Öykü, yaşamın kıyısında psikolojik sorunlarla mücadele eden yalnız bir kızdır. Annesinin babasına ve kendisine yıllarca ihanet ettiğini öğrendiği mektuplar bir kolinin içinde ona bakmaktadır. Babasından kalma antikacı dükkanında karşıladığı misafirine kadar hayatını değiştirecek bir mucizeye ihtiyacı vardır. Evli ve kendisinden yaşça büyük olan Altay ona yasak aşkın kapılarını aralayacaktır. Annesiyle özdeşleştiği yeni hayatı ona hiç bilmediği tehlikeli suları tanıtırken Öykü boğulmadan yüzebilecek mi? Aşkı ve tutkusu başına ne işler açacak? Annesini affedecek mi? Tüm bu soruların cevabı satırlarda...

Yeniden hayata tutunmak isteyen Perihan ve Atakan'ın anlaşmalı evliliklerini konu alır. Onlar birbirlerine aşkla değil ortak çocukları olarak kabul ettikleri Affan ile bağlanırlar. Ancak aşk yoktur. Duygusal yakınlıkları yoktur. Bu hikayede bu evliliğin dışında gelişecek aşk hikayeleri yaşanacaktır ve kişilerin kendilerini bulma yolculuğu konu alınır.

Zamana bırakılmış bir esaret duygusu… Vazgeçilmeyişle süslenmiş devasa bir aşk hikayesi… Komplolar, tuzaklar ve hileler… Her birini arka plana atan aşk hikayesinin kahramanları ise Gece ile Gündüz. Gece, karanlıktan doğmuş, gündüze alışırken gözlerini ışığa karşı kısmıştı. Aşka kapıları kapalıydı. Biri çıktı geldi ansızın. Gündüze alışırken kıstığı gözlerini araladı ve gördü onu. Sevilmeye aşina olmayınca sevmekten geri durdu. Kaçınılmazdı sonu, uzatılan ele elini verdi ve çok sevdi. Bir anda, olmaz derken oldu. Bu aşkın sürüklediği yer ise bir esaret, bir çıkmaz, bir yalandı. Hayatını değiştiren kayıpları verip kararları aldıktan sonrası için tek dileği yalnız ölmemekti. Yalnız doğmuştu nitekim… Yalnız ölmeye ise hiç niyeti yoktu. Bu uğurda yapacaklarına karşılık ilkelerini sorgulamak iste yaşadıklarını hiçe saymak olurdu. Yaşadıklarını hiçe sayanlara ise kulaklarını tıkadı Gece. Kemal, namı diğer gündüz… Sahici bir aşkı yalanla gölgeledi ve hayatına mal olacak sonuçlar yaşadı. Çok sevdi ve belki çok sevildi. Zorunluluklar arasından çıktı sevdi bir kadını. Telaşlar, kalabalık, göz yaşı, mutluluk, acı, sırlar ve aile bağları var bu hikâyede. Anlatmak istediklerim karakterler üzerinden hayata dair. Bizden anlatılıyor süslüyor her bir sayfasını. Siz de aşkın gece ile gündüz arasındaki farkı kadar keskin farkını görmek istiyorsanız hikayemizde olacak olanlar sizi bekliyor. Bir kar kış zamanını bahara oradan da yaza taşımak için hepinizi içeri davet ediyorum.

Hayatına kız çocuğu olmakla getirilmiş kısıtlamaların odağında Nazenin... İdealleri ve hayalleri ailesinin kısıtlamaları altında ezilirken başarılarıyla göz doldurup yine de her şeye meydan okuyup okul yolunu tutar. Üniversite hayatında karşısına iki erkek çıkar. Birisi dengi sandığı öğrenci Emir birisi de imkansız kabul ettiği öğretmeni Onur. Yaşayacağı ne varsa bundan sonra bir de yanına aşk eklenmiştir. Aşk ise hepsinden daha beter bir beladır. Doya doya yaşayamadığımız; o, şu, bu, öteki işaretlerinin gölgesinde kalmış tüm hayatların hikayesi. "Hep O Şeyler" Hani şu el âlem dediğimizgiller... İşte konu komşu, hısım akraba, eş dost diye diye kendimizi men ettiğimiz tüm hayallerimiz. Ölümlü dünyanın kahırlı baykuşları... Hepimizi anlatıyorum.

Dikkat bu bir töre hikayesi gibidir! Peki her plan şartlara uymak zorunda mıdır? İpek, ailesinin gözbebeği güzeller güzeli bir genç kızdır. Mehmet, bir aşiretin erkek varisidir. Aşiretin başında babası gaddar ve kötü kalpli bir insandır. Mehmet ile İpek'i hayat iki defa farklı yerlerde, farklı kimliklerle karşı karşıya getirirken sonları kadere kalmıştır. Onların ki klasik bir aşk hikayesi değildir. Dolu dizgin, kahkahası göz yaşına bağlanmış sıradışı bir aşk hikayesidir.

Aleni aleni aşkı okumak isteyenlerin hikayesi... Can ve Elif. Kültürel farkların ayrı düşürdüğü çocukluk aşklarından yıllar yıllar sonra yeniden gizemli bir olayın etrafında şekillenir hayatları ve karşılaşırlar. Bu karşılaşma esnasında evlidir Elif. Kendince yolunda giden bir evliliği vardır. Elif geçmişle bugün arasında sıkışacak, aşkı ile mantığı arasında debelenecek, bir cinayetin arka perdesinde bir geçmişe bir bugüne gidip gidip gelecek. Peki Elif nerede kalacak? Dünde mi, bugünde mi?

Hayatı yalnız göğüslemiş bir genç kızın aşkla mücadelesi... Seçmek gerekliyse ya kalbiniz ya da beyniniz yönetir sizi... Teslimiyet iradenize göre şekil alır... Zemheri bir kış hikayesidir. Kışın ve aşkın soğuk yüzünü anlatır size. Bir palto, yün bir atkı, sıcacık bir nefesle anlatır bize yaşamı. O yaşamın içinde acı bir çocukluk hikayesi de var. Çocukluk elini geleceğe uzatır ve o gelecekte çocuk halimiz bekler bizi. Zemheri hikayesinde çocukluk travmalarının çabasında bir genç kadını okuyacaksınız.

Bir kalbi kaç kere sınarsın? Kaç defa yorarsın senin için tebessüm eden tarafını? Peki ya birini hiç istemeden unutabilir misin? Neşeli bir ressamdır Egemen. Hayatı sonrasını düşünmeden yaşar. Büyük beklentilere bağlı değildir mutluluğu. Bodrum kat atölyesinde yaşamını sürdürürken kaygısız ve telaşsızdır. Ta ki Şirin ile ve onun anlaşılmaz yaşamı ile karşılaşana kadar. Yıllar sonra Şirin ile karşılaşmış ve hayatında ilk kez aşık olduğu, dolu dizgin bir ilişki yaşadığı kadın onu tanımamaktadır. Hafızasını kaybetmiş bir kadını yeniden kendisine aşık etmek zor mudur? Peki hafızası yerine gelirse her şey bir anda düzelecek midir?

"Annen ve baban hakkında böyle şeyler söylememelisin." "Ben çocukları leyleklerin getirmediğini biliyorum Ayşe'm." "Ben de biliyorum ama yine de söylememelisin." "Peki söylemem. Senin hatırın için. Yani öyle rahat olacaksan? Söylesene dokunmama izin verecek misin?" "Tamam." Bu söz ağzımdan nasıl çıkmıştı bilmem. "Ama kıyafetlerimin üzerinden!"

"Seni bu kuşun özgürlüğü sevdiği gibi seviyorum ben Derya. Öyle mümkün, öyle vazgeçilmez." Yeniden başlamak için cesaret arayan herkes için... Umut etmek için nedeni olmayan herkes için... İnanmak için...

Orta Anadolu şehirlerinden birine ait bir ilçede yaşayan, bir aile kızının o kasabanın gizemli kaymakamına olan ilgisi aşka dönüşür ise, ne olur? Kendi dört duvarında yaşadığı ailesi, kalıpları ve inandıkları ile yaşayan babasının elinde gizemli bir kaymakamı sevmek mümkün mü? Sevebilmek için; mümkün olmak lazım mıdır peki? İnsan gönlünde ki yük ile kaç ömür geçirip gene de o yükü kendine ağır saymaz?

Avuç içlerini yasladığı mermerden aldığı gücü bedenine taşırcasına gözleri kapalı, zoraki nefeslerle yaslandığı bedene yasladı bedenini. Bir kadının verebileceği her şeyi alabildiği kişinin, sorgusuz sualsiz hissettiği gibi yaşadığı ve yaşattığı anın tam ortasındaydı. Hazzı her zamanki gibi tek taraflı yaşamaktan haz etmediği üzere tenine hapsolmuş tenin kadının küçük inlemelerinde depara kalkıyordu hareketleri. Dokunmak, hissetmek, anı yaşamak ve sonunda en dorukta kalmak... Orada kalabilmenin sonsuz olmasını dilediği zamanlardan birindeydi gene. Her şeyin koskoca bir hiçlik duygusuna hapsolmadığı, başından aşağı akan suların dökülerek  hareketlerinin anlamını yitirmediği, bir banyo küvetinde iki kişi olmanın saçmalığına düşmediği, çarçabuk gitmek isteğine kapılmadığı birleşmeleri olsun istiyordu, artık. Yaklaşık sekiz senedir tanıdığı kadının bacakları bedenini çevrelemekten vazgeçip olması gerektiği yere, bedeni ile dik açısına düşerken, omzuna vurdu, arsızca gülüp uzanıp dudaklarına bir öpücük kondurdu. Adam kadının bile bile yaptığı bu harekete karşılık, dudaklarını silmek istediyse de yapmadı. Az evvel yaşadıklarından nasıl bir keyif aldığını hatırlattı kendine, bundan daha çok tiksinip başını yukarı kaldırdı. Duş başlığından akan kaynar su yüzüne fışkırırken nefessiz kalsa da çekmedi kendini. Arınma telaşında hafızasından sildi az evvel yaşadıklarını. Bu hep olurdu! Hayatındaki kadınlarla...

Birbirlerine zor; fakat birbirlerine mecbur iki karakterin imkânsız aşkı... Anlaşmalı evlilik hikayelerinden usanmayanlar için "Senden Ötesi Yok" "Ben buraya niye geldim merak ediyor musunuz? " Kerim söze başlar başlamaz Rüzgar da bildiği şeylerin konuşulacağı rahatlığında arkasına yaslanıp kahvesinden bir yudum aldı. " Deniz ile evlenmek isteyen biri, onun gelinleri olmasını isteyen iyi bir aile var " deyince Kerim, Rüzgar bir anlık şaşkınlığa düştü. Yanlış duymuş ya da yanlış anlamış olabileceğini düşünüyordu ama adam ısrarla devam ediyordu: " Benim yanında çalıştığım ailenin bir oğulları var. Maddi manevi bütün servetleri olarak görecekleri kadar kıymetli biri Murat Bey. "

Senden bu kadar aralıklı mektup almış olunca, kıtalar arasında bir mektup arkadaşı edinmişim gibi bir hisse kapılıyorum. Sanırım daha sık yazmanı bekliyorum. Tuhaf ama bekliyorsam da kendimi yargılamam lazım. Anlattıkların bana nedense seni sanki bu kez daha başka biri olarak bulacakmışım gibi heyecanlandırıyor beni. Acaba diyorum saçlarını kırmızıya boyayıp, koluna da boydan boya bir dövme mi yaptırdı? Olur mu olur? Değişmeyen tek şey değişimin ta kendisi değil mi? Gene de dövme işini keyfine bırakıp, saçlarını kırmızıya boyamaman konusunda sana bir abi tavsiyesinde bulunmak istiyorum. Kara kız olmak sana çok yakışıyor.

" Kaç yaşındasın ki sen? " Yaşını göstermeye parmakları yetmezdi elbette Büşra'nın, bunun bir yolunu aramayı düşünmeden 'sen bul' dercesine çevirdi gözlerini adama. " On sekiz? " diye ilk tahminini yapan Fırat, Büşra'nın bakışları ile anlaşmaya başlamıştı bile. Başını iki yana salladı, genç kız. " Daha çok mu, az mı? " Baş parmağı ile yukarıyı işaret etti, Büşra. " Çok mu, ne kadar çok olabilir ki? On dokuz mu? " Daha yukarısını mı işaret ediyordu, Büşra? " Yirmi son sınır artık daha fazla olamaz! " Gülümsedi sadece Büşra. " İşaret dilinde gülümsemek evet demek mi?"