir kadın. Ne kendi kaderini seçebilmiş, ne de taşıdığı ismin yükünden kurtulabilmiştir. İkisi de aynı çatı altında yaşamaya mahkûm edilir. Düşman yatağında başlayan yolculuk, zamanla nefretin kıvılcımlarından doğan bir yangına dönüşecektir. Ama her yangının küllerinde saklı bir sır vardır. Ve bazı sırlar, bir ömrü değiştirmeye yeter…

Anadolu’nun unutulmuş köylerinden biri olan Cürevli’de, bir kadının fısıltılara karışan çığlığı yankılanır. Kaybettiği evladının acısıyla yüreği dağlanan o kadın, törelerin gölgesinde kapı dışarı edilir. Sırtında geçmişin yükü, kalbinde kapanmayan yaralarıyla bilinmez bir yola düşer. Ve o yol onu İtalya’nın göz kamaştıran sokaklarına, taş duvarlı bir restorana götürür. Küllerinden yeniden doğmak isteyen bu kadın, orada hayatının ikinci hikâyesine adım atar. Restoranın karizmatik, sırlarla dolu sahibiyle yolları kesiştiğinde, iki farklı dünyanın kalpleri aynı bahçede atmaya başlar. Ama bu bahçede çiçekler ateşle sulanır, tutkular küllerin içinden filizlenir.

KADER BAZEN BİR YOL AYRIMIDIR... Kaderimizi, hayatımız boyunca verdiğimiz seçimler belirler. Her yol ayrımı, bizi farklı bir geleceğe taşır. Bade, hayallerinin peşinden gitmeye karar verdiği anda, bildiği tüm gerçeklerin yalan olduğunu fark eder. Ailesine dair saklanan sırlar, geçmişin karanlık yüzüyle yüzleşmesine neden olurken; kalbini hep uzak tuttuğu o yasak aşk, onu geri dönüşü olmayan bir yola sürükler. Yolları gizemli bir İtalyan mafyasıyla kesiştiğinde Bade artık sadece kendi hayatını değil, ailesinin de kaderini sorgulamak zorunda kalır. Bu bir seçim hikâyesi... Aşk mı, aile mi? Hangisi galip gelecek?

Yaşadığımız her şey seçimlerimizin sonucunda gerçekleşir. Nur Sema daha 17 yaşındayken yaptığı hatanın bedelini günün birinde canından olma korkusu ile ödeyeceğini bilemezdi. Yusuf ise üvey abisini öldürmenin bedelinin bütün Kerimoğullarının ödeyeceğini bilemezdi. Hayatının baharında hapis hayatı yaşayan Yusuf, çıkınca bir ela gözlünün kurtarıcısı olacağını da bilemezdi... hayat hep bilinmezlikle doluydu oysa...

Hayatın da beklenmedik olumsuzluklar olunca şirketinin ortağı olan İtalyan şirkete geçiş yapıp Ülkeden ayrılmak isteyen Defne. Yönetici konumunda olduğu şirketten diğer şirkete asistan olarak gider ve hayatını düzeltmeye çalışır. fakat Buz dağı olan patronunun ilgisini çektiğini farketmez -Şimdi söyle bakalım Dafne, neden beni kışkırtıyorsun? sorusuyla büyükçe yutkunmak zorunda kaldım. amacım asla onu kışkırtmak değildi aslında. -H-hayır e-efendim ben bir şey yapmıyorum. hayatımda ilk defa kekeledim desem yeridir aslında. şuh bir kahkaha atıp bir adım daha yaklaştı -sen tam bir şeytansın Dafne! beni kışkırtıyorsun!

Mardinde Okul öncesi öğretmeni olan Derya okuldaki arkadaşları vasıtasıyla tanışmış ve ortak arkadaşları olan Dildarın evine gittiğinde onun Bekar ama çocuklu abisi ile karşılaşır. fakat bu karşılaşmanın onun hayatını kökünden değiştireceğini bilemez... Emir Ağa ise o gün, gözlerinden silinmeyen birini görür… ve ilk kez kalbinin sesini duyar. Ama bazı aşklar, sadece kalple değil… töreyle de sınanır.

Küçüklüğünden beri aşık olduğu adamın ona oynadığı oyunu öğrenen Sevda, kaçmak için her yolu dener ve en sonunda başarır. Fakat bu yolun Kocasına düşman olan Aşirete çıkacağını kestiremez. - Sevda! -E-efendim. Yüzüme alayla baktı ve derin bir nefes verdi. Kapana kısılmış gibiydim. Benden ne isteyecek diye bekledim, bir adım daha attı ve - Benimle güzellikle evleneceksin Sevda! Sana gördüğün tüm SANRILARI unutturacağım. bir adım daha atıp iyice dibime girdi. Söylediklerinin etkisinden hala çıkamıyordum. Kaçtığım hayattan daha beterine gelmiştim. Sanrı derken neyi kastediyordu?